به گزارش اکوایران، در بخشی از این نشست رضا خیرالدین، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت به این استدلال پاسخ می‌دهد که چرا برخی از موافقان ساخت هتل بلندمرتبه در تهران می‌گویند، این شهر هتل کم دارد. این مدرس دانشگاه با نام بردن از چند هتل بلندمرتبه در سراسر دنیا می‌گوید: من مروری روی […]
به گزارش اکوایران، در بخشی از این نشست رضا خیرالدین، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت به این استدلال پاسخ می‌دهد که چرا برخی از موافقان ساخت هتل بلندمرتبه در تهران می‌گویند، این شهر هتل کم دارد.
این مدرس دانشگاه با نام بردن از چند هتل بلندمرتبه در سراسر دنیا می‌گوید: من مروری روی هتل‌های بلند مرتبه در دنیا می‌کردم، در پاریس در منطقه پاریس اعم از پاریس مرکزی و پاریس بزرگ، بلندترین هتلی که ساخته شده متعلق به سال ۱۹۷۴ است. تعداد طبقاتش ۳۴ طبقه است از زیرزمین تا بالا. بعد از آن دیگر ساختمان هتل بلندمرتبهتر در آن ساخته نشده است. در بروکسل بلندترین هتل متعلق به سال ۱۹۶۹ و متعلق به هتل‌های زنجیره‌ای هیلتون است، ۲۷ طبقه از کف تا سقف. اما دیگر تمام شده است.»
او در ادامه توضیحاتی درباره کشورهایی که با اقتصاد نفتی اداره می‌شوند، توضیح می‌دهد و تاکید دارد: «در کشورهایی مثل امارات، مرتفع‌ترین هتل دنیا در امارات است، ۷۵ طبقه است و ۲۰۱۸ ساخته شده است.»
این مدرس دانشگاه تاکید می‌کند: «این ساختمان‌های بلند، مظهر توسعه به حساب نمیآیند که در ایران بخواهد این کارها تکرار شود. دوبی که این ساختمان بلند را دارد شهر پایدار و تاب آوری نیست. شهری است که جماعت ۱۹ تا ۶۰ سال مردها در آن تا ۵ برابر زن‌ها هستند، هیچ شهر اروپایی چنین هرم سنی ندارد.»
