ایجاد شهرک خورشیدی در دشت ورامین علاوه بر کمک به تولید برق تجدیدپذیر در کشور به منظور رفع ناترازی تولید و مصرف در ایام اوج مصرف، می‌تواند فرصتی برای سرمایه‌گذاری در تولید را نیز فراهم آورد.
خبرگزاری فارس – تهران؛ محمد تاجیک منصوری، رئیس مرکز توسعه فناوری پژوهشگاه طی یادداشتی نوشت: توسعه شگرف فناوری در جهان صنعتی امروز به ظاهر آسایش و رفاه زندگی بشر را موجب شده است اما این توسعه یافتن بدون توجه به سایر ابعاد زندگی موجب بروز مشکلات و حتی چالش‌هایی همچون آلودگی محیط زیست، تغییرات گسترده آب و هوایی در زمین و سایر موارد سیاسی و اقتصادی مرتبط با انرژی خواهد بود. این امر مهم و حیاتی به‌ویژه با بهره‌گیری از نفت و مشتقات نفتی به عنوان اصلی‌ترین منبع انرژی در جهان حساس‌تر و البته تهدیدآمیزتر خواهد بود چراکه منابع نفتی جهان از یک سو محدود بوده و از سوی دیگر سوزاندن آن‌ها به منظور تولید برق به عنوان زیرساخت اصلی فناوری، چالشی جدی برای توسعه پایدار کشور میباشد. صاحب‌نظران و کارشناسان به دنبال منابعی هستند که به تدریج جایگزین سوخت‌های فسیلی شده و از اثرات مخرب ناشی از سوزاندن این نوع سوخت‌ها بکاهند؛ متخصصان بر این باورند که با استفاده از انرژی‌های پاک نظیر خورشید می‌توان تهدیدها و خطرات حاصل از سوخت‌های فسیلی را کاهش داد و از سوی دیگر با توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر تدابیری برای زمان اتمام سوخت‌های فسیلی در آینده‌ای نه چندان دور اتخاذ نمود. امروزه بر اساس آمار جهانی، ایران از جمله کشورهای با پتانسیل بالای خورشیدی بوده و ضروریست که از این موهبت الهی به صورت بهینه در جهت تحقق مزایای مهم و استراتژیک ذیل بهره برداری نمود: – کمک به رفع ناترازی تولید و مصرف برق در کشور به خصوص در ایام اوج مصرف – کاهش مصرف سوخت های فسیلی – کاهش مصرف آب به عنوان یک عنصری حیاتی – کاهش آلودگی محیط زیست و تغییرات اقلیمی – امکان تولید پراکنده برق و تقویت پدافند غیرعامل – امکان برق رسانی به نقاط دوردست روستایی – کاهش هزینه های بهره برداری تولید برق – کاهش استهلاک و هزینه های نگهداری تولید برق در اطلس جهانی تابش خورشید، ایران در محدوده تابشی بالاتر از متوسط جهانی قرار دارد و این می‌تواند فرصتی برای توسعه انرژی خورشیدی در کشور باشد؛ بر اساس داده‌های سایت اطلس خورشیدی جهان از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۸ در ایران روزانه بطور متوسط ۵.۵ کیلووات ساعت انرژی خورشیدی بر هر مترمربع از سطح زمین می‌تابد و بیش از ۳۰۰ روز از سال در ۹۰ درصد خاک کشور آفتابی میباشد. با توجه به مساحت ۱.۶ میلیون کیلومتر مربعی ایران، این میزان تابش روزانه حدود ۹ میلیارد مگاوات ساعت خواهد بود که حتی اگر یک درصد از این میزان را با راندمان ۱۰ درصد جذب کنیم می‌توان ۹ میلیون مگاوات ساعت انرژی خورشیدی در روز دریافت کرد؛ این درحالیست که مصرف روزانه برق کشور در بالاترین مقدار ممکن به ۲ میلیون مگاوات ساعت نمی‌رسد و این یعنی در صورت توسعه نیروگاههای خورشیدی در کشور نه تنها می‌توان سهم تولید برق حرارتی با سوخت‌های فسیلی را به شدت کاهش داد بلکه امکان صادرات آن نیز به کشورهای همسایه فراهم خواهد شد. حداکثر توان لحظه‌ای مصرف برق کشور در نیمه مرداد سال ۱۴۰۲ برابر ۷۳۴۶۳ مگاوات بوده است که نسبت به سال گذشته حدود ۱۰ درصد افزایش داشته است و این در حالیست که سهم نیروگاههای تجدیدپذیر از این میزان بر اساس آخرین آمار منتشر شده تا پایان خرداد ۱۴۰۲ تنها ۱۰۵۸ مگاوات و سهم نیروگاههای خورشیدی از این مقدار اندک ۴۵۱ مگاوات بوده است؛ این یعنی سهم انرژی خورشیدی در تولید برق کشور کمتر از ۰.۶ درصد میباشد اما همین مقدار اندک بهرهمندی از پتانسیل خورشیدی در کشور تاکنون منجر به صرفه جویی ۲۷۸۱ میلیون مترمکعب گاز طبیعی، ۲۱۷۹ میلیون لیتر آب و عدم انتشار ۶۳۵۶ هزار تن گاز دی اکسید کربن شده است. بر اساس نظر کارشناسان و متولیان انرژی تجدیدپذیر کشور، با توجه به ناترازی برق و آلودگی‌های زیست محیطی بهترین راه برای تأمین برق، احداث نیروگاه تجدیدپذیر است و در این راستا قوانینی وضع شده که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به ماده ۶۱ قانون اصلاح الگوی مصرف، ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید و ماده ۱۶ قانون جهش تولید اشاره کرد. آیین‌نامه‌های اجرایی ماده قوانین مذکور، سازوکارهایی را به منظور توسعه هرچه بیشتر بهرهمندی از انرژی‌های تجدیدپذیر از جمله انرژی خورشیدی را فراهم نموده است اما به منظور تسریع و البته تسهیل در این رویه های قانونی می‌بایست بسترهای ساختاری و فنی مناسب نیز فراهم و در اختیار سرمایه گذاران قرار گیرد تا رشد حداکثری توسعه از طریق مشارکت بخش خصوصی تقویت گردد؛ از مهم‌ترین زیرساخت‌های مورد نیاز توسعه نیروگاههای خورشیدی تخصیص زمین‌های مناسب به منظور احداث مزرعه‌های پنل خورشیدی میباشد که با توجه به وسعت کشور تحقق این مهم حمایت سازمان‌ها و مراجع زیربط را می‌طلبد. قوانین جاری مرتبط با انرژی‌های تجدیدپذیر در دو مقوله تکلیفی (ماده ۱۶ قانون جهش تولید) برای صنایع و سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌گذاران (ماده ۶۱ و ۱۲ قوانین اصلاح الگو و رفع موانع تولید) قابل اجرا می‌باشند که به منظور حمایت و ترغیب هر چه بیشتر آن‌ها می‌بایست طرح‌های پیشنهادی توجیه‌پذیر در این خصوص ارائه گردد؛ در این راستا دشت ورامین با بهرهمندی از نعمت تابش خورشید و در اختیار داشتن ساختگاه‌های مناسب و همچنین وجود صنایع مختلف و متنوع با مصرف برق قابل توجه می‌تواند سهم بسزایی را در این زمینه ایفا نماید. لذا با ایجاد یک یا چند شهرک خورشیدی می‌توان زیرساخت‌های مناسبی را برای تأمین برق سبز صنایع و تسهیل تکالیف قانونی آن‌ها فراهم و همچنین امکان جذب سرمایه‌گذاران بخش خصوص و مردم را نیز در این راستا ایجاد نمود؛ این طرح ملی که با حمایت و اقدام مقتضی مسئولین و سازمان‌های ذیربط امکان پذیر خواهد بود مزایای استراتژیک مهمی به شرح ذیل را در منطقه به همراه خواهد داشت: – جذب مشترکین صنعتی جهت سرمایه گذاری در منطقه – افزایش ظرفیت تولید برق پاک در منطقه بدون وجود آلایندگی – ایجاد فرصت های شغلی – ایجاد فرصت های گردشگری صنعتی – تقویت زیرساخت های توسعه شهری – فرصت سرمایه گذاری مردم در تولید برق خورشیدی ایجاد شهرک خورشیدی علاوه بر کمک به تولید برق تجدیدپذیر در کشور به منظور رفع ناترازی تولید و مصرف در ایام اوج مصرف، می‌تواند فرصتی برای سرمایه‌گذاری در تولید را نیز فراهم آورد چراکه در حال حاضر خرید برق سبز هم به صورت تضمینی توسط دولت و هم از طریق عرضه در بورس انرژی فراهم بوده و این امکان می‌تواند توجیه اقتصادی مناسبی را برای جلب سرمایه مردم و بخش خصوصی را در این زمینه تقویت و ترغیب نماید. پایان پیام/
