به گزارش اکوایران، جدیدترین آمارها از بازار کار حاکی از آن است که جمعیت فعال زنان به صورت کلی از زمستان ۹۷ تا زمستان سال گذشته روندی کاهشی داشته که به معنای ناامیدی زنان از یافتن شغل و خروج از بازار کار است. در این مدت نرخ بیکاری نزولی بوده و نرخ مشارکت نیز کاهش […]
به گزارش اکوایران، جدیدترین آمارها از بازار کار حاکی از آن است که جمعیت فعال زنان به صورت کلی از زمستان ۹۷ تا زمستان سال گذشته روندی کاهشی داشته که به معنای ناامیدی زنان از یافتن شغل و خروج از بازار کار است.
در این مدت نرخ بیکاری نزولی بوده و نرخ مشارکت نیز کاهش یافته و هر دو متغیر به پایین‌ترین مقدار خود در ۷ سال گذشته رسیده‌اند. به عبارتی علت کاهش در نرخ بیکاری زنان، تصاحب شغل نبوده بلکه ناامیدی از یافتن شغل و خروج از بازار کار بوده است.
در این گزارش جمعیتی مردانی که بالای ۱۵ سال دارند در دسته جمعیت در سن کار قرار گرفته‌اند. همچنین از مجموع جمعیت افراد بیکار اما در جستجوی شغل و افراد مشغول به کار، جمعیت فعال محاسبه می‌شود.
تحولات بازار کار زنان در فصول سرد سال
روند کلی بازار کار زنان نشان از آن دارد که نرخ بیکاری این گروه از زمستان سال ۹۷ تا ۱۴۰۳ روندی کاهشی داشته و از ۱۸.۵ درصد به ۱۴.۲ درصد رسیده است. در همین بازه زمانی نرخ مشارکت اقتصادی زنان از ۱۶.۳ درصد به ۱۳.۱ درصد کاهش پیدا کرده است.
روند جمعیت فعال و بیکار زنان نیز در این مدت نشان می‌دهد که وضعیت در بازار زنان بدتر شده است. به عبارت دیگر جمعیت فعال زنان از زمستان ۹۷ تا زمستان سال گذشته پایین‌تر آمده و از طرف جمعیت بیکار این گروه نیز کمتر شده‌اند. این رخداد در کنار کاهش نرخ مشارکت زنان و نرخ بیکاری آن‌ها به معنای ناامیدی و دلسری نیمی از جمعیت کشور از یافتن شغل در صورت حضور در بازار کار است. به عبارت دیگر زنان از بازار کار خارج شده‌اند چرا که احتمال دستیابی به شغل را اندک تلقی کرده‌اند.
آمارها حاکی از آن است که از زمستان ۹۷ تا زمستان سال ۱۴۰۰ و همزمان با شیوع کرونا جمعیت بیکار زنان در بازار کار نزولی بوده که علت این امر در کاهش جمعیت فعال آن‌ها نهفته است. بعد از فروکش کردن ویروس کرونا به مرور زنان مجدد وارد بازار کار شده و جمعیت فعال و بیکار آن‌ها افزایش یافته است. این روند در زمستان سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ اتفاق افتاده اما در زمستان سال گذشته مجددا جمعیت زنان فعال و بیکار کاهش پیدا کرده است.
