به گزارش اکوایران، آمارها حاکی از آن است که سهم دهک اول که فقیرترین قشر جامعه محسوب می‌شود از کل هزینه‌ها در سال گذشته در مناطق روستایی بیشتر از شهری بوده است. همچنین این امر برای دهک دوم در مناطق شهری و روستایی نیز صادق است. از طرف دیگر سهم هزینه دهک دهم که ثروتمندترین […]
به گزارش اکوایران، آمارها حاکی از آن است که سهم دهک اول که فقیرترین قشر جامعه محسوب می‌شود از کل هزینه‌ها در سال گذشته در مناطق روستایی بیشتر از شهری بوده است. همچنین این امر برای دهک دوم در مناطق شهری و روستایی نیز صادق است. از طرف دیگر سهم هزینه دهک دهم که ثروتمندترین اقشار جامعه محسوب می‌شوند از کل هزینه‌ها در مناطق روستایی پایین‌تر از مناطق شهری بوده است. به این ترتیب می‌توان گفت وضعیت نابرابری در مناطق شهری نسبت به مناطق روستایی بدتر بوده است.
شاخص‌هایی برای نمایش نابرابری
یکی از شاخص‌هایی که نابرابری درآمدی را نشان می‌دهد، سهم دهک‌های هزینه‌ای از کل هزینه است. اگر تمام خانوارهای کشور به ترتیب میزان هزینه از کمترین به بیشترین مرتب شوند و هر ۱۰ درصد آنها در یک گروه قرار گیرند، دهک‌های هزینه‌ای ایجاد می‌شوند. به این ترتیب، دهک اول شامل فقیرترین خانوارها در جامعه و دهک دهم شامل ثروتمندترین آنها است.
دلیل اهمیت این شاخص این است که معمولا خانوارها متناسب با درآمدشان هزینه می‌کنند. به همین دلیل، هزینه می‌تواند شاخص مناسبی برای سنجش درآمد خانوارها باشد. همچنین، سهم هر دهک از هزینه کل نشانگر شکاف درآمدی و توزیع درآمد بین دهک‌های هزینه‌ای مختلف را نشان می‌دهد. البته مبنا قراردادن سطح هزینه به‌عنوان درآمد کاملا هم درست نیست، زیرا که ممکن است قسمتی از افزایش هزینه‌ها به دلیل تورم باشد، نه مصرف حقیقی.
نابرابری شهری بیشتر از روستا
براساس گزارش‌های مرکز آمار از سهم دهک‌های هزینه‌ای از کل هزینه‌ها در مناطق شهری و روستایی در سال گذشته، سهم هزینه‌های دهک دهم از کل هزینه‌ها در مناطق شهری ۳۱.۲۲ درصد محاسبه شده است. این درحالی است که در مناطق روستایی این رقم پایین‌تر بوده و معادل ۲۸.۲۳ درصد بوده است. همچنین سهم هزینه دهک نهم در نقاط شهری برابر با ۱۵.۳۲ درصد بوده درحالی که در مناطق روستایی ۱۵.۵۸ درصد برآورد شده است.
از طرف دیگر در همین بازه زمانی سهم هزینه دهک اول در نقاط شهری ۲.۶۳ درصد بوده اما در روستا معادل ۲.۷۵ درصد بوده است. سهم هزینه دهک دوم در مناطق شهری معادل ۳.۹۷ درصد بوده درحالی که در مناطق روستایی برابر با ۴.۱ درصد اعلام شده است.
به این ترتیب می‌توان گفت طبقات پایین در سال گذشته در مناطق روستایی سهم بالاتری از هزینه‌ها در مقایسه با همین اقشار در مناطق شهری داشته‌اند. به عبارتی نابرابری در روستاها کمتر از مناطق شهری بوده است.
