معمولا زمانی که واژه اقتصاد دستوری به میان می‌آید، به ذهن همگان مباحث مربوط به قیمت‌گذاری دستوری یادآوری می‌شود درحالیکه قیمت‌گذاری دستوری یکی از جنبه‌های مهم اقتصاد دستوری است. اقتصاد دستوری علاوه بر بازار شامل دستورات دیگری می‌شود که ناظر بر فعالیت‌های اقتصادی است.
اما به طور کلی اقتصاد دستوری چیست؟ چه هدفی را دنبال می‌کند؟ چرا در میان سیاستگذاران مورد استقبال است؟
موسی غنی‌نژاد، اقتصاددان در گفتگوی اختصاصی با اکوایران به بررسی این سوالات پرداخت و بیان کرد: اقتصاد دستوری دارای دو جنبه نظری است؛ قیمت گذاری دستوری و انواع مجوزها.
وی هردوی این تصمیمات را ناشی از توهم دانش دانست که برای اقتصاد خطرناک است و ادامه داد: سیاست‌گذار توجه نمی‌کند که قیمت بازار علامتی ناشی از رفتار آگاهانه میلیون‌ها کنشگر اقتصادی است. مجموعه خواسته‌های کنشگران اقتصادی که می‌تواند تولیدکننده، صادرکننده یا تاجر باشد، در قیمت بازار خلاصه می‌شود.
غنی‌نژاد همچنین اذعان دارد که هیچکس نمی‌تواند قیمت مناسب بازار را تعیین کند چراکه دخالت در آن به معنای محدود کردن آزادی افراد و تجاوز به حقوق آنان است.
