به گزارش اکوایران، گزارش بررسی بودجه خانوار در مناطق شهری ایران برای سال ۱۴۰۲، توسط بانک مرکزی تهیه شده و به تحلیل هزینهها و درآمدهای خانوارهای شهری میپردازد. این گزارش نشان میدهد که متوسط هزینه خالص سالانه یک خانوار شهری در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال قبل ۴۸.۱ درصد افزایش یافته است. از کل این هزینهها، […]
به گزارش اکوایران، گزارش بررسی بودجه خانوار در مناطق شهری ایران برای سال ۱۴۰۲، توسط بانک مرکزی تهیه شده و به تحلیل هزینهها و درآمدهای خانوارهای شهری میپردازد. این گزارش نشان میدهد که متوسط هزینه خالص سالانه یک خانوار شهری در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال قبل ۴۸.۱ درصد افزایش یافته است. از کل این هزینهها، بالاترین سهم همچنان متعلق به «مسکن، سوخت و انرژی» است. در رتبه دوم نیز مخارج «خوراکی» خانوار قرار گرفته است. بنابراین، همچنان تامین مسکن و خوراک با اختلاف نسبت به سایر اقلام چالش جدیتری برای شهرنشینان محسوب میشود. سهم «مسکن، سوخت و انرژی» از کل هزینههای سالانه خانوار شهری در مقایسه با سال ۱۴۰۲ افزایش یافته است. این رخداد برای «خوراکیها» نیز تکرار شده است اما شدت افزایش سهم در گروه مسکن بیشتر بوده است.
خرج ایرانیان شهرنشین چقدر افزایش یافت؟
طبق جدیدترین گزارش بانک مرکزی، هزینه سالانه یک خانوار شهری در سال ۱۴۰۲ به ۳۲۶ میلیون و ۹۹۹ هزار و ۱۷ هزار تومان رسیده است که نسبت به سال قبل ۴۸.۱ درصد افزایش داشته است. بیشترین سهم از این هزینهها مربوط به گروه «مسکن، سوخت و انرژی» است که ۳۶.۲ درصد بوده که نسبت به سال قبل به اندازه ۰.۳ واحد درصد افزایش یافته است. به عبارت دیگر، اگر کل هزینه خانوار شهرنشین یک دایره ۱۰۰۰ قسمتی در نظر گرفته شود، در سال گذشته ۳۶۲ قسمت از آن صرف گروه مسکن شده در حالی که در سال ۱۴۰۱ تقریبا ۱۶۵ قسمت از آن به این گروه اختصاص مییافت. علت این مسئله، افزایش سهم سایر اقلام از کل هزینهها است.
در جایگاه دوم، مخارج خوراکی قرار گرفته که ۳۱.۱ درصد از کل هزینه را که معادل با ۱۰۱ میلیون تومان است به خود اختصاص داده است. این مخارج در یک سال قبل از آن، ۷۰.۶ میلیون تومان بوده است.
در بین اقلام خوراکی، بیشترین سهم به هزینه انواع گوشت با ۲۶ درصد اختصاص دارد. یعنی از هر ۱۰۰ واحد هزینه خوراکی خانوار شهرنشین، ۲۶ واحد صرف گوشت میشود. در جایگاه دوم، میوههای تازه قرار گرفته که ۱۶.۷ درصد از هزینه خوراکی خانوار را به خود اختصاص داده است.
خرید سالانه «سبزی تازه» نیز ۱۱.۹ درصد از هزینههای خوراکی شکل داده است. از طرفی، سهم خشکبار و آجیل از سبد هزینه خوراکی تنها ۳.۶ درصد است. این پایینبودن سهم الزاما به معنای ارزانتر بودن این اقلام نیست و ممکن است ناشی از کمبودن مصرف آن توسط خانوار باشد.
بنابراین، در سال ۱۴۰۲ همچنان «مسکن، انرژی و سوخت» بیشترین سهم از کل هزینههای سالانه یک خانوار شهرنشین ایرانی را به خود اختصاص داده است. در واقع، تقریبا ۱۱۸ میلیون تومان از مخارج سالانه خانوار صرف این بخش میشود. اقلام خوراکی نیز با قرار گرفتن در جایگاه دوم، یکی دیگر از چالشهای هزینهای خانوار محسوب میشود.