روایت اکونومیست از ترامپی‌سازی سیاست آمریکا - افق اقتصادی

به گزارش اکوایران، انتخابی که در کمتر از یک ماه دیگر پیش‌روی مردم آمریکا قرار دارد، بر اساس مقایسه سیاست‌‌های کاندیداهای ریاست‌جمهوری این کشور نتیجه‌گیری نمی‌شود. برنامه‌های کامالا هریس دارای جزئیات نیست؛ برنامه‌های دونالد ترامپ نیز گاهی اوقات به گونه‌ایست که گویی فاصله زیادی با واقعیت دارد. در نهایت، مسائل فرهنگی بیشتر از سیاست‌های مالیاتی باعث ترغیب رأی‌دهندگان می‌شود.

به نوشته اکونومیست، با این حال، این انتخابات از نظر سیاست، اهمیت بسیار زیادی برای آمریکا و بقیه جهان دارد. این جنبه از انتخابات آمریکا توجه کمتری نسبت به بحث‌های بی‌اهمیت جلب کرده است؛ بحث‌هایی مانند این موضوع: مهاجران هائیتی که در ایالت اوهایو هستند، اکنون چه غذایی برای نهار دارند.

مسئله کنونی ما که شامل هشت سیاست دقیق در حوزه‌هایی است که ما معتقدیم انتخابات بیش از همه بر آن‌ها تأثیر خواهد گذاشت، برای مقابله با این کم‌توجهی ارائه می‌شود.

فهرست ما منتخب است: ما موضوعاتی را که در آن دو کاندیدا دیدگاه‌های بسیار متفاوتی با یکدیگر دارند، اما این موضوعات تأثیر مستقیمی بر سیاست عمومی ندارند را حذف کرده‌ایم. موضوعات حذف‌شده شامل شخصیت نامزدها، تأثیر انتخابات بر موسسات و بر دموکراسی آمریکا است.

ما موضوع سقط جنین را نیز مورد بحث قرار نداده‌ایم؛ جایی که تفاوت دیدگاه کاندیداها بعید است که منجر به سیاست‌های متفاوتی شود، چراکه هیچ‌کدام از احزاب کنترل بیشتری بر کنگره نسبت به یکدیگر ندارند.

با وجود اهمیت بالای موضوعات یادشده، آن‌ها را حذف کنید و در عوض بر سیاست‌هایی متمرکز شوید که در کنترل رئیس‌جمهور هستند و نتیجه این اتفاق یک سورپرایز به همراه دارد.

سایه سنگین ایده‌های ترامپ بر سیاست آمریکا

هر کسی که ۲۷۰ رأی الکترال را در ۵ نوامبر (۱۵ آبان) به دست آورد، ایده‌های ترامپ برنده خواهد شد. او، نه کامالا هریس، شرایط این مبارزه انتخاباتی را تعیین کرده است. سیاست آمریکا به شکل کامل تحت تأثیر ترامپ قرار گرفته و اصطلاحا «ترامپی» شده است.

اولویت داخلی کامالا هریس را در نظر بگیرید. سیاست مهاجرتی او از محافظه‌کارانه‌ترین پیشنهاد اصلاحات دو حزبی قرن حمایت می‌کند. مفاد این برنامه شامل پایان دادن به بررسی درخواست‌های پناهندگی در زمانی است که جریان ورودی مهاجران غیرقانونی در سطح بالایی قرار دارد. سیاست تجاری او شامل نگه داشتن عمده تعرفه‌هایی است که در زمان ریاست‌جمهوری ترامپ وضع شده‌اند، البته به شکلی دیگر.

درباره مالیات، خانم هریس عمده کاهش‌هایی که ترامپ در سال ۲۰۱۷ به امضا رساند را حفظ خواهد کرد (البته او نرخ مالیات را برای کسانی که بیش از ۴۰۰ هزار دلار درآمد دارند، افزایش می‌دهد). در زمینه انرژی، کامالا رویکرد خود را به حمایت از شکست هیدرولیک (فرکینگ) تغییر داده است و او بخشی از دولتی است که تحت مدیریت آن، آمریکا بیش از هر زمان دیگری به تولید نفت و گاز پرداخته است.

سیاست کامالا در قدم گذاشتن در مسیر ترامپ

به دلیل شکاف شدید سیاسی در آمریکا و شخصیت قطبی‌ساز ترامپ، خانم هریس قادر بوده برخی اولویت‌های دوره نخست ریاست‌جمهوری ترامپ را به کار گیرد، آن هم به شکلی که عمده مردم متوجه آن نشده‌اند.

استفاده کامالا از سیاست‌های ترامپ، منطق سیاسی دارد. ترامپ ابتدا به قلمرو دموکرات‌ها قدم گذاشت، به جلب نظر اتحادیه‌های کارگری پرداخت و برنامه‌های جمهوری‌خواهان برای کاهش هزینه‌های عمومی برای بازنشستگی و مراقبت‌های بهداشتی را لغو کرد.

از آنجا که نتیجه انتخابات در شش یا هفت ایالت چرخشی – که همگی چند درصد بیشتر از میانگین سال ۲۰۲۰ به جمهوری‌خواهان متمایل شده‌اند – مشخص خواهد شد، به‌کارگیری بی‌سر و صدای سیاست‌های ترامپ توسط هریس، می‌تواند به او در پیروزی کمک کند.

تأثیر بزرگ ترامپ

با این حال، نتیجه این است که کاندیدایی که انتخابات گذشته را باخت، حزبش در انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۱۸ شکست خورد – نامزدی که هرگز رأی مردمی را به دست نیاورده است و احتمالا هرگز نخواهد آورد – سیاست آمریکا را به تصویر خود بازسازی کرده است.

وضعیت در سیاست خارجی نیز مشابه است. دو نامزد رویکردهای متفاوتی دارند: یکی بر ارزش‌ها و اتحادها ساخته شده است و دیگری بر پرسیدن اینکه جهان چه کاری می‌تواند برای آمریکا انجام دهد. اگر ترامپ برنده شود، گمانه‌زنی‌های نگران‌کننده نسبت به تعهد آمریکا به ناتو، بار دیگر به مرکز توجه تبدیل می‌شود. با هریس، تردیدی در تعهد آمریکا به ناتو نخواهد بود.

با این حال، همپوشانی شگفت‌انگیزی وجود دارد. ترامپ رویکرد مقابله‌ای‌ بیشتری نسبت به چین اتخاذ کرد که تاکنون هیچ رئیس‌جمهوری دیگری نداشته است، حتی اگر سیاست‌های او در عمل از آنچه به نظر می‌رسید، کمتر ترسناک بود.

دولتی که هریس بخشی از آن است، کمتر از نظر کلامی متخاصم بوده، اما در عمل سختگیرانه‌تر بوده است. دولت فعلی آمریکا صادرات فناوری به چین را ممنوع کرده و تعرفه‌های سنگینی بر واردات خودروهای برقی چینی اعمال کرده است. در مورد خاورمیانه، هریس علی‌رغم فشار از داخل حزب خود برای کاهش عرضه تسلیحات به اسرائیل، اجازه نداده است که ترامپ از او پیشی بگیرد.

همچنین به نظر نمی‌رسد هریس برای احیای توافق هسته‌ای با ایران که ترامپ آن را به‌هم زد، عجله‌ای داشته باشد. در این زمینه نیز ترامپ شرایط را تعیین کرده است.

اوکراین، بزرگ‌ترین شکاف میان ترامپ و هریس

حمایت از اوکراین جایی است که شکاف به نظر می‌رسد بیشترین میزان باشد. هریس بخشی از دولتی بوده است که رهبریِ تلاش غرب برای کمک به اوکراین در دفاع از خود در برابر تهاجم بی‌دلیل روسیه را بر عهده داشته است. هریس تا زمانی که کنگره به او اجازه دهد، به تأمین تسلیحات و پول به اوکراین ادامه خواهد داد.

سیاست ترامپ فوق‌العاده مبهم است؛ او فقط می‌گوید که اگر رئیس‌جمهور بود، جنگ رخ نمی‌داد و به‌سرعت به جنگ پایان می‌داد. اما ترامپ نمی‌گوید که چگونه این کار را انجام می‌داد. همچنین خودداری او از گفتن اینکه می‌خواهد کدام طرف برنده شود، بر نگرانی‌هایی می‌افزاید که او شاید اوکراین را تشویق کند با شرایط روسیه کنار بیاید. با این حال، چنین خیانت فاجعه‌باری، قطعی نیست. حتی ترامپ ممکن است نگران باشد که اجازه دادن به تانک‌های روسی برای عبور از مناطق بیشتری از اوکراین باعث شود او ضعیف به نظر برسد.

یک انتخاب و یک پژواک

دومین نکته‌ای که از گزارش‌های سیاستی ما مشخص شده، به این موضوع برمی‌گردد: در حالیکه هریس به سمت سیاست‌های دونالد ترامپ دوره اول حرکت کرده است، ترامپ افراطی‌تر شده است، حتی در مقایسه با دوره نخست ریاست‌جمهوری خود.

او در مورد تجارت اوایل امسال گفت که طرفدار یک تعرفه جهانی ۱۰ درصدی برای واردات است و اکنون آن را به ۲۰ درصد افزایش داده است. او می‌خواهد تعرفه ۶۰ درصدی بر تمام واردات چین اعمال کند. در مورد مالیات، ترامپ اکنون می‌خواهد در تمام موارد مالیات را کاهش دهد، تمام کاهش‌های سال ۲۰۱۷ را دائمی کند و مالیات‌های شرکت‌ها را بیشتر کاهش دهد.

کمیته بودجه فدرال برآورد کرده برنامه‌های ترامپ دو برابر بیشتر از برنامه‌های هریس به بدهی ملی آمریکا اضافه خواهد کرد. در مورد مهاجرت، ترامپ ۲۰۲۴ افراطی‌تر از ترامپ ۲۰۱۶ است. او همیشه به یک وعده بزرگ جدید نیاز دارد و این بار قول او نه تنها یک دیوار بلکه اخراج جمعی است. برخی سیاست‌های او دارای جزئیات مهم نیستند: ترامپ هیچ برنامه قابل تشخیصی برای کاهش انتشار کربن یا کمک به آمریکا برای سازگاری با تغییرات آب‌وهوایی ندارد.

هفته آینده ما دقیق‌تر خواهیم دید که چگونه سیاست‌های دو نامزد ممکن است بر اقتصاد تأثیر بگذارد. برای همه ادعاهای ترامپ مبنی بر اینکه رئیس‌جمهور جو بایدن آن را «ویران کرده است»، اقتصاد آمریکا در حال حاضر مورد حسادت جهان است. با این حال، قابل توجه است که هر دو نامزد چقدر به ویژگی‌هایی که اقتصاد آمریکا را بزرگ کرده است، مانند گشودگی به تجارت، استعداد و رقابت، ایمان کمی دارند. واضح است که هریس به شدت ترامپ به دنبال محدود کردن آمریکا نخواهد بود. اما فارغ از اینکه چه کسی در نوامبر برنده شود، به نظر می‌رسد که ترامپی‌سازی سیاست آمریکا ادامه خواهد داشت.