به گزارش اکوایران، تازه‌ترین گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد که با شروع تابستان و در تیر ماه، تورم نقطه به نقطه اجاره‌بهای مسکن به بالاترین سطح خود در طول ۱۲ سال اخیر رسیده است. این نرخ از ابتدای امسال به بالای ۴۰ درصد صعود کرده و فاصله زیادی با سال‌های میانی دهه ۹۰ که تورم اجاره […]
به گزارش اکوایران، تازه‌ترین گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد که با شروع تابستان و در تیر ماه، تورم نقطه به نقطه اجاره‌بهای مسکن به بالاترین سطح خود در طول ۱۲ سال اخیر رسیده است. این نرخ از ابتدای امسال به بالای ۴۰ درصد صعود کرده و فاصله زیادی با سال‌های میانی دهه ۹۰ که تورم اجاره در آن تک‌رقمی بود، گرفته است.
نیمه اول دهه ۹۰ و روند نزولی تورم اجاره مسکن
آمارهای مرکز آمار نشان می‌دهد که تورم نقطه به نقطه اجاره‌بهای مسکن در فروردین سال ۹۰ برابر با ۱۵.۱ درصد بوده است. به عبارت دیگر، خانوارها برای اجاره خانه به طور میانگین در کل کشور در فروردین آن سال ۱۵ درصد بیش‌تر از فروردین سال ۹۰ هزینه کرده‌اند.
این نرخ تا اواسط سال ۹۲ روند صعودی داشت تا جایی که در آذر ۹۲ به سطح ۲۲.۸ درصد رسید اما پس از آن وارد یک روند نزولی طولانی‌مدت شد. این روند کاهشی تا جایی ادامه داشت که از دی ۹۴ تورم نقطه‌ای اجاره مسکن به کمتر از ۱۰ درصد رسید و تک رقمی شد. بخشی از این کاهش به دلیل انتظارات مثبت ایجاد شده در فضای اقتصادی کشور پس از دستیابی به توافق برجام است. این وضعیت تا آخر سال ۹۵ تداوم داشت تا جایی که این نرخ در اسفند آن سال به ۳ درصد رسید. تورم نقطه به نقطه ۳ درصدی اجاره مسکن، رکورددار کمترین تورم اجاره در ۱۲ سال گذشته است. تورم تک رقمی اجاره بها برای ۲۶ ماه ادامه داشت و سرانجام در اسفند ۹۶ دوباره به بالای ۱۰ درصد رسید. از آن زمان به بعد دیگر روند نزولی این شاخص تداوم نداشت و تحت تاثیر خروج ترامپ از برجام و جهش‌های ارزی در سال‌های بعد از آن دوباره روند صعودی به خود گرفت.
جهش تورم اجاره به بالای ۳۰ درصد در سال گذشته
از سال ۹۷ تا سال ۱۴۰۰ تورم نقطه به نقطه اجاره بها به ندرت به بالای ۳۰ درصد رسید و معمولا در فاصله ۲۰ تا ۲۹ درصد در نوسان بود. برای مثال، این نرخ در فروردین ۹۹ برابر با ۲۱.۳ درصد و در تیر ۱۴۰۰ برابر با ۲۴.۲ درصد بود. از اواسط سال ۱۴۰۰، این نرخ رو به افزایش گذاشت، افزایشی که از پاییز ۱۴۰۱ شدت بیش‌تری گرفت و باعث یک جابجایی جدی در کانال‌های تورمی اجاره شد
از نیمه دوم سال ۱۴۰۱، تورم نقطه به نقطه اجاره مسکن به بالای ۳۰ درصد رسید و برای بیش از ۲ سال در آن ماندگار شد. برای مثال، این نرخ در آذر آن سال ۳۶.۷ درصد برآورد شد. از همان ماه تا تیر ۱۴۰۳، تورم نقطه به نقطه اجاره مسکن به طور مقطعی اُفت‌هایی را تجربه کرده اما هیچ‌گاه نتوانسته وارد یک روند نزولی میان‌مدت یا بلندمدت شود. این رفتار تا جایی ادامه یافت که از نیمه دوم سال ۱۴۰۲ تورم نقطه به نقطه اجاره مسکن وارد کانال ۴۰ درصد شد و با وجود کاهشی که در یک مقطع تجربه کرد نتوانست از آن خارج شود.
آخرین گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد که تورم نقطه به نقطه اجاره بهای مسکن در تیر امسال به ۴۳.۲ درصد رسیده که بالاترین نرخ از ابتدای سال ۹۱ تا کنون است. بنابراین، این نرخ یک رکورد حداقل ۱۲ ساله محسوب می‌شود. مرکز آمار داده‌های تورم نقطه‌ای مسکن بر اساس سال پایه ۱۴۰۰ را برای قبل از سال ۹۱ منتشر نکرده و به همین دلیل امکان مقایسه نرخ تیر امسال با سال‌های قبل از ۹۱ وجود ندارد.
