به گزارش اکوایران، شاخص فلاکت به عنوان یکی از مهم‌ترین نشانگرهای اقتصادی، وضعیت رفاه اجتماعی یک کشور را به خوبی به تصویر می‌کشد. این شاخص با ترکیب نرخ بیکاری و تورم سالانه محاسبه می‌شود و افزایش آن نشانه‌ای از وخامت اوضاع اقتصادی است. وقتی این شاخص بالا می‌رود، یعنی بیکاری و تورم افزایش یافته‌اند که […]
به گزارش اکوایران، شاخص فلاکت به عنوان یکی از مهم‌ترین نشانگرهای اقتصادی، وضعیت رفاه اجتماعی یک کشور را به خوبی به تصویر می‌کشد. این شاخص با ترکیب نرخ بیکاری و تورم سالانه محاسبه می‌شود و افزایش آن نشانه‌ای از وخامت اوضاع اقتصادی است. وقتی این شاخص بالا می‌رود، یعنی بیکاری و تورم افزایش یافته‌اند که هر دو به طور مستقیم به کاهش کیفیت زندگی و رفاه اجتماعی منجر می‌شوند.
نرخ بالای بیکاری یعنی فرصت‌های شغلی کمتر شده و تعداد بیشتری از افراد نمی‌توانند نیازهای اساسی خود را برآورده کنند. همچنین، تورم بالا نشان‌دهنده افزایش مداوم قیمت‌ها و کاهش قدرت خرید مردم است، که نهایتاً فشار اقتصادی بیشتری بر خانواده‌ها وارد کرده و رفاه عمومی را کاهش می‌دهد. بنابراین، افزایش شاخص فلاکت به معنای کاهش رفاه و افزایش مشکلات اقتصادی در جامعه است.
در مقابل، کاهش شاخص فلاکت حاکی از بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی است. این کاهش اغلب با کاهش نرخ بیکاری و ثبات یا کاهش نرخ تورم همراه است، که به معنای فرصت‌های شغلی بیشتر و قدرت خرید بالاتر برای مردم است. در نتیجه، کاهش شاخص فلاکت می‌تواند نشان‌دهنده بهبود وضعیت رفاه مردم و ارتقای کیفیت زندگی در جامعه باشد.
به طور کلی، شاخص فلاکت ابزاری مفید برای سیاست‌گذاران و تحلیل‌گران اقتصادی است تا بتوانند تأثیر سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی را بر رفاه عمومی ارزیابی کرده و راهکارهای مناسب برای بهبود شرایط زندگی مردم ارائه دهند.
بررسی شاخص فلاکت کشور در بهار سال‌های ۹۲ تا ۱۴۰۳ حاکی از آن است که تنها در بهار سه سال (از سال ۹۵ تا ۹۷)، این شاخص در حدود ۲۰ بوده است. در مابقی سال‌ها این شاخص فراز و فرودهای بسیاری را به خود دیده است.
طبق تازه‌ترین آمار شاخص فلاکت در بهار سال جاری نسبت به بهار سال گذشته کاهش یافته و به سطح حدود ۴۴ رسیده است.
کاهش شاخص فلاکت بهار به زیر ۴۵ واحد
بررسی روند شاخص فلاکت در بهار سال‌های ۹۲ تا ۱۴۰۳ نشان می‌دهد شاخص فلاکت در بهار سال ۹۲ حدود ۴۴.۴ واحد بوده که با آغاز دولت یازدهم در مسیر کاهش قرار گرفته است.
شاخص فلاکت تا سال ۹۶ به کاهش خود ادامه داده به طوریکه شاخص فلاکت در بهار این سال به کمترین سطح در بهار ۱۲ سال اخیر رسیده است. شاخص فلاکت در بهار ۹۶ معادل ۱۹.۸ واحد بوده است. پس از آن شاخص فلاکت در سال ۹۷ نیز تغییر چندانی نداشته و در حدود ۲۰ باقی مانده است.
در سال ۹۸ با شوک بازگشت تحریم‌ها به کشور شاخص فلاکت به یکباره افزایش یافته و در بهار این سال شاخص فلاکت به ۴۸.۵ رسیده است. در ادامه نیز اثر این شوک کاهش یافته و شاخص فلاکت در بهار سال ۹۹ به سطح ۳۷.۷ کاهش یافته است.
این کاهش در سطح شاخص فلاکت ماندگار نبوده و در بهار سال ۱۴۰۰ دوباره به نزدیک ۵۲ بازگشته است. روند صعودی که از سال ۹۸ آغاز شد تا بهار سال ۱۴۰۲ ادامه یافت به طوریکه شاخص فلاکت در بهار این سال به ۵۶.۷ واحد یعنی بیشترین سطح در بهار ۱۲ سال اخیر رسید.
در نهایت آخرین آمار اعلام شده توسط مرکز آمار ایران نشان می‌دهد شاخص فلاکت کشور در بهار امسال به شدت کاهش یافته و به زیر ۴۵ واحد رسیده است. این سطح از بهار سال ۱۴۰۰ تاکنون پایین‌ترین سطح بوده است. اما باید عنوان کرد که نسبت به روند این شاخص در گذشته، همچنان شاخص فلاکت از وضعیت خوبی در کشور برخوردار نبوده و با ثبات بیشتر اقتصادی این شاخص با کاهش بیشتری نیز مواجه خواهد شد.
