به گزارش اکوایران، رقم نقدینگی در پایان سال ۱۴۰۲ به ۷ هزار و ۸۸۰ همت رسیده که حدود ۲۴.۳ درصد آن از پول و باقی آن از شبه پول تشکیل شده است. به‌طور کلی در محافل اقتصادی از نسبت شبه پول به نقدینگی به عنوان شاخصی برای سنجش نااطمینانی استفاده می‌شود. به عبارت دیگر هرگاه […]
به گزارش اکوایران، رقم نقدینگی در پایان سال ۱۴۰۲ به ۷ هزار و ۸۸۰ همت رسیده که حدود ۲۴.۳ درصد آن از پول و باقی آن از شبه پول تشکیل شده است. به‌طور کلی در محافل اقتصادی از نسبت شبه پول به نقدینگی به عنوان شاخصی برای سنجش نااطمینانی استفاده می‌شود.
به عبارت دیگر هرگاه سطح نااطمینانی درباره آینده در جامعه بالا باشد، اصطلاحا پول داغ می‌شود و افراد مقدار پول نقد بیشتری نزد خود نگهداری می‌کنند تا بتوانند هنگام تغییرات عکس‌العمل سریع‌تری نشان دهند.
بررسی‌ها حاکی از آن است که هرچند نسبت پول به شبه پول از ابتدای ۱۴۰۲ تا انتهای آن حدود ۲ درصد کاهش یافته اما همچنان این شاخص به جایگاه خود قبل از دی ۱۴۰۱ بازنگشته است.
روند کاهشی شاخص سنجش تب انتظارات تورمی از ابتدای ۱۴۰۲
گزارش‌ها نشان می‌دهد در ابتدای ۱۴۰۱ نسبت پول به کل نقدینگی که از سیالیت بالاتری برخوردار است کمتر از ۲۰ درصد بود. این شاخص در خرداد ماه همین سال دچار جهش شد و ناگهان از ۲۲ درصد فراتر رفت. سپس در ادامه از ابتدای پاییز ۱۴۰۱ تا پایان آن نسبت پول به کل نقدینگی به ۲۶ درصد رسید.
این درحالیست که مشاهده می‌شود در سال ۱۴۰۲ نسبت پول به نقدینگی با کاهشی مواجه شد که تا آذر ماه دوام یافت و به ۲۴ درصد رسید. در مقابل از ابتدای زمستان نسبت مورد بررسی افزایش پیدا کرد و به ترتیب در بهمن و اسفند، نسبت ۲۴.۸ و ۲۴.۳ درصد را تجربه کرد.
هنوز به شرایط قبل از دی ۱۴۰۱ بازنگشته‌ایم
مشاهده می‌شود هرچند نسبت پول به نقدینگی در انتهای ۱۴۰۲ کمتر از ابتدای آن ثبت شد، اما همچنان این شاخص فاصله زیادی با مقدار آن در فروردین ۱۴۰۱ دارد.
به همین ترتیب اگر قرار باشد نسبت پول به نقدینگی را به نوعی شاخصی برای سنجش نااطمینانی یا انتظارات تورمی در نظر بگیریم، بنظر می‌رسد انتظارات تورمی با وجود روند کاهشی از ابتدای ۱۴۰۲، همچنان به شرایط قبل از دی ۱۴۰۱ بازنگشته است.
