اقتصاددان نابرابری - افق اقتصادی

توماس پیکتی، اقتصاددانی فرانسوی است که به خاطر کارهای پیشگامانه‌اش در زمینه نابرابری درآمد و ثروت شهرت دارد. او در ۷ می ۱۹۷۱ در کلیشی فرانسه به دنیا آمد؛ در اکول نرمال سوپریور (École Normale Supérieure) (ENS) تحصیل کرد و بعدها در سال ۱۹۹۳ دکترای خود در اقتصاد را از مدرسه اقتصاد لندن برای رساله‌ای در خصوص تئوری توزیع مجدد ثروت گرفت.

پیکتی پس از تدریس (۱۹۹۵-۱۹۹۳) در مؤسسه فناوری ماساچوست، به عنوان پژوهشگر (۲۰۰۰-۱۹۹۵) در مرکز ملی پژوهش علمی به فرانسه بازگشت. او استاد اقتصاد در EHESS (2000) و همچنین در دانشکده اقتصاد پاریس (۲۰۰۷) شد، که همچنین مدیر موسس آن نیز بود.

پیکتی نویسنده کتاب‌ها و مقالات متعددی است. او با همکاری امانوئل سائز، اقتصاددان فرانسوی آمریکایی، آنتونی بی. اتکینسون، اقتصاددان بریتانیایی، و فاکوندو آلواردو از آرژانتین، پایگاه داده‌های درآمدهای برتر جهان را گردآوری کرده است. 

کار توماس پیکتی تأثیر قابل توجهی در زمینه اقتصاد داشته و گفتمان عمومی در مورد مسائل نابرابری اقتصادی در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار داده است. او همچنان صدای پیشرو در مبارزه برای عدالت اقتصادی و انصاف بیشتر در جامعه است.

کتاب سرمایه در قرن بیست و یکم،‌ عمده شهرت پیکیتی

در سال ۲۰۱۴ پیکتی با انتشار انگلیسی سرمایه در قرن بیست و یکم، شهرتی بین المللی به دست آورد. نویسنده‌ای که پیش از این کمتر شناخته شده بود و کتاب پرفروش غیرمنتظره تقریباً ۷۰۰ صفحه‌ای او نیز به موضوع بحث جدال‌آمیز میان لیبرال‌ها و محافظه کاران بر سر نابرابری اقتصادی، توزیع ثروت و آینده سرمایه‌داری تبدیل شد.

ادعای اصلی پیکتی در کتاب سرمایه در قرن بیست و یکم این بود که «تضاد مرکزی سرمایه‌داری» وجود دارد. وی در «سرمایه در قرن بیست و یکم» استدلال می‌کند که ثروت در طول زمان در دستان معدودی متمرکز می‌شود و در صورت عدم کنترل، منجر به افزایش نابرابری می‌شود.

مشخصه تحقیقات پیکتی استفاده از داده‌های تاریخی برای تحلیل روندهای بلندمدت درآمد و توزیع ثروت است. او همچنین چندین کتاب و مقاله تحقیقاتی دیگر در مورد موضوعات مرتبط با نابرابری، مالیات و رشد اقتصادی را تالیف کرده است.

پیکتی معتقد بود که متوسط بازده سرمایه از نرخ رشد اقتصادی فراتر می رود، بنابراین بدون عوامل متضاد – مانند جنگ جهانی اول و دوم، رکود بزرگ دهه ۱۹۳۰ یا اقدامات خاص دولت – ثروت به ارث رسیده سریعتر از ثروت به دست آمده رشد خواهد کرد. او نتیجه‌گیری‌های خود را بر اساس سوابق مالیاتی ۲۰۰ ساله از ایالات متحده و اروپا به ویژه فرانسه استوار کرد. بسیاری از این داده‌ها توسط خود پیکتی و همچنین اتکینسون و سائز جمع‌آوری شده است.

نسخه پیکتی برای بحران نابرابری، تغییر در سیاست‌های مالیاتی بود. به عقیده او هدف از مالیات بر درآمد افزایش درآمد نیست، بلکه حذف چنین درآمدهای بالایی است.

مغایرت با منابع رسمی 

در ماه مه ۲۰۱۴، فایننشال تایمز نتایج یک تحقیق در مورد داده های پیکتی را منتشر کرد. روزنامه بریتانیایی مدعی شد که بین داده‌های پیکتی و منابع رسمی مغایرت وجود دارد و ادعا می‌کند که در برخی موارد پیکتی داده‌ها را از منابع اصلی اصلاح کرده است (به نظر می‌رسد برخی از داده‌ها ساخته شده یا انتخاب شده‌اند) و مهم‌تر از همه، وقتی این خطاها تصحیح شدند، داده ها از نتیجه گیری پیکتی پشتیبانی نمی کردند.

پیکتی پاسخی طولانی نوشت و در آن از کتابش دفاع کرد. اگرچه او همچنین پذیرفت که «منابع داده‌های موجود در مورد نابرابری ثروت، بسیار کمتر از آنچه برای نابرابری درآمد داریم، سیستماتیک هستند».

دیدگاه‌های سیاسی 

پیکتی به منظور کاهش نابرابری و ترویج توزیع عادلانه تر منابع، خواستار افزایش مالیات بر ثروتمندان و سرمایه شده است. او همچنین از سیاست‌هایی مانند مالیات بر ثروت جهانی و افزایش مداخله دولت در اقتصاد برای رسیدگی به مسائل نابرابری و عدالت اجتماعی حمایت کرده است.

از نظر ایدئولوژی سیاسی، نظرات پیکتی بیشتر با جناح چپ طیف سیاسی همسو می‌شود. او با جنبش‌ها و احزاب مترقی مرتبط بوده است که رفاه اجتماعی، برابری اقتصادی و مداخله دولت در اقتصاد را برای رسیدگی به مشکلات اجتماعی در اولویت قرار می‌دهند.

به طور کلی، دیدگاه‌های سیاسی توماس پیکتی را می‌توان حول محور نیاز به انصاف اقتصادی بیشتر، توزیع مجدد ثروت و سیاست‌هایی دانست که رفاه همه اعضای جامعه، به‌ویژه آنهایی که آسیب‌پذیرترین یا محروم‌تر هستند، در اولویت قرار دارند.

پیکتی مشغول به چه کاری است؟

در حال حاضر توماس پیکتی استاد اقتصاد در دانشکده اقتصاد پاریس است. او به انجام تحقیقات و انتشار کار در مورد موضوعات مرتبط با نابرابری درآمد و ثروت، مالیات و سیاست اقتصادی ادامه می دهد. پیکتی همچنین فعالانه در بحث‌ها و بحث‌های عمومی در مورد مسائل نابرابری اقتصادی شرکت می‌کند و از مدافعان برجسته سیاست‌هایی با هدف کاهش نابرابری و ترویج عدالت اقتصادی بوده است.

علاوه بر این، پیکتی در کنفرانس‌ها و رویدادها در سراسر جهان سخنران مورد توجهی باقی می‌ماند، جایی که او تخصص و بینش خود را در مورد مسائل اقتصادی به اشتراک می‌گذارد. او همچنان یک چهره پیشرو در زمینه اقتصاد و صدای کلیدی در گفتگوهای جهانی در مورد درآمد و توزیع ثروت است.