به گزارش اکوایران، بیکار ماندن فارغ‌التحصیلان آموزش عالی، به هدر رفتن سرمایه انسانی بوده و از جمله مسائل مهم در کشورهای توسعه‌یافته محسوب می‌شود؛ چراکه از یک سو بیکار ماندن این گروه، به معنای هدر رفت هزینه‌های تحمیل شده به جامعه در راستای تحصیل و آموزش آن‌هاست و از سوی دیگر بیکاری آن‌ها به معنای محروم […]
به گزارش اکوایران، بیکار ماندن فارغ‌التحصیلان آموزش عالی، به هدر رفتن سرمایه انسانی بوده و از جمله مسائل مهم در کشورهای توسعه‌یافته محسوب می‌شود؛ چراکه از یک سو بیکار ماندن این گروه، به معنای هدر رفت هزینه‌های تحمیل شده به جامعه در راستای تحصیل و آموزش آن‌هاست و از سوی دیگر بیکاری آن‌ها به معنای محروم شدن جامعه از نیروی کار ماهر است.
نگاهی به داده‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که در زمستان ۱۴۰۲ از هر ۱۰۰ فرد شاغل در بازار کار، بالغ بر ۲۷ نفر تحصیلات دانشگاهی داشته‌اند. البته این رقم در میان زنان و مردان یکسان نبود.
بررسی‌ها نشان می‌دهد در بازار کار از هر ۱۰۰ نفر از زنان شاغل، بالغ بر ۵۰ نفر دانشگاه رفته بودند. در مقابل از هر ۱۰۰ مرد شاغل فقط بالغ بر ۲۳ نفر تحصیلات دانشگاهی داشتند. این در حالی است که نرخ بیکاری زنان در بازار کار بیشتر از مردان بوده است.
بنابراین می‌توان چنین استدلال کرد که زنان دانشگاه رفته تمایل بیشتری به مشارکت در بازار کار پیدا می‌کنند. در مقابل بازار کار، نیروی مرد را ترجیح داده و تحصیلات دانشگاهی آن‌ها مزیتی در راستای جذب‌شان به بازار کار محسوب نمی‌شود. شاید دلیل این امر را بتوان در ضرورت و اهمیت مهارت و تجربه مردان برای حضور در بازار کار عنوان کرد. در ادامه سهم اشتغال فارغ‌التحصیلان به کل شاغلان به تفکیک جسنیت در زمستان ۱۴۰۲ بررسی شده است.
افزایش سهم شاغلان دانشگاه رفته در زمستان ۱۴۰۲
هر ساله در هر جامعه هزینه‌های زیادی جهت تحصیل و آموزش به افراد به منظور دست‌یابی آن‌ها به شغل و نیز در راستای پاسخگویی به نیازهای بازار کار پرداخت می‌شود. از این رو بیکار ماندن افراد فارغ التحصیل آموزش عالی، به هدر رفتن سرمایه عظیم انسانی کشور بوده و از جمله مسائل مهم در کشورهای در حال توسعه محسوب می‌شود.
مرکز آمار در آخرین گزارش خود، سهم جمعیت شاغل ۱۵ ساله و بیشتر فارغ‌التحصیل آموزش عالی از کل شاغلان را منتشر کرده است. این ارقام نشان می‌دهد که در زمستان ۱۴۰۲ از هر ۱۰۰ فرد شاغل در بازار کار، بالغ بر ۲۷ نفر دارای تحصیلات دانشگاهی بودند. این رقم نسبت به زمستان ۱۴۰۱ افزایش ۰.۴ واحد درصدی داشته است.
به بیان دقیق‌تر در سال جاری شاغلان دانشگاه رفته نسبت به زمستان ۱۴۰۱ بخش بیشتری از بازار کار را به خود اختصاص داده‌اند. البته این رقم در میان زنان و مردان یکسان نیست. در ادامه به این موضوع پرداخته شده که سهم اشتغال فارغ‌التحصیلان آموزش عالی در گروه مردان و زنان نسبت به کل شاغلان در زمستان ۱۴۰۲ چگونه بود.
افزایش تمایل زنان به اشتغال در پی کسب تحصیلات دانشگاهی
نگاهی به ارقام منتشر شده توسط مرکز آمار نشان می‌دهد در زمستان ۱۴۰۲، از هر ۲ زن شاغل در بازار کار، یک نفر فارغ‌التحصیل آموزش عالی بود. سهم اشتغال زنان دانشگاه رفته به کل شاغلان بازار کار در سال جاری ۵۰.۹ درصد اعلام شده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد زنان دانشگاه رفته در زمستان امسال نسبت به فصل مشابه در سال قبل، بخش بیشتری از بازار کار را به خود اختصاص داده‌اند.
گزارش مرکز آمار حاکی از آن است که اگرچه زنان فارغ‌التحصیل آموزش عالی سهم اشتغال بیشتری نسبت به کل زنان داشته‌اند، با این حال نرخ بیکاری آن‌ها نیز نسبت به مردان فارغ‌التحصیل شده از این مراکز بیشتر بود. این موضوع می‌تواند بیان‌گر آن باشد که زنان دانشگاه رفته نسبت به سایر زنان، تمایل بیشتری برای اشتغال در بازار کار داشته‌اند. به همین دلیل سهم اشتغال آن‌ها در بازار کار بیشتر بود. البته با ورود آن‌ها به بازار کار، جذب آن‌ها به دلیل نبود ظرفیت کاهش یافته و نرخ بیکاری آن‌ها گسترش پیدا می‌کند.
مردان دانشگاه نرفته، سهم بیشتری از اشتغال مردان دارند
آمارها خبر از آن می‌دهد که مردان دانشگاه نرفته، بخش بیشتری از بازار کار مردان را به خود اختصاص داده‌اند. آمارها خبر از آن می‌دهد که در زمستان ۱۴۰۲، از هر ۱۰۰ مرد شاغل در بازار کار، بالغ بر ۲۳ نفر فارغ التحصیل آموزش عالی بوده و باقی آن‌ها دانشگاه نرفته بوده‌اند. این رقم در مقایسه با زمستان ۱۴۰۱، افزایش ۰.۱ واحد درصدی داشته است.
بنابراین بر اساس آمارها و با در نظرگرفتن نرخ کمتر بیکاری مردان، این افراد در هر صورت تمایل به مشارکت در بازار کار دارند و تحصیلات دانشگاهی آن‌ها مزیتی در راستای جذب شان به بازار کار محسوب نمی‌شود. شاید دلیل این امر را بتوان در اهمیت بازار کار به مهارت و تجربه مردان عنوان کرد؛ چراکه مردان دارای تحصیلات دانشگاهی به دلیل تخصیص زمان به تحصیل دیرتر از سایر مردان وارد بازار کار شده و به همین دلیل تجربه کاری کمتری کسب می‌کنند.
این در حالی است که همانطور که پیش‌تر اشاره شد، زنان تحصیل‌کرده تمایل بیشتری به حضور در بازار کار داشته و جذب آن‌ها به بازار کار نیز نسبت به دیگر زنان بیشتر بود.
