به گزارش اکوایران، نسبت جمعیت دارای بیش از یک شغل نسبت به کل شاغلین در سال ۱۴۰۱ به نوعی پایین‌ترین رکورد در ۶ سال اخیر چه در مناطق شهری و چه روستایی به شمار می‌آید. این درحالیست که علی‌رغم کاهش تعداد افراد دو یا چندشغلی در سال گذشته، تعداد کل شاغلان نیز در مقایسه با […]
به گزارش اکوایران، نسبت جمعیت دارای بیش از یک شغل نسبت به کل شاغلین در سال ۱۴۰۱ به نوعی پایین‌ترین رکورد در ۶ سال اخیر چه در مناطق شهری و چه روستایی به شمار می‌آید. این درحالیست که علی‌رغم کاهش تعداد افراد دو یا چندشغلی در سال گذشته، تعداد کل شاغلان نیز در مقایسه با همه‌ی سال‌ها بجز ۱۳۹۸ بالاتر بوده و به همین ترتیب بخشی از کاهش شاخص مورد بررسی ناشی از افزایش تعداد شاغلان بوده که منجر به کوچک‌تر شدن شاخص می‌شود.
دو یا چند شغلی‌ها در مناطق شهری و روستایی در ۱۴۰۱
به‌طور کلی می‌توان با استفاده از داده‌های نیروی کار، سهم جمعیت دارای بیش از یک شغل را به دست آورد. بر اساس داده‌های مرکز آمار از حدود ۲۳ میلیون و ۷۱۶ هزار نفر شاغل در سال ۱۴۰۱، حدود ۶۳۴ هزار نفر یا به عبارتی ۶.۷ درصد از آن‌ها دارای بیش از یک شغل بوده‌اند که از میان حدود ۲۳۹ نفر از آن‌ها در نقاط شهری و ۳۹۵ هزار نفر از آن‌ها در نقاط روستایی استقرار داشته‌اند.
به همین ترتیب می‌توان مشاهده کرد نسبت جمعیت دارای بیش از یک شغل به کل شاغلین در نقاط شهری حدود ۱.۳ درصد و در نقاط روستایی تقریبا ۶.۸ درصد در انتهای سال گذشته به ثبت رسیده است.
این درحالیست که با ملاحظه این شاخص در سال‌های اخیر می‌توان مشاهده کرد رقم به ثبت رسیده در سال ۱۴۰۱، پایین‌ترین رقم در طول ۶ سال اخیر بوده است.
پایین‌ترین رکورد نسبت افراد دارای بیش از یک شغل به کل شاغلین
آمارها نشان می‌دهد در نقاط شهری، طی سال ۱۳۹۶ حدود ۱.۵ درصد جمعیت شاغل، بیش از یک شغل داشته‌اند. سپس در سال ۹۷ و ۹۸ این نرخ به ۱.۸ و ۱.۷ درصد می‌رسد اما مجددا از سال ۱۳۹۹ کاهش پیدا کرده و نهایتا در سال گذشته به ۱.۳ درصد افت می‌کند.
در مقابل در نقاط روستایی نیز مشاهده می‌شود نسبت جمعیت دارای بیش از یک شغل به کل شاغلین از ۷.۴ درصد در سال ۱۳۹۶ به ۸.۳ درصد در سال ۹۸ می‌رسد اما پس از این برهه مجددا این شاخص در نقاط روستایی نیز دچار کاهش شده و رقم ۶.۸ درصد را در انتهای سال ۱۴۰۱ به ثبت می‌رساند.
بر اساس گزارش‌ها علی‌رغم اینکه نسبت جمعیت دارای دو شغل به کل شاغلین در مقایسه با سال‌های گذشته کاهش یافته است، تعداد کل شاغلان نیز در سال ۱۴۰۱ بعد از سال ۱۳۹۸، به نوعی رکورد محسوب می‌شود. به همین ترتیب بخشی از کاهش شاخص مورد بررسی نیز صرفا ناشی از افزایش تعداد شاغلین بوده است.
