به گزارش اکوایران، مطالعه‌ای که در اواخر ماه فوریه توسط هفته‌نامه مشهور «لنست» منتشر شد، نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۲ – که تازه‌ترین آمارهای مربوط به تعداد افراد دچار چاقی در این سال منتشر شده – بیش از یک میلیارد نفر در سطح جهان در طبقه‌بندی افراد چاق قرار گرفتند. براساس گزارش اکونومیست، محققان […]
به گزارش اکوایران، مطالعه‌ای که در اواخر ماه فوریه توسط هفته‌نامه مشهور «لنست» منتشر شد، نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۲ – که تازه‌ترین آمارهای مربوط به تعداد افراد دچار چاقی در این سال منتشر شده – بیش از یک میلیارد نفر در سطح جهان در طبقه‌بندی افراد چاق قرار گرفتند.
براساس گزارش اکونومیست، محققان یافته‌های خود را بر پایه اندازه‌گیری‌های مربوط به وزن و قد بیش از ۲۲۰ میلیون نفر از حدود ۱۹۰ کشور قرار دادند. آن‌ها متوجه شدند که از سال ۱۹۹۰، نرخ چاقی در میان بزرگسالان دو برابر شده و این نرخ در میان کودکان و نوجوانان با رشد چهار برابری همراه شده است.
چاقی به‌طور معمول توسط معیاری موسوم به شاخص توده بدنی (بی‌اِم‌آی) اندازه‌گیری می‌شود. این شاخص نشان می‌دهد که قد و وزن تا چه اندازه با یکدیگر تناسب دارند. در این مطالعه، بیامآی بالای ۳۰ به معنای چاقی در نظر گرفته شده است. تحقیقات نشان داده اکثر افرادِ دارای شاخص توده بدنی بالای ۳۰ در مقایسه با کسانی که بیامآی آن‌ها ۲۳ است، به شکل قابل توجهی شانس بیشتری برای درگیر شدن با بیماری‌هایی مانند دیابت دارند. بیامآی بالاتر همچنین ریسک به وجود آمدن چندین سرطان را افزایش می‌دهد. در حال حاضر تصور می‌شود که چاقی باعث جان باختن حدود چهار میلیون نفر در هر سال می‌شود.
این بررسی حاکی از آن است که نرخ‌های چاقی بالاتر در کشورهای دارای درآمد پایین و متوسط بیشتر از بسیاری از کشورهای دارای درآمد بالا است. بیش از ۶۰ درصد بزرگسالان در پُلی‌نِزی و میکرونزی در سال ۲۰۲۲ دچار چاقی بودند که بالاترین نرخ در جهان است. این موضوع احتمالا به دلیل تغییر رژیم غذایی و فرهنگی است که در آن افزایش وزن برجسته و مهم شده است. در این میان، بالاترین نرخ چاقی برای زنان، در تونگا ثبت شده است (۸۱ درصد از زنان این کشور چاق هستند)؛ ساموآی آمریکا نیز دارای بالاترین نرخ چاقی برای مردان بوده است (۷۰ درصد از مردان این کشور چاق به حساب می‌آیند). کشورهای قاره آفریقا و خاورمیانه نیز که به شکل تاریخی با شرایط مرتبط با سوء تغذیه همراه بوده‌اند، در حال حاضر با افزایش وزن دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
همچنین ترکیه پایتخت چاقی اروپا برای زنان بوده و نرخ چاقی برای زنان این کشور ۴۳ درصد اعلام شده است. پایتخت چاقی اروپا برای مردان نیز رومانی بوده و ۳۸ درصد از مردان این کشور دچار چاقی هستند. مردان و زنان فرانسوی دارای کمترین میزان چاقی در اروپا هستند و تنها ۱۰ درصد از جمعیت این کشور چاق محسوب می‌شود. در آمریکا، ۴۴ درصد زنان و ۴۲ درصد مردان دارای بیامآی بالای ۳۰ هستند.
تعداد افراد دچار چاقی در سطح جهان در حال حاضر به شکل قابل توجهی در حال عبور از تعداد افرادی است که دچار کمبود وزن هستند (بیامآی زیر ۱۸/۵). این آمار برای کودکان و نوجوانان نیز در حال افزایش است. مطالعه یادشده نشان می‌دهد که در دو-سوم کشورهای مطالعه‌شده، تعداد کودکان چاق بسیار بیشتر از کودکان دچار کمبود وزن بوده است. در کشورهای ثروتمند، چاقی در دوران کودکی در خانواده‌های فقیر متمرکز شده است؛ اما در کشورهای فقیر، این خانواده‌های مربوط به طبقه متوسط هستند که بیشتر با مشکلات چاقی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. با بالا رفتن درآمدها، کودکان بیشتری از این خانواده‌ها دچار افزایش وزن می‌شوند. از سوی دیگر، بسیاری از کشورهای فقیر در حال حاضر با یک اپیدمی دوگانه روبه‌رو هستند؛ سوء تغذیه به همراه چاقی.
اینکه بسیاری از افراد با وزن خود دچار چالش هستند نشان می‌دهد که چاقی مسئله‌ای فراتر از قدرت اراده در رژیم غذایی است. بدن انسان به‌گونه‌ای تکامل یافته که بتواند از زمستان‌ها و دوران‌های قطحی نجات پیدا کند؛ مکانیسم بدن به شکلی است که افزایش وزن حفظ می‌شود و بدن در برابر تلاش‌ها برای کاهش وزن مقاومت می‌کند.
افزایش چشمگیر دسترسی به مواد غذایی ارزان و فوق فرآوری‌شده منجر به عادت‌های غذایی نادرست مانند پرخوری شده و در این میان، سبک زندگی هم کم‌تحرک‌تر شده است. همچنین داروهای کاهش وزن وجود دارند، اما قیمت بالای آن‌ها باعث شده، در دسترس بودن این داروها برای همگان امکان‌پذیر نباشد. برای معکوس کردن روند چاقی در جوامع، در وهله نخست باید از چاق شدن تعداد بیشتری از کودکان و بزرگسالان جلوگیری کرد؛
