به گزارش اکوایران، در چهار دهه اخیر یکی از معضلات بخش کشاورزی در ایران تغییر کاربری اراضی کشاورزی است. موضوعی که امنیت غذایی کشور را نیز می‌تواند به تدریج تحت تاثیر قرار دهد با این وجود کماکان بسیاری از اشخاص حقیقی و حقوقی و حتی دستگاه‌های اجرایی به اراضی کشاورزی مرغوب کشاورزی دست درازی می‌کنند […]
به گزارش اکوایران، در چهار دهه اخیر یکی از معضلات بخش کشاورزی در ایران تغییر کاربری اراضی کشاورزی است. موضوعی که امنیت غذایی کشور را نیز می‌تواند به تدریج تحت تاثیر قرار دهد با این وجود کماکان بسیاری از اشخاص حقیقی و حقوقی و حتی دستگاه‌های اجرایی به اراضی کشاورزی مرغوب کشاورزی دست درازی می‌کنند و کاربری آنها را تغییر می‌دهند.
در حالی که حتی در تبصره ۲ ماده ۹ قانون جهش تولید مسکن تاکید شده عرصه های کشاورزی درجه یک و دو ممنوعیت تغییر کاربری دارند و نباید آن را الحاق کرد.
با این حال ظاهرا پشتوانه قانونی محکمی برای حفظ اراضی کشاورزی وجود ندارد ، صرفاً مقامات سازمان امور اراضی جهاد کشاورزی به نقد وضع موجود می‌پردازد. اخیراً مجدداً یکی از مقامات این سازمان اعلام کرد که برخی دستگاه‌ها نه تنها مانع تخریب اراضی کشاورزی نمی‌شوند بلکه در برخی از مناطق عرصه‌های کشاورزی را از چرخه تولید خارج می‌کنند.
طبق اعلام سازمان امور اراضی کشور ، هر هکتار اراضی کشاورزی حدود ۸ تن محصول کشاورزی تولید می‌کند. اگر این سطح از زمین از چرخه تولید خارج شود با کاهش تولید محصولات کشاورزی مواجه می‌شویم.
طبق اظهارات علیرضا گودرزی معاون حفظ کاربری و یکپارچه‌سازی سازمان امور اراضی کشور، گاهی رویکرد برخی از دستگاه‌های اجرایی کشور به سمت حفظ کاربری اراضی نیست حتی در برخی از مناطق حتی دستگاه‌های اجرایی باعث می‌شوند که عرصه‌های کشاورزی از چرخه تولید خارج شوند.
