به گزارش اکوایران، بررسی‌ها نشان می‌دهد در استان‌هایی با نرخ بیکاری پایین‌تر، سهم شاغلین بخش صنعت و خدمات بیشتر از استان‌هایی با بیشترین نرخ‌های بیکاری بوده است. به همین ترتیب هرچند اشتغال در بخش کشاورزی ارتباط مستقیمی با نرخ بیکاری ندارد، اما انتظار می‌رود در استان‌هایی با ظرفیت بیشتر صنعت و خدمات، نرخ بیکاری نیز […]
به گزارش اکوایران، بررسی‌ها نشان می‌دهد در استان‌هایی با نرخ بیکاری پایین‌تر، سهم شاغلین بخش صنعت و خدمات بیشتر از استان‌هایی با بیشترین نرخ‌های بیکاری بوده است. به همین ترتیب هرچند اشتغال در بخش کشاورزی ارتباط مستقیمی با نرخ بیکاری ندارد، اما انتظار می‌رود در استان‌هایی با ظرفیت بیشتر صنعت و خدمات، نرخ بیکاری نیز پایین‌تر باشد. البته این موضوع در حالتی صادق است که سهم بیشتر شاغلین در بخش صنعت و خدمات نشان‌دهنده پتانسیل اشتغالزایی بالاتری نیز در این بخش‌ها باشد.
قفل شدگی شاغلین بخش کشاورزی در ۵ استان با بیشترین نرخ بیکاری
بررسی‌ها نشان می‌دهد بالاترین نرخ بیکاری در پاییز ۱۴۰۲ میان استان‌ها در استان سیستان و بلوچستان به ثبت رسیده است. این استان، با ۱۳.۵ درصد رکورددارد بیکاری در پاییز سال جاری بوده است. در ادامه استان‌های هرمزگان، لرستان، چهارمحال بختیاری و کرمانشاه نیز در فصل مشابه حدود ۱۱ تا ۱۲ درصد بیکاری میان جمعیت فعال خود را در مقطع زمانی مورد بررسی تجربه کرده‌اند. به‌طور کلی تنها به افرادی بیکار گفته می‌شود که در جست و جوی کار باشد اما به دلیل محدودیت‌های بازار کار نتواند به هیچ شغلی دست پیدا کند.
بررسی زمینه فعالیت شاغلین این استان‌ها نشان می‌دهد به طور میانگین ۱۸.۶ درصد شاغلین این استان‌ها در بخش کشاورزی مشغول به کار بوده‌اند. در مقابل فعالان بخش خدمات ۴۹.۶ درصد بوده و بخش صنعت حدود ۳۱.۷ درصد از شاغلین را به خود اختصاص داده است.
استان‌هایی با نرخ بیکاری پایین و ظرفیت اشتغالزایی بخش خدمات و صنعت
در مقابل استان‌هایی مانند مازندران، خراسان رضوی، تهران، خراسان جنوبی و ایلام با پایین‌ترین میزان بیکاری در استان‌های خود مواجه بوده‌اند. به همین ترتیب نرخ بیکاری برای این استان‌ها بین ۵ تا ۶ درصد در انتهای پاییز سال جاری به ثبت رسیده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد به‌طور کلی میانگین سهم کشاورزی از شاغلین این استان‌ها حدود ۱۳ درصد بوده و بخش خدمات و صنعت به ترتیب ۵۲.۸ و ۳۴.۱ درصد از نیروی کار شاغل را در خود جذب کرده‌اند.
مقایسه میزان اشتغال شاغلین در بخش‌های مختلف در ۵ استان با بیشترین نرخ بیکاری و ۵ استان با کمترین نرخ بیکاری نشان می‌دهد در مجموع استان‌هایی که نرخ بیکاری پایین‌تری دارند، در قیاس با استان‌هایی با نرخ بیکاری بالاتر، در بخش صنعت و خدمات شاغلین بیشتری جذب کرده‌اند.
البته با توجه به اینکه استان تهران تقریبا داده دور افتاده به حساب می‌آید و شاغلین بخش کشاورزی در آن بسیار کوچک است، ممکن است این معادلات تحت تاثیر داده‌های استان تهران نتواند برآورد مناسبی در بر داشته باشد. این درحالیست که حتی با حذف کردن استان تهران از محاسبات، میانگین سهم کشاورزی از شاغلین در ۴ استان با پایین‌ترین نرخ بیکاری معادل ۱۵.۹ درصد به دست می‌آید که همچنان در مقایسه با استان‌هایی با بیشترین میزان بیکاری، کوچک‌تر است.
شایان ذکر است که اشتغال بیشتر در بخش کشاورزی لزوما ارتباط مستقیمی با نرخ بیکاری ندارد بلکه سهم بزرگتر صنعت و معدن در استان‌هایی با نرخ بیکاری پایین ممکن است انعکاس‌دهنده این موضوع باشد که در این استان‌ها بخش صنعت و خدمات توانسته رشد بالاتری تجربه کند و در نهایت امکان ایجاد شغل بیشتری نیز فراهم کند.
