به گزارش اکو ایران، مرکز آمار ایران در بخشی از جدیدترین آماری که از نتایج طرح آمارگیری نیروی کار منتشر کرده به نرخ بیکاری زنان جوان پرداخته است. در تعریف این مرکز هر فرد ۱۵ تا ۲۴ سال «جوان» محسوب میشود. همچنین نرخ بیکاری نیز به معنای تعداد افراد بیکار در کل جمعیت فعال در […]
به گزارش اکو ایران، مرکز آمار ایران در بخشی از جدیدترین آماری که از نتایج طرح آمارگیری نیروی کار منتشر کرده به نرخ بیکاری زنان جوان پرداخته است. در تعریف این مرکز هر فرد ۱۵ تا ۲۴ سال «جوان» محسوب میشود. همچنین نرخ بیکاری نیز به معنای تعداد افراد بیکار در کل جمعیت فعال در بازار کار است.
مطابق این آمار نرخ بیکاری زنان جوان در کل کشور در پاییز ۱۴۰۲ برابر با ۲۸.۹ درصد است. با این حال آمار نشان میدهد بیکاری این گروه جمعیتی در استانهای کشور اختلاف شدیدی دارد. به طوری که کمترین نرخ بیکاری برابر با ۹ درصد در استان تهران و بیشترین نرخ بیکاری برابر با ۷۸.۵ درصد مربوط به استان کهگیلویه و بویر احمد است. بنابراین حدود ۷۰ واحد درصد اختلاف میان استانهای کشور از نظر بیکاری زنان جوان وجود دارد.
همچنین بررسی تغییرات بیکاری این قشر در یک سال گذشته با وجود اینکه حاکی از کاهش ۰.۹ واحد درصدی آن در سطح کشور است، از افزایش بیکاری جوانان زن در ۱۸ استان حکایت میکند.
فاصله ۷۰ درصدی بیکاری زنان جوان در استانها
یکی از شاخصهایی که در سالهای اخیر در میان شاخصهای توسعه جایگاه خاصی پیدا کرده و به آن توجه میشود کاهش اختلاف جنسیتی است. یعنی اختلاف میان زنان و مردان در زمینههای مختلف کاهش یابد. یکی از زمینههای مهم شکاف جنسیتی بازار کار است. در آمارهای مربوط به حوزه کار در کشور ما نیز این شکاف به وضوح قابل مشاهده است. به طوری که نرخ اشتغال زنان کمتر از مردان و نرخ بیکاری آنان بیشتر است.
دادههای مرکز آمار نشان میدهد نرخ بیکاری زنان جوان در کل کشور در پاییز ۱۴۰۲ برابر با ۲۸.۹ درصد بوده است. این یعنی از هر ۱۰۰ زن فعال در بازار کار حدود ۲۹ نفر با وجود تمایل به کار کردن موفق به یافتن آن نشدهاند.
اما برررسی آمار استانی تصویر کاملتری از میزان بیکاری این قشر به دست میدهد. این بررسی حاکی از اختلاف عمیقی در فضای بازار کار از لحاظ حضور زنان جوان است. به طوری که نرخ بیکاری این گروه در برخی استانها بیش از ۷۰ درصد بوده است. بیشترین نرخ بیکاری جوانان زن در این فصل برابر با ۷۸.۵ درصد در استان کهگیلویه و بویر احمد ثبت شده است. سمنان، چهار محال و بختیاری و لرستان دیگر استانهایی بودهاند که در آنها بیش از ۷۰ درصد زنان جوان موفق به یافتن شغل نشدهاند.
این در حالی است که استان تهران با ۹ درصد نرخ بیکاری زنان جوان کمترین میزان این نرخ را در کشور داشته است.
یک علت اختلاف گسترده میان استانهای کشور از لحاظ بیکاری زنان جوان را میتوان تبعیض جنسیتی و تفاوت فرهنگی گسترده در سطح کشور دانست. عدم اعتماد به نیروی کار جوان نیز از علل دیگر این مسئله میتواند باشد.
اما با وجود تاکید برنامههای توسعه به اشتغال زنان آمارها نشان میدهد برنامههای دقیق و متوازنی در این مورد حداقل در طی یک سال دنبال نشده و بیکاری زنان جوان در ۱۸ استان کشور رشد کرده است.
افت نامتوازن بیکاری زنان جوان در یک سال اخیر
مقایسه آمار نیروی کار در پاییز ۱۴۰۲ نسبت به پاییز ۱۴۰۱ نشان میدهد که بیکاری زنان جوان در کل کشور از ۲۹.۸ درصد در سال گذشته به ۲۸.۹ درصد در سال جاری رسیده و بنابراین ۰.۹ واحد درصد کاهش یافته است. این کاهش اگر چه حاکی از بهبودی ۰.۹ درصدی در این زمینه است، اما بررسیهای استانی حاکی از این است که این بهبود در سطح کشور متوازن نبوده، زیرا در این یک سال در ۱۸ استان افزایش یافته است.
بیشترین رشد بیکاری زنان جوان در این مدت مربوط به استان سمنان است. به طوری که از ۳۱ درصد در پاییز ۱۴۰۱ به ۷۶.۸ درصد در پاییز امسال رسیده و بنابراین ۴۵.۸ واحد درصد رشد کرده است که مقدار چشمگیری است. کهگیلویه و بویر احمد و بوشهر دیگر استانهایی هستند که بیکاری این گروه جمعیتی در آنها افزایش زیادی داشته است.
با این حال زنان جوان از لحاظ بیکاری در ۱۳ استان وضعیت بهتری یافته که در این میان بیشترین بهبود مربوط به استان ایلام بوده که در آن نرخ بیکاری زنان جوان ۲۶.۲ درصد کم شده است.