پوشاک نمادی از جایگاه طبقاتی، سطح درآمدی و وضعیت اجتماعی افراد در جامعه می تواند باشد. آنطور که فردین یزدانی پژوهشگر و مشاور آکادمی سامان می گوید اقتصاد ایران یک دهه دچار کاهش رشد اقتصادی بوده و با یک رشد لجام گیسخته فقر روبه رو شده که این وضعیت روی مصرف پوشاک که یکی از اقلام ضروری زندگی انسان هاست تاثیرگذار بوده.
به گفته مشاور آکادمی سامان، بررسی های انجام شده توسط پژوهشگران این آکادمی نشان می دهد که شرایط حاکم بر اقتصاد کشور به چند پارگی اساسی و بسیار بزرگی در بازار پوشاک منجر شده که سطح درآمدی افراد، تعیین کننده میزان تقاضا برای این کالاست. این سطح درآمدی و انشقاقی که در سطح درآمدی ایجاد شده باعث شکل گیری چند نوع بازار متفاوت پوشاک شده است.
بررسی های آکادمی سامان گویای این است که در سال ۱۴۰۱ متوسط هزینه پوشاک هر خانوار ۷ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان بوده البته سهم قابل توجهی از این رقم در دست طبقه پردآمد شهری است.
فردین یزدانی در این خصوص توضیح می دهد که اگر گروه های درآمدی کشور به سه گروه ۴۰ درصد کم درآمد، ۴۰ درصد میان درآمد و ۲۰ درصد پردرآمد تقسیم شود، مشاهده می شود که دو دهک یعنی ۲۰ درصد پردرآمد جامعه در سال ۱۴۰۱ به طور متوسط رقمی معادل ۴۰ میلیون تومان صرف خرید پوشاک کرده است. از سوی دیگر این رقم برای گروه های میان درامد یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان و گروه های کم درآمد تنها ۳۳۰ هزار تومان است. تفاوت و انشقاق به حدی زیاد است که شکل گیری بازار متمایز اجتناب ناپذیر خواهد بود.
از سوی دیگر به گفته پژوهشگر و مشاور آکادمی سامان ۵۳ درصد اندازه بازار پوشاک در سال ۱۴۰۲ در دست گروه های پردآمد جامعه بوده و گروه های کم درآمد تنها سهمی ۱۷ درصدی از بازار ۱۷۰ هزار میلیاردی پوشاک داشته اند.
آکادمی بانک سامان به منظور به دست آمدن نمایی از شرایط و حال و روز بخش خرد اقتصاد کشور که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد اقدام به بررسی کسب و کار صنوف مختلف در سطح شهر تهران کرده. نمونه‌ها در این پیمایش‌ها از صنوف مختلف به صورت تصادفی انتخاب شده‌اند و البته محدوده شعب بانک سامان در انتخاب نمونه‌ها مدنظر قرار داشته است.
قسمت هشتم برنامه «دیده‌بان» را از دست ندهید.
