به گزارش اکوایران، «نسیم نیکولاس طالب» – نویسنده کتاب قوی سیاه – اعلام کرد روند افزایشی بدهی دولت آمریکا در حال رسیدن به نقطه‌ای است که از میان بردن آسیب‌های آن نیاز به یک معجزه دارد. به نوشته بلومبرگ، این تحلیل‌گر شناخته‌شده اعلام کرده: «تا زمانی که کنگره – که از عواقب انجام کار درست […]
به گزارش اکوایران، «نسیم نیکولاس طالب» – نویسنده کتاب قوی سیاه – اعلام کرد روند افزایشی بدهی دولت آمریکا در حال رسیدن به نقطه‌ای است که از میان بردن آسیب‌های آن نیاز به یک معجزه دارد.
به نوشته بلومبرگ، این تحلیل‌گر شناخته‌شده اعلام کرده: «تا زمانی که کنگره – که از عواقب انجام کار درست می‌ترسد – به تمدید سقف بدهی و دستیابی به توافق در این زمینه ادامه دهد، این رویه نشان‌دهنده وجود مشکل در ساختار سیاسی سیستم است. این موضوع می‌تواند به مرور زمان به یک مارپیچ بدهی منجر شود که با یک مارپیچ مرگ قابل مقایسه خواهد بود.»
نسیم طالب بار بدهی فزاینده آمریکا را مانند یک “قوی سفید” دانسته است. مفهوم وقایع «قوی سیاه» که توسط آقای طالب معرفی شده، به وقایع غیرقابل پیش‌بینی و نادر اشاره دارد که تأثیرات قابل توجهی به همراه دارند. در مقابل، “قوی سفید” به ریسکی اطلاق می‌شود که محتمل‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر است که در تضاد با ویژگی غیرقابل پیش‌بینی بودن وقایع قوی سیاه است.
در حالیکه این تحلیل‌گر تأثیرات کسری بودجه فزاینده آمریکا بر بازارها را اعلام نکرد، به این موضوع اشاره داشت که قوهای سفید آمریکا شامل بدهی دولت و اقتصاد آن است که در مقایسه با سال‌های گذشته، نسبت به شوک‌ها آسیب‌پذیرتر شده است.
به گفته آقای طالب، دلیل این اتفاق این است که کشورهای جهان به دلیل پدیده «جهانی شدن»، بیش از گذشته با هم مرتبط هستند و مشکل در یک منطقه می‌تواند تأثیرات خود را در سایر نقاط جهان نیز نشان دهد.
نسیم طالب به گروه ناظرانی پیوسته که نسبت به انباشت بدهی فزاینده آمریکا، ابراز نگرانی می‌کنند. «رابرت روبین» – وزیر پیشین خزانه‌داری آمریکا – در ماه گذشته میلادی گفت که با در نظر گرفتن میزان کسری فدرال، بزرگ‌ترین اقتصاد جهان در یک «جایگاه وحشتناک» قرار گرفته است؛ در حالی که «فیلیپ هیلدبراند» – نایب رئیس شرکت بلک‌راک – هشدار داده است که هرگونه نکول می‌تواند جایگاه دلار آمریکا را به عنوان یک ارز جهانی به خطر بیندازد.
نسیم طالب به دلیل ارائه استراتژی‌هایی برای عبور از بحران «دوشنبه سیاه ۱۹۸۷» و پیش‌بینی بحران مالی جهانی سال ۲۰۰۸ شهرت دارد. در ۱۹ اکتبر ۱۹۸۷ در ایالات متحده آمریکا شاخص میانگین صنعتی داو جونز دقیقا ۵۰۸ واحد معادل ۲۲/۶ درصد از ارزش خود را از دست داد که بیشترین مقدار در افت روزانه شاخص بورس در تاریخ بوده است.
زمانی که از نسیم طالب پرسیده شد اثرات مارپیچ بدهی آمریکا چگونه می‌تواند در طول زمان خود را نشان دهد، او اعلام کرد که یک عامل خارجی یا نوعی رویداد معجزه‌آسا برای حل این مشکل مورد نیاز است.
آقای طالب در پایان افزود: «این اتفاق به نوعی باعث ناامیدی من نسبت به ساختارهای سیاسی موجود برای مقابله موثر با چالش‌ها شده است.»
