ولی‌اله سیف می‌گوید شاهد سفیدنمایی بانک‌ها در ترازنامه‌ها بوده؛ به گفته او بانکی که طبق تحلیل‌ها زیانده بوده روی کاغذ و ترازنامه سود بالایی را شناسایی کرده، دولت‌ها هم به دلیل تمایل به دریافت مالیات از چند و چون این نحوه سود دهی گذشته اند.
البته روایت‌های رییس کل پیشین بانک مرکزی از ناترازی موجود در بانک‌ها و اقتصاد سیاسی پشت آن به همین جا ختم نمی‌شود. سیف همچنین از بانکی صحبت کرده که صاحب اصلی‌اش پشت پرده است و همه هم از آن خبر دارند و کسی با آن کاری ندارد.
علی مدنی‌زاده، اقتصاددان از زاویه دیگر ناترازی‌هایی را فهرست می‌کند و نشان می‌دهد این پدیده چگونه از بخش‌ها به شبکه بانکی سرایت می‌کند. در مسیر ترسیمی مدنی زاده دولت اگر با کسری بودجه‌های شدید مواجه شود، آدرس شعب بانکی را جست و جو می‌کند. اگر هم به دلیل دخالت‌هایش در اقتصاد و بهم زدن سازوکار بنگاه‌ها، با ریسک تعطیلی فعالیت آنها مواجه شود، هزینه این تصمیمات را از جیب بانک‌ها می‌پردازد.
تسهیلاتی که دولت در موافع اورژانسی تجویز می‌کند معمولا بازگشتی ندارند و در نهایت بانک‌ها به نوعی ناترازی موجود در کل اقتصاد ایران را نمایندگی می‌کنند. حاصل این ناترازی‌ها خود را به شکل غول تورم بروز می‌دهد.
این میزگرد در قالب فارکست بانکداری به میزبانی پویا جبل‌عاملی برگزار شده است.
فارکست بانکداری محصول همکاری گروه رهنمان و اکوایران است که با حمایت آکادمی سامان تهیه شده است.
