به گزارش اکوایران؛ شهرک‌های صنعتی هرچند با هدف توسعه صنایع و تمرکز کارخانه‌ها و کارگاه‌ها ایجاد شدند تا امکان ارائه خدمات زیرساختی و تأسیساتی دولتی را به‌صورت متمرکز فراهم کنند،‌ اما در چند دهه ایجاد شهرک‌های صنعتی، واحدهای‌ ایجاد شده در این شهرک‌ها  همچنان با مشکلاتی در خصوص تأسیسات زیربنایی آنها، تحویل زمین برای ایجاد مجموعه تولیدی، مشکلات محیط زیستی و… وجود دارد. البته این مشکلات را می‌توان در رده مشکلات اولیه این واحد دانست، چرا که به ایجاد آنها چالش‌‌های آنها گسترده‌تر می‌شود و در برخی از مواقع به تعطیلی این واحد‌ها منجر می‌شود.

در خصوص چالش‌‌های شهرک‌های صنعتی رئیس مرکز پژوهش های مجلس با اشاره به اینکه بخش بزرگی از مشکلات این واحد‌ها به تامین مالی آنها باز می گردد عنوان کرد: ۲ مشکل اصلی واحدهای صنعتی، نبود نقدینگی و تأمین مالی واحدهای تولیدی و همچنین کاهش سرمایه گذاری و کمبود تشکیل سرمایه ثابت در بخش صنعت است و براساس تحقیقی که صورت گرفته ۴۵ درصد چالش‌های شهرک‌های صنعتی به مسائل زیربنایی مرتبط است و ۴۴ درصد این چالش‌ها نیز در خصوص تأمین مالی است.

رئیس مرکز پژوهش های مجلس در خصوص دلیل ایجاد شهرک‌های صنعتی عنوان کرد: این شهرک‌ها با هدف توسعه صنایع و تمرکز کارخانه‌ها و کارگاه‌ها ایجاد شدند تا امکان ارائه خدمات زیرساختی و تأسیساتی دولتی به‌صورت متمرکز فراهم شود و از سوی دیگر واحدهای صنعتی از سرریز همسایگان صنعتی خود، مانند اطلاعات، امکان تقلید، انتشار نوآوری و… بهره‌مند شوند. از سوی دیگر این شهرک‌ها ایجاد شدند تا تاثیر منفی صنایع در مواردی نظیر افزایش ترافیک و آلودگی‌هوا و… در شهرها را کاهش دهند.

چالش‌های زیربنایی  

بابک نگاهداری با بیان اینکه این شهرک‌ها با چالش‌های زیربنایی متعددی مواجه هستند، افزود: این چالش‌ها را می‌توان در مواردی مانند عدم تحویل و نگهداری شبکه برق و تأخیر آن در شبکه گاز و مخابرات، کمبود آب، خرید و تغییر کاربری چاه‌های کشاورزی، افزایش نرخ آب بهای واحدهای صنعتی و هزینه‌های سنگین تخصیص پساب و تصفیه مجدد آن برشمرد.

وی به مشکلات واحدهای تولیدی برای تأمین زمین اشاره کرد و گفت: قیمت بالای زمین و تبدیل آن به کالای سرمایه‌ای، باعث شده اقدام برای خرید زمین نه با انگیزه تولید، بلکه به انگیزه سرمایه‌گذاری صورت گیرد.

رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس ادامه‌داد: همچنین نبود زمین برای واگذاری در شهرک‌های صنعتی، از دیگر چالش‌های واحدهای تولیدی برای استقرار در شهرک‌های صنعتی است که باید برای تسهیل در این حوزه، گام‌های مهمی برداشت.

نبود نقدینگی واحدهای تولیدی

وی با بیان اینکه ۲ مشکل اصلی واحدهای صنعتی، نبود نقدینگی و تأمین مالی واحدهای تولیدی و همچنین کاهش سرمایه‌گذاری و کمبود تشکیل سرمایه ثابت در بخش صنعت است، توضیح داد: رویه‌های غیرشفاف دولت، توسعه نیافتن روش‌ها و ابزار موجهه با سرمایه، ریسک و بی اطمینانی بالا در تأمین مالی بانکی باعث شده تا واحدهای صنعتی در جذب نقدینگی و تأمین مالی با چالش‌های زیادی روبه‌رو باشند.

رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس ادامه‌داد: تقویت بانک صنعت و معدن و صندوق ضمانت سرمایه‌گذاری صنایع کوچک برای افزایش تأمین مالی واحدهای مستقر در شهرک‌های صنعتی نیز می‌تواند در حل مسائل مالی واحدهای تولیدی اثرگذار باشد.

نگاهداری با تأکید بر اینکه برای رفع موانع توسعه این شهرک‌ها لازم است به مختصات بومی این حوزه توجه داشته‌باشیم، بیان کرد: چالش دیگر سردرگمی در رویکردهای توسعه و مدیریت در این حوزه است. یعنی هنوز باید تبیین شود که واحدهای صنعتی و تولید برای بهره گیری از مزیت‌های مکانی و حرفه‌ای تجمیع می‌شوند یا می‌خواهیم قطب‌های توسعه صنایع کوچک و متوسط را ایجاد کنید. از سوی دیگر موضوع واگذاری فعالیت‌های اقتصادی نیز مطرح است.

رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس با بیان اینکه سه مدل مدیریتی در اداره شهرک‌های صنعتی در جهان وجود دارد، افزود: مدیریت این شهرک‌ها یا به عهده دولت است، یا بخش خصوصی، یا توسط یک شرکت عمومی-خصوصی با سرمایه‌گذاری مشترک دولت و یک شرکت خصوصی اداره می‌شود.