در این بُرش، مسعود روغنی زنجانی، باسابقه‌ترین رییس سازمان برنامه و بودجه بعد از انقلاب توضیح می‌دهد که در ایران طبقه‌ای به‌وجود آمده است که دائما از منابع عمومی می‌خورد و سیری ندارد.
زنجانی بر این باور است که این طبقه در ایران پاگرفته است و دست هم از سر منابع عمومی برنخواهد داشت. از آن‌جا که به باور او این وضعیت حاصل معادله قدرت در ایران است، تنها راه علاجش نیز، تغییر قانون اساسی است. چراکه به باور این تکنوکرات کهنه‌کار سازمان برنامه و بودجه، در وضعیت فعلی قدرت نمی‌توان کاری از پیش برد.
جالب آن که در این بُرش محمد طاهری، سردبیر هفته‌نامه تجارت فردا و روزنامه‌نگار باسابقه اقتصادی، از زنجانی می‌پرسد اگر شما الان رییس سازمان برنامه باشید چیکار می‌کند؟ پاسخ زنجانی اما نشان می‌دهد که او به تحلیل خود کاملا متعهد است و باور دارد تا مناسبات قدرت تغییر نکند کاری نمی‌توان از پیش برد. او در جواب می‌گوید: «من اصلا [دیگر پست] نمی‌پذیرم».
بُرش‌های دیگر این گفت‌وگو:
۱. تفاوت اشتباهات دهه ۶۰ و با اشتباهات امروز در چیست؟ روغنی زنجانی توضیح می‌دهد
۲. دفاع روغنی زنجانی از عملکرد دولت موسوی در زمان جنگ
۳. توضیح روغنی زنجانی درباره نامه معروفش در آخر جنگ
۴. آن‌چه که ما را به این روز نشاند؛ روایت روغنی زنجانی
۵. احمدی‌نژاد چطور اقتصاد ایران را نابود کرد؟
۶. روایت روغنی زنجانی از وقتی که «بخش خصوصی» تابو بود
۷. از مخالفت تا مصادره خصوصی‌سازی در ایران؛ نحوه بازی صاحبان قدرت
۸. خاطره روغنی زنجانی از درگیری‌اش با وزیر اطلاعات
۱۰. آدرس غلط «بومی‌سازی» در اقتصاد ایران
۱۱. بخش خصوصی مگر مغز خر خورده با خصولتی‌ها رقابت کند؟!
۱۲. حامیان بازار آزاد: ای کاش خصوصی‌سازی نکرده بودیم
۱۳. تعارض قانون اساسی چطور سبب به‌وجود‌آمدن خزانه پنهان شد
۱۴. سنگ‌محک اصلاحات اقتصادی در ایران یک کلمه است: بودجه
۱۵. نمایندگان چطور عامل حراج منابع عمومی می‌شوند؟
کامل این گفت‌وگو را اینجا ببینید:
