در این بُرش، مسعود روغنی زنجانی، باسابقهترین رییس سازمان برنامه و بودجه بعد از انقلاب توضیح میدهد چرا باوجود نبود منابع و زمین ماندن بسیاری از پروژهها، هنوز هم پروژههای جدیدی در مملکت کلنگ میخورد.
منطق این ماجرا سیاسی است. روغنی زنجانی بعد از انتقاد خود از این وضعیت، سریعا شاهد بحثش را از مجلس و نمایندگان میآورد. سالهاست که صاحبنظران و منتقدان توضیح میدهند که چرا مجلس از کارکرد ملی خود کاملا دور شده است و تبدیل شده به جایی برای دنبال کردن منافع گروهی و باندی و در بهترین حالت منافع محلی.
این میشود که دائما نمایندگان مجلس فشار میآورند تا از نمد بودجه کلاهی برای خود ببافند و با آن رای جمع کنند. این چیزی نیست جز حراج منابع عمومی برای منافع شخصی و باندی.
بُرشهای دیگر این گفتوگو:
۱. تفاوت اشتباهات دهه ۶۰ و با اشتباهات امروز در چیست؟ روغنی زنجانی توضیح میدهد
۲. دفاع روغنی زنجانی از عملکرد دولت موسوی در زمان جنگ
۳. توضیح روغنی زنجانی درباره نامه معروفش در آخر جنگ
۴. آنچه که ما را به این روز نشاند؛ روایت روغنی زنجانی
۵. احمدینژاد چطور اقتصاد ایران را نابود کرد؟
۶. روایت روغنی زنجانی از وقتی که «بخش خصوصی» تابو بود
۷. از مخالفت تا مصادره خصوصیسازی در ایران؛ نحوه بازی صاحبان قدرت
۸. خاطره روغنی زنجانی از درگیریاش با وزیر اطلاعات
۱۰. آدرس غلط «بومیسازی» در اقتصاد ایران
۱۱. بخش خصوصی مگر مغز خر خورده با خصولتیها رقابت کند؟!
۱۲. حامیان بازار آزاد: ای کاش خصوصیسازی نکرده بودیم
۱۳. تعارض قانون اساسی چطور سبب بهوجودآمدن خزانه پنهان شد
۱۴. سنگمحک اصلاحات اقتصادی در ایران یک کلمه است: بودجه
کامل این گفتوگو را اینجا ببینید: