به گزارش اکو ایران، مرکز آمار گزارش آمار حوادث و تلفات جاده‌ای را منتشر کرد. در این آمار که تا سال ۱۴۰۱ موجود است و از منابع فراجا و سازمان پزشکی قانونی به دست آمده، به آمار تلفات تصادفهای جاده‌ای اشاره شده است. منظور از تصادف حادثه‌ی است که علت آن وسیله نقلیه، جاده یا […]
به گزارش اکو ایران، مرکز آمار گزارش آمار حوادث و تلفات جاده‌ای را منتشر کرد. در این آمار که تا سال ۱۴۰۱ موجود است و از منابع فراجا و سازمان پزشکی قانونی به دست آمده، به آمار تلفات تصادفهای جاده‌ای اشاره شده است. منظور از تصادف حادثه‌ی است که علت آن وسیله نقلیه، جاده یا انسان باشد. منظور از تلفات نیز صرفا کشته‌شدگان حوادث رانندگی است و مجروحان را شامل نمی‌شود. مطابق این آمار در سال ۱۴۰۱ حدودا ۳۸ میلیون و ۲۸۷ هزار و ۴۱۳ وسیله نقلیه در کشور وجود داشته که در میان آن‌ها تعداد ۱۵ هزار و ۹۷۰ تصادف جاده‌ای منجر به فوت رخ داده است و ۱۸ هزار و ۷۹۹ نفر در صحنه تصادف جان خود را از دست داده‌اند. در این تصادفات به ازای هر صد هزار نفر در سال ۱۴۰۱ تعداد تلفات افزایش یافته است.
افزایش تعداد تلفات تصادفهای جاده‌ای در سال ۱۴۰۱
به گزارش مرکز آمار تصادفات جاده‌ای یکی از پنج عامل مهم مرگ و میر در ایران به شمار می‌رود. کاهش تلفات حوادث رانندگی یکی از اهداف برنامه ششم توسعه کشور (برای سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰) بوده است که دولت مطابق آن مکلف بوده اقدامات لازم را در این راستا انجام دهد.
در آمار مربوط به تصادف‌ها تعداد تلفات در هر صد هزار نفر بیان می‌شود. مطابق آمار پزشکی قانونی در سال ۱۴۰۱ تعداد تلفات تصادفهای جاده ای ۲۳ نفر به ازای هر صدهزار نفر بوده است. این مقدار نسبت به سال قبل از آن ۱۵.۳ درصد افزایش یافته که بیشترین درصد افزایش در سال‌های اخیر است. در سال ۱۴۰۰ در هر صد هزار نفر ۲۰ نفر جان باخته بودند.
همچنین تغییرات تعداد جان‌باختگان نسبت به سال قبل از سال ۱۳۹۶ افزایشی بوده است، به جز در سال‌های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ که باید توجه داشت قطعا بخش عمده کاهش تعداد تلفات در این دو سال به دلیل شیوع بیماری کرونا و برقراری شرایط قرنطینه در کشور و در نتیجه کاهش حمل‌ونقل جاده‌ای بوده است.
از سوی دیگر گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۰ تعداد تصادفات در هر ۱۰ هزار وسیله نقلیه تنها ۱۲.۹ درصد کاهش یافته که اختلاف زیادی با هدفگذاری برنامه ششم توسعه دارد.
وضعیت تلفات تصادفی در برنامه ششم
یکی از دلایل مهم ایجاد تصادفات، وسایل نقلیه و کیفیت آن‌هاست که هم در ایجاد تصادف و هم در ایمنی سرنشینان نقش ویژه‌ای دارند. در برنامه ششم توسعه مقرر شده بود که تا پایان سال ۱۴۰۰ تعداد تلفات در هر ۱۰ هزار وسیله نقلیه ۳۱ درصد کاهش یابد.
مطابق گزارش مرکز آمار از منبع پزشکی قانونی در سال ۱۴۰۱ به ازای ۱۰ هزار وسیله نقلیه یعنی خودرو و موتور سیکلت ۵.۱ نفر در تصادفات جان خود را از دست داده‌اند. تعداد تلفات فوتی در هر ۱۰ هزار خودرو در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ به میزان ۱۰.۲ درصد بیشتر بوده است. به طور کلی روند تغییرات تعداد تلفات در هر ده هزار خودرو و موتور سیکلت از سال ۱۳۹۳ کاهشی بوده اما از سال ۱۳۹۷ صعودی شده و پس از کاهش مجدد در سال‌های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ افزایش قابل توجهی یافته است.
از سوی دیگر از آنجا که برنامه ششم از سال ۱۳۹۵ آغاز شده بود، مقایسه تغییرات با سال آغاز این برنامه می‌تواند مشخص کند که هدفگذاری این برنامه برای کاهش تلفات تا چه حد موثر بوده است. ارقام نشان می‌دهند از سال ۱۳۹۶ تغییرات تعداد تلفات تصادفات نسبت به سال ۱۳۹۵ نزولی بوده است. به طوری که در سال ۱۳۹۹ با مقدار ۱۶.۷ درصد بیشترین کاهش را نسبت به سال ۱۳۹۵ ثبت کرده است. اما پس از آن باز افزایش یافته به طوری که در سال ۱۴۰۰ یعنی در پایان مدت برنامه ششم مقدار کاهش نسبت به سال ۱۳۹۵ برابر با ۱۲.۹ درصد بوده است. این عدد فاصله زیادی با هدفگذاری برنامه دارد.
در صورت تحقق هدف برنامه ششم و کاهش ۳۱ درصدی تلفات در تصادفات، این رقم در سال ۱۴۰۰ باید برابر با ۳.۷ نفر به ازای هر ۱۰ هزار وسیله نقلیه می بود، حال آنکه طبق آمارها در واقعیت ۴.۶ نفر جان باخته‌اند.
