در این بُرش، مسعود روغنی زنجانی، باسابقه‌ترین رییس سازمان برنامه و بودجه بعد از انقلاب درباره آن‌چه بر خصوصی‌سازی در ایران گذشت صحبت می‌کند.
زنجانی که پیشتر تاکید کرده بود که بسیاری از صاحبان قدرت اصلا با خصوصی‌سازی موافق نبودند؛ علت هم مشخص است، آن‌ها خود را بازندگان خصوصی‌سازی می‌‌پنداشتند چرا بازار و انحصار آن‌ها در بسیاری از موارد خارج می‌شد.
در این بخش اما توضیحات روغنی زنجانی بر این متمرکز است که چطور این گروه‌ها از موضع مخالفت خارج شدند و بازی را به نحوی پیش بردند که خودشان برندگان خصوصی‌سازی باشند و بقیه (بخش خصوصی و مردم) بازندگان آن.
آن‌ها خصوصی‌ها را خصولتی کردند تا شرکت‌ها و بخش‌هایی که تا پیش از این فرایند دست‌کم باید به برخی نهادها پاسخ‌گو می‌بودند از دایره نظارت و حساب‌رسی خارج شوند.
این بحث روغنی زنجانی با نکته محمد طاهری، سردبیر تجارت فردا و روزنامه‌نگار ارشد اقتصادی، تکمیل می‌شود که خروجی این نوع خصوصی‌سازی این شده است که یک‌سری نهاد قدرتمند در اقتصاد و سیاست ایران به‌وجود آمده که به راحتی منافع خودشان را به هزینه منافع مردم دنبال می‌کنند؛ بر سیاست‌خارجی و سیاست‌های اقتصادی تاثیر می‌گذارند و حتی خودشان هم با مقامات سیاسی کشورهای دیگر دیدار می‌کنند.
بُرش‌های دیگر این گفت‌وگو:
۱. تفاوت اشتباهات دهه ۶۰ و با اشتباهات امروز در چیست؟ روغنی زنجانی توضیح می‌دهد
۲. دفاع روغنی زنجانی از عملکرد دولت موسوی در زمان جنگ
۳. توضیح روغنی زنجانی درباره نامه معروفش در آخر جنگ
۴. آن‌چه که ما را به این روز نشاند؛ روایت روغنی زنجانی
۵. احمدی‌نژاد چطور اقتصاد ایران را نابود کرد؟
۶. روایت روغنی زنجانی از وقتی که «بخش خصوصی» تابو بود
کامل این گفت‌وگو را اینجا ببینید:
