در این شیوه گفته می‌شود مهم نیست بنزین در آلمان چقدر است، مهم این است که این قیمت چقدر از درآمد یک آلمانی، برای نمونه یک کارگرد است. مدافعان این ایده می‌گویند باید این نسبت هم در ایران معیار قمیت‌گذاری بنزین باشد.

همان‌طوری که زمانیان می‌گوید این ایده در نگاه اول شاید به دل بشیند اما به‌اصل و به‌فرع و به‌جز و به‌کل، اشتباه در اشتباه است. مشکل اینجاست که برخی این‌قدر با این حرف‌های بی‌پایه و اساس از نمدِ بنزین برای خود کلاه بافته‌اند که توضیح چرایی اشتباه بودن این حرف‌ها هم گاهی برای آدم گران تمام می‌شود.

 

بُرش‌های دیگر این سخنرانی:

۱. فرق داستان‌سرایی و تبیین‌‌ در علوم انسانی چیست؟

۲. ارزانی کارگر در ایران به‌معنی یارانه‌ای بودن آن است؟

۳. آیا می‌توان بدون یک تئوری واحد سیاست‌گذای اقتصادی کرد؟

۴. چرا در ایران هیچ‌کس مسئولیت قیمت بنزین را برعهده نمی‌گیرد؟

۵. آیا مدل کاست‌پلاس برای قیمت‌گذاری بنزین مناسب است؟

 

کامل این سخنرانی را اینجا ببینید: