به گزارش اکوایران، بخش «کشاورزی» یکی از مهمترین اجزای اقتصاد است که ارتباط مستقیمی با امنیت غذایی مردم دارد. به همین جهت، رصد و پایش شاخصهای این بخش اهمیت دارد. مرکز آمار در گزارشی که اخیرا آن را منتشر کرده، اطلاعات مربوط به تعداد، نوع و توزیع کارگاههای کشاورزی در کل کشور را تا سال […]
به گزارش اکوایران، بخش «کشاورزی» یکی از مهمترین اجزای اقتصاد است که ارتباط مستقیمی با امنیت غذایی مردم دارد. به همین جهت، رصد و پایش شاخصهای این بخش اهمیت دارد. مرکز آمار در گزارشی که اخیرا آن را منتشر کرده، اطلاعات مربوط به تعداد، نوع و توزیع کارگاههای کشاورزی در کل کشور را تا سال ۱۴۰۱ بروزرسانی کرده است.
بر اساس این اطلاعات، فعالیتهای کشاورزی در ۶ نوع کارگاه دستهبندی شدهاند. این کارگاهها شامل «گاوداری صنعتی»، «مرغداری صنعتی»، «واحد پرورش قارچ خوراکی»، «کشت گلخانهای»، «پرورش آبزیان» و «کشتارگاه» میشود.
آخرین گزارش مرکز آمار نشان میدهد که از میان این فعالیتها، کارگاههای «گاوداری صنعتی» در سال ۱۴۰۱ بالاترین سهم را میان سایر کارگاههای کشاورزی کل کشور داشتهاند. کمترین سهم نیز متعلق به «کشتارگاههای دام و طیور» بوده است.
شواهد آماری حاکی از آن است که در سال گذشته، تعداد کارگاههای کشاورزی در مناطق روستایی بیشتر از ۳ برابر مناطق شهری بوده است.
بالاترین سهم کارگاههای کشاورزی در سال ۱۴۰۱ به نام گاوداریهای صنعتی
جدیدترین گزارش مرکز آمار از «طرح بهنگامسازی چارچوب کارگاههای کشاورزی کشور» نشان میدهد که در سال ۱۴۰۱ «گاوداریهای صنعتی» ۲۹.۲۸ درصد از کارگاههای کشاورزی کل کشور را تشکیل داده بودند. به بیان دیگر، از هر ۱۰ هزار کارگاه کشاورزی در سال گذشته، ۲ هزار و ۹۲۸ مورد گاوداری بوده است. این مراکز بالاترین سهم را میان کارگاههای کشاورزی کل کشور در سال گذشته به خود اختصاص دادهبودند.
در رتبه دوم، «کشت گلخانهای» قرار گرفته است که سهم آن از کل کارگاههای کشاورزی ۲۵.۷۴ درصد بوده است. در مقابل، کمترین سهم به ترتیب برای «کشتارگاههای دام و طیور» و «پرورش قارچ خوراکی» بوده است.
۷۱ هزار و ۴۴۰ کارگاه کشاورزی در مناطق روستایی طی سال ۱۴۰۱
بر اساس دادههای مرکز آمار، در سال گذشته مجموعا ۹۲ هزار و ۶۳۰ کارگاه کشاورزی در کشور مشغول به کار بوده که ۲۱ هزار و ۱۹۰ واحد آن در مناطق شهری وجود داشته است. تعداد کارگاههای کشاورزی فعال در مناطق روستایی نیز ۳.۳ برابر این عدد بوده است. این ارقام مربوط به کل کارگاههای کشاورزی است. تعداد از یک از انواع ۵ گانه این کارگاهها نیز به تفکیک مناطق شهری و روستایی ارائه شده است.
بر اساس این اطلاعات، در سال گذشته بیش از ۱۹ هزار و ۸۰۰ گاوداری صنعتی در روستاها و بیش از ۷ هزار و ۳۰۰ گاوداری در مناطق شهری موجود بوده است. به طور کلی، تعداد کارگاههای کشاورزی در روستاها بیشتر از شهرها بوده و این رویه تنها در «کشتارگاههای دام و طیور» معکوس شده است.
توزیع استانی کارگاههای کشاورزی در کشور
در میان استانهای کشور، اصفهان بالاترین تعداد کارگاههای کشاورزی را در سال ۱۴۰۱ در خود جای داده است. مجموع انواع این کارگاهها در استان اصفهان به ۱۰ هار و ۷۰۸ واحد میرسد. تهران با ۷ هزار و ۶۷۰ کارگاه کشاورزی در رتبه دوم قرار گرفته است. مازندران و خراسان رضوی نیز در رتبههای سوم و چهارم قرار گرفتهاند.
در سوی دیگر طیف استان کهگیلویه و بویراحمد قرار گرفته که با ثبت ۵۸۰ واحد، کمترین تعداد کارگاههای کشاورزی کشور را در خود جای داده است. خراسان شمالی و ایلام نیز در رتبههای بعدی قرار گرفتهاند.