به گزارش اکوایران، ۳ دهک اول جامعه که کم‌درآمدترین گروه‌های جامعه محسوب می‌شوند، حدود ۲۶ میلیون نفر از جمعیت کشور را به خود اختصاص می‌دهند؛ جمعیتی که البته فقط در تهران ساکن نیستند و از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی متفاوتی برخوردار هستند. به طور کلی برخی از کارشناسان معتقدند، دولت‌ها در شرایط کمیود منابع […]
به گزارش اکوایران، ۳ دهک اول جامعه که کم‌درآمدترین گروه‌های جامعه محسوب می‌شوند، حدود ۲۶ میلیون نفر از جمعیت کشور را به خود اختصاص می‌دهند؛ جمعیتی که البته فقط در تهران ساکن نیستند و از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی متفاوتی برخوردار هستند.
به طور کلی برخی از کارشناسان معتقدند، دولت‌ها در شرایط کمیود منابع و ناترازی بودجه، باید تامین مسکن برای همین گروه از جامعه را با «حمایت اکثری» و البته «بکارگیری سیاست‌های متنوع تامین مالی» در اولویت قرار دهند، از جمله «تسهیلات یارانه‌ای».
برای دهک‌های میان‌درآمدی جامعه هم معتقدند باید نسخه‌های جداگانه متناسب با شرایط بودجه‌ای کشور در نظر گرفته شود.
به همین بهانه، بر اساس ضریب اهمیت مسکن(اجاره) در هزینه خانوار به تفکیک هر دهک، محاسبه کردیم با فرض اینکه این ۲۶ میلیون جمعیت کم‌درآمد بلافاصله بعد از تامین مسکن از سوی دولت، اجاره‌بها از سبد هزینه آنها حذف شود، چقدر توانایی بازپرداخت اقساط تسهیلات دولتی برای مسکن را دارند.
در بخشی از برنامه متراژ هفته گذشته با چرتکه مرکز آمار این موضوع را بررسی کردیم.
نسخه کامل در سایت اکوایران
