اکوایران :مصوبه شورای اول درباره کمک به مسجد به علت اینکه پیشنهاد اولیه از سوی شهرداری ارائه نشده بود توسط فرمانداری مورد اعتراض قرار گرفت و با رای هیئت حل اختلاف شوراها لغو می شود، روندی که در ادوار بعدی با ایجاد هماهنگی میان شورای شهر و شهرداری دیگر شاهد تکرار آن نبودیم.
به گزارش اکوایران ،این روزها با اعتراضات مردم به مکان یابی و ساخت مسجد در بوستان قیطریه و اصرار مدیریت شهری دوره ششم بر ساخت مسجد در این بوستان، اقدامات شهرداری تهران در حوزه کمک به اماکن مذهبی و ساخت مسجد در کانون توجه افکار عمومی قرار گرفته ،موضوعی که می تواند زمینه ساز گذار از بی تفاوتی شهروندان در برابر نحوه سیاست گذاری شورای شهر و مداخله شهرداریها به کنش گری تاثیر گذار و اجتماع محور در مواجهه با مدیریت شهری را در پایتخت و دیگر شهرها فراهم کند.
مواجهه امروز مدیریت شهری دوره ششم در مواجهه با شهروندان مخالف مکان یابی ساخت مسجد در بوستان قیطریه اما ریشه در سیاستگذاری شهری تهران دارد،سیاستگذاری شهری که نظر و دیدگاه شهروندان در شش دوره سیاست گذاری شوراها درباره شهر و مسائل زندگی مردم در آن چندان جدی گرفته نشده است، در این گفتگو با بهروز شیخ رودی به بررسی سیاستگذاری مدیریت شهری دوره اول درباره ساخت و حمایت از اماکن مذهبی شهر پرداخته ایم تا ابعاد سیاستگذاری شورای اول شهر تهران در این موضوع روشن تر شود.
بهروز شیخ رودی؛معاون پیشین محاسبات و پایش عملکرد شورای شهر تهران با اشاره به اظهارات مهدی چمران که در جلسه پیشین شورای شهر سرآغاز کمک مدیریت شهری به مساجد را به دوره دوم و حضور آبادگران در شورای شهر تهران دانسته بود به خبرنگار اکو ایران گفت: البته این که امروز بعد از بیست سال چمران آغاز مسجد سازی و کمک شهرداری به مساجد را نتیجه حضور خودش و دوستانش در شورای دوم می داند چیز تازه ای نیست؛ این روزها مثل اینکه ایشان با این حرف ها می خواهند به جامعه مخاطبش پالس بدهد که حضورش در شورای شهر اولا باعث آغاز مسجد سازی در پایتخت شده و از طرف دیگر با حمایت از اقدامات زاکانی در ساخت و ساز مسجد در بوستان قیطریه می خواهد بگوید بر همان مسیر ایستاده است و بالاخره رای دهندگان در انتخابات شورای شهر بدانند که یکی از فواید حضور چمران درشورا همین بوده است! اما خب ایشان واقعیت را نگفته اند و خواسته اند از مسجد سازی شهرداری با پول مردم تهران برای خودشان آبروی دنیوی و اجر اخروی به هم بزنند!خوب است آقای چمران قبل از مطرح کردن این ادعاهایک سری به مصوبات شورای اول بزنند و ببینند در شورای اول و دوره حضور اصلاح طلبان در شورا نیز این چیزها مرسوم بوده است. البته از ایشان که مدعی آغاز کمک به مساجد در شهرداری تهران است، انتظاری نداریم که ساخت مسجد توسط کریم آقا بوذرجمهری شهردار وقت بلدیه پایتخت در دوران پیش از انقلاب و همچنین مصوبات انجمن شهر درباره مساعدت به مساجد را به خاطر بیاورد!
این کارشناس مالیه و اقتصاد شهری در ادامه با اشاره به مصوبات دوره اول شورای شهر تهران یاد آور شد: با آغاز به کار شوراهای شهر در سال ۱۳۷۸ به عنوان نهاد سیاستگذاری و نظارت بر امور شهرداریها در کشور، ما شاهد آن هستیم که در شورای اول شهر تهران در آذرماه سال ۱۳۷۸ یعنی تنها هفت ماه پس از آغاز به کار شورای شهر اولین مصوبه خود برای ساخت و ساز مساجد در شهر تهران توسط شهرداری را تصویب می کند. در مصوبه « مجوز تأمین اعتبار مورد نیاز احداث و ترمیم مساجد» که دوم آذرماه سال ۱۳۷۸ به تصویب اعضاء دوره اول شورای شهر تهران می رسد؛ شورای شهر با تخصیص اعتبار ۲۵۰ میلیون تومانی مدیریت شهری دوره اول را مکلف می کند تا نسبت به احداث و تکمیل مساجد تخریب شده در طرح نواب اقدام کند، رویه ای که بعدها در اجرای طرح های توسعه شهری همچون ساخت بزرگراه امام علی(ع) و… توسط ادوار بعدی مدیریت شهری ادامه پیدا کرد و همانطور که می بینیم رد و اثری از ایده و رای مهدی چمران در تصویب و پایه گذاری این رویه در شهرداری تهران دیده نمی شود.
اولین مصوبه شورای شهر تهران درباره صدور مجوز تأمین اعتبار مورد نیاز احداث و ترمیم مساجد
معاون پیشین محاسبات و پایش عملکرد شورای شهر تهران، در ادامه با اشاره به ارائه لایحه اخذ مجوز اهداء اثاثیه اسقاط و مازاد بر احتیاج شهرداری تهران به مساجد و مدارس نیازمند واقع در محدوده شهر تهران توسط شهرداری به شورای شهر دوره اول به اکو ایران گفت: در تیرماه سال ۱۳۷۹ الویری شهردار وقت تهران در لایحه ای از شورای شهر تقاضای اخذ مجوز برای اهداء اثاثیه اسقاط و مازاد بر احتیاج شهرداری تهران به مساجد و مدارس نیازمند واقع در محدوده شهر تهران را می کند که این لایحه با موافقت شورای شهر در تاریخ ۲۸ شهریور ماه همان سال تصویب می شود و شهرداری تهران اجازه پیدا می کند اثاثیه اسقاط و مازاد بر احتیاج خود را به مساجد و مدارس نیازمند اهداء کند.
مصوبه شورای شهر تهران درباره اهداء اثاثیه اسقاط و مازاد بر احتیاج شهرداری تهران به مساجد و مدارس نیازمند
شیخ رودی اما مهم ترین مصوبه شورای اول درباره مساجد را مصوبه دیگری می داند،مصوبه ای که به نوعی پایه گذار پرداخت کمک نقدی شهرداری به مساجد در شهرتهران و سایر شهرها می شود؛ او در این باره به اکو ایران گفت: شاید بشود گفت پیشنهاد کمک نقدی شهرداری تهران به مساجد بیش تر از آنکه ریشه در ادعای مطرح شده توسط مهدی چمران داشته باشد، ریشه در طرح پیشنهادی دارد که غلامرضا فروزش از اعضای شورای دوره اول شهر تهران با عنوان«مجوز مساعدت شهرداری تهران به مسجدالنبی (ص) نارمک به میزان پانصد میلیون ریال جهت گسترش امور فرهنگی» تنظیم می کند و علاوه بر امضای فروزش با امضاء آقایان سید منصور رضوی،امیر حسن عابدینی،سید محمود علیزاده طباطبایی،مرتضی لطفی،محمد حسن حقیقی،محمد ابراهیم اصغر زاده،محمد حسین درودیان،احمد حکیمی پور،محمد عطریانفر و رحمت الله خسروی تقدیم شورا می شود و این طرح با موافقت شورا در سی ام شهریورماه ۱۳۷۹ تصویب می شود. مصوبه ای که می توان از آن به عنوان پایه گذار پرداخت کمک نقدی شهرداری تهران و بعدتر سایر شهرداریها به مساجد نام برد و همانطور که می بینیم این مصوبه قبل از اینکه مهدی چمران عضو شورای شهر باشد تصویب شده و معلوم نیست چطور می شود که او خود و همراهانش در شورای دوم را پایه گذار کمک شهرداری به مساجد عنوان کرده است.
مصوبه شورای شهر تهران درباره مجوز مساعدت شهرداری تهران به مسجدالنبی (ص) نارمک
این کارشناس مالیه و اقتصاد شهری در ادامه با اشاره به سرانجام پیدا نکردن این مصوبه شورای اول شهر تهران به خبرنگار اکو ایران گفت: این مصوبه علی رغم آنکه در چارچوب اختیارات قانونی شوراها به تصویب شورای شهر تهران رسیده بود با اعتراض فرماندار وقت تهران مواجه می شود و او خواستار تجدید نظر شورای شهر درباره این مصوبه می شود. نکته جالب ماجرا اینجاست که مصوبه شورای شهر اول که همه قریب به اتفاق اعضاء آن از اصلاح طلبان به شمار می آمدند با اعتراض فرماندار دولت اصلاحات مواجه می شود که باور داشت پیشنهاد اهداء و اعانات در زمره وظایف شورای شهر نیست و این موضوع تنها پس از پیشنهاد شهرداری در اجرای بند ۱۰ ماده ۵۵ قانون شهرداریها قابلیت تصویب توسط شورای شهر را پیدا می کند مواجه می شود و با اصرار شورای شهر بر مصوبه پیشین کار به هیئت حل اختلاف شوراهای استان تهران کشیده می شود.
نامه فرماندار وقت تهران در مخالفت با مصوبه شورای اول درباره مجوز مساعدت به مسجدالنبی (ص) نارمک
معاون پیشین محاسبات و پایش عملکرد شورای شهر تهران در ادامه با اشاره به بررسی موضوع در هیئت حل اختلاف شوراهای استان تهران به خبرنگار اکو ایران گفت: در جلسه ۲۰ اسفند ماه سال ۱۳۷۹ اختلاف فرمانداری تهران و شورای شهر تهران بر سر مصوبه « مجوز مساعدت شهرداری تهران به مسجدالنبی (ص) نارمک» به عنوان دستور اول مطرح می شود و اعضاء هیئت به علت اینکه پیشنهاد اولیه شهرداری درباره کمک به مسجد النبی(ص) نارمک را نداشته است را لغو می کنند. این مصوبه هیئت حل اختلاف شوراها به تصویب و امضاء آقایان آیت اللهی؛استاندار وقت تهران،حجه السلام علیزاده؛رئیس کل وقت دادگستری استان تهران،مرحوم دعائی؛نماینده وقت مجلس،مرحوم زواره ای؛نماینده وقت شورای نگهبان و دیگر اعضاء شورا رسیده است.
مصوبه هیئت حل اختلاف شوراهای استان تهران درباره مصوبه شورای اول بابت مجوز مساعدت به مسجدالنبی (ص) نارمک
این مصوبه البته در ۲۵ فروردین ماه سال ۱۳۸۰به تایید هیئت حل اختلاف مرکزی شوراهای شهر می رسد و این تصمیم با نامه معاون وقت امور اجتماعی و شوراهای وزارت کشور به استانداری تهران و شهردار وقت تهران ابلاغ می گردد.
تایید مصوبه شورای حل اختلاف استان تهران توسط هیئت مرکزی حل اختلاف شوراها
نهایتا پس از ابلاغ این نظرات آقای عطریانفر رئیس وقت شورای شهر تهران در سال ۱۳۸۰ در نامه ای خطاب به اعضاء شورای شهر و شرح آنچه گذشته است را توضیح می دهد و لغو این مصوبه را اعلام می کند. مصوبه ای که تنها به علت اینکه شهرداری پیشنهاد اولیه کمک به مسجد را مطرح نکرده نتوانست اجرایی شود. اما در سابقه سیاستگذاری شوراهای شهر می توان از این مصوبه به عنوان پایه گذار پرداخت کمک نقدی شهرداری به مساجد و اماکن مذهبی نام برد. البته در دوره اول شورای شهر تهران در بودجه سال ۱۳۷۹ اعتبار ۲۰۰ میلیون تومانی برای ساخت مسجد پایانه مسافربری غرب نیز تصویب می شود و این مسجد در دوره اول مدیریت شهری تهران پس از استقرار شوراهای شهر ساخته می شود.
شیخ رودی در پایان با اشاره به روند طی شده درباره این مصوبه به اکوایران گفت : همانطور که ملاحظه می شود مصوبه شورای اول درباره کمک به مسجد به علت اینکه پیشنهاد اولیه از سوی شهرداری ارائه نشده بود توسط فرمانداری مورد اعتراض قرار گرفت و با رای هیئت حل اختلاف شوراها لغو می شود، روندی که در ادوار بعدی با ایجاد هماهنگی میان شورای شهر و شهرداری دیگر شاهد تکرار آن نبودیم.
