مدیرعامل سازمان بوستان‌ها و فضای سبز شهر تهران درباره علت خشک شدن تعدادی از درختان در سطح بوستان‌های جنگلی و شهری توضیح داد.
علی‌محمد مختاری، مدیرعامل سازمان بوستان ها و فضای سبز شهر تهران علت اصلی خشک شدن تعدادی از درختان در سطح بوستان های جنگلی و شهری پایتخت را طغیان آفت سوسک پوست خوار خواند و تصریح کرد: این حشره یکی از آفات مهم و ثانویه درختان است.
وی ادامه داد: این آفت از سال ۱۳۹۵ طی چندین مرحله به جنگل ها و بوستان های شهر تهران از جمله بوستان جنگلی چیتگر حمله کرده و باعث خشک شدن تعدادی از درختان شده که با اقدامات کنترلی و پیشگیری از قبیل سمپاشی با سموم شیمیایی و روغن پاشی تنه درختان، محلول پاشی با کودهای شیمیایی و آبیاری درختان ضعیف، نصب تله های فرمونی و جذب سوسک پوست خوار جهت کاهش جمعیت آفت تا حدود زیادی این آفت تحت کنترل درآمد، اما به دلیل گرم شدن هوا، خشکسالی و کمبود منابع آبی، مجدداً طغیان کرد و منجر به خشک شدن تعدادی دیگر از درختان شده است.
مدیرعامل سازمان بوستان ها و فضای سبز شهر تهران افزود: با وجود مشکلات زیاد در امر حفظ و نگهداری جنگل ها و بوستان های شهری از قبیل گرم شدن هوا، کاهش منابع آبی، پایان دیرزیستی درختان پهن برگ، تراکم درختان، عمق کم خاک زراعی، فقدان سرمای زمستانه و… اولین و مهم ترین اقدام جهت کنترل این آفت، حذف درختان خشک و آلوده بوده و از آنجایی که مالکیت اراضی جنگلی با سازمان جنگل ها و منابع طبیعی کشور است، صدور مجوز و قطع درختان خشک توسط آن سازمان صورت می پذیرد.
مختاری با بیان اینکه باید در صورت بروز هرگونه عوامل خسارت‌زا به درختان ازجمله پایان دیرزیستی درختان پهن برگ، آفات و بیماری های گیاهی، کوتاهی پیمانکار فضای سبز در امر نگهداشت و… مراتب توسط اداره فضای سبز و کارشناسان گیاه‌پزشکی منطقه بررسی شود، گفت: باید پس از مشخص شدن علل خشکیدگی درختان نسبت به ثبت در سامانه نهال اقدام شود و با اخذ مجوز لازم از کمیسیون ماده هفت نسبت به حذف درختان آلوده یا خشک مبادرت شود. ضمن اینکه جرائم حاصل از قصور در هر یک از پیمان ها از پیمانکار نگهداشت کسر می شود.
وی در پایان تاکید کرد: با توجه به زمان مناسب، عملیات به زراعی و پیرایش قطعات فضای سبز شامل حذف کنده ها، تنه جوش ها، پاجوش ها و سرشاخه های خشک در دستور کار عوامل فضای سبز منطقه است و مقرر شده پس از حذف کنده های موجود نسبت به ضدعفونی محل و واکاری آنها با گونه های مقاوم به کم آبی و سازگار با شرایط اقلیمی آن منطقه اقدام کنند.
