چند روزی میشد که ساکنان برج الماس صدای موسیقی یکنواختی را شبانهروز در راهپلهها میشنیدند. همه میدانستند این موسیقی از گرامافون قدیمی دکتر « فروزش» است؛ پیرمردی که در طبقه سوم زندگی میکرد.
چند روزی میشد که ساکنان برج الماس صدای موسیقی یکنواختی را شبانهروز در راهپلهها میشنیدند. همه میدانستند این موسیقی از گرامافون قدیمی دکتر « فروزش» است؛ پیرمردی که در طبقه سوم زندگی میکرد.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از رکنا؛ آنان عادت داشتند شبها و هر گاه به خاطر خرابی آسانسور از پاگرد طبقه سوم عبور میکردند، این موسیقی را بشوند.
دکتر مرد خوشرویی بود و کسی به این کارش اعتراضی نداشت، شاید به خاطر ترس از تنهایی در زمان خواب به موسیقی گوش میداد. بارها دکتر فروزش وقتی در جلسات ساکنان مجتمع برخیها در قالب شوخی به صدای گرامافون او اعتراض میکردند، بهانه میآورد که گوشهایش سنگین شده است و با لبخندی عذرخواهی میکرد.
