راهی که بتوان از طریق آن دروغ‌های آدم‌ها را تشخیص داد، آرزوی دیرینه بشر بوده است و در طول تاریخ به روش‌های مختلف ( از ابزارهای شکنجه تا دستگاه‌های دروغ سنج) برای دستیابی به آن تلاش کرده است. یک روش جدید برای تشخیص دروغ از نگاه روانشناسانه، تحلیل نوشتاری زبان است که توانسته ۴ الگوی زبانی مشترک افراد درغگو را شناسایی کند. مثلا دروغگوها در صحبت کمتر به خودشان اشاره می‌کنند، از ضمیر سوم شخص استفاده می‌کنند، اصطلاحات‌شان بسیار ساده است، از جملات طولانی و غامض استفاده می‌کنند و به خاطر احساس گناه ناهشیار، منفی‌نگرتر هستند.
راهی که بتوان از طریق آن دروغ‌های آدم‌ها را تشخیص داد، آرزوی دیرینه بشر بوده است و در طول تاریخ به روش‌های مختلف ( از ابزارهای شکنجه تا دستگاه‌های دروغ سنج) برای دستیابی به آن تلاش کرده است. یک روش جدید برای تشخیص دروغ از نگاه روانشناسانه، تحلیل نوشتاری زبان است که توانسته ۴ الگوی زبانی مشترک افراد درغگو را شناسایی کند. مثلا دروغگوها در صحبت کمتر به خودشان اشاره می‌کنند، از ضمیر سوم شخص استفاده می‌کنند، اصطلاحات‌شان بسیار ساده است، از جملات طولانی و غامض استفاده می‌کنند و به خاطر احساس گناه ناهشیار، منفی‌نگرتر هستند.
