«اگر یک معدن بزرگ لیتیوم داشته باشیم، می‌توانیم سال‌ها در چاه‌های نفت و گاز را ببندیم.» این را یکی از کارشناسان صنایع معدنی می‌گوید. نظم جهانی در آستانه یک انقلاب بزرگ، در حال تغییر است. ماده معدنی «لیتیوم» به‌عنوان ماده اصلی ساخت باتری‌های الکتریکی و ذخیره‌سازی انرژی‌های نوین، اکنون مورد توجه بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته قرار گرفته است.
«اگر یک معدن بزرگ لیتیوم داشته باشیم، می‌توانیم سال‌ها در چاه‌های نفت و گاز را ببندیم.» این را یکی از کارشناسان صنایع معدنی می‌گوید. نظم جهانی در آستانه یک انقلاب بزرگ، در حال تغییر است. ماده معدنی «لیتیوم» به‌عنوان ماده اصلی ساخت باتری‌های الکتریکی و ذخیره‌سازی انرژی‌های نوین، اکنون مورد توجه بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته قرار گرفته است.
به گزارش اقتصادآنلاین، روزنامه «هم‌میهن» نوشت: به گفته کارشناسان، زمان زیادی تا گذار از انرژی‌های فسیلی و کمرنگ شدن مزیت اصلی آن یعنی ذخیره‌سازی، باقی نمانده است. اهمیت این عنصر در عرصه ژئوپلیتیک نیز خودنمایی می‌کند. با کشف ذخایر بزرگ در بولیوی، شیلی و آرژانتین، آمریکای جنوبی بار دیگر موردتوجه اقتصادهای بزرگ جهان قرار گرفته است. استرالیا، چین، آمریکا، کانادا، برزیل، زیمبابوه و پرتغال در لیست تولیدکنندگان لیتیوم شناخته می‌شوند. با این حال کشف ذخایر لیتیوم در افغانستان نیز توجه شرق و غرب را به خود جلب کرده است. در حال حاضر آمریکا، چین و روسیه برای دستیابی به این ذخایر با یکدیگر رقابت می‌کنند و حتی برخی مدعی جنگ بر سر لیتیوم در آینده‌ای نزدیک هستند. چندی پیش بار دیگر مانور رسانه‌ای کشف ۵/۸میلیون تن کانسنگ لیتیوم در همدان توجه جهانی را به خود جلب کرد. هرچند به گفته ابراهیم‌علی مولابیگی، مدیرکل دفتر امور اکتشافات وزارت صنعت، معدن و تجارت، نخستین ذخیره لیتیوم در کشور کشف شده است، اما کارشناسان معدنی با دیده تردید به این موضوع می‌نگرند و معتقدند که دانش و فناوری استخراج لیتیوم و سرمایه کافی برای آن در ایران وجود ندارد که دریابیم آنچه امروز به‌دست آمده را می‌توان به‌عنوان «ذخیره» اقتصادی نام برد یا تنها «منبع» لیتیوم است که استحصال آن مقرون به صرفه نیست.
غوغای رسانه‌ای برای کشف ذخایر لیتیوم
