مدیرعامل اتحادیه تعاونی فرش دستباف گفت: تسهیلات اعطاشده به مددجویان نهادهای حمایتی بدون سفارش، بازاریابی یا برنامه‌ریزی و بازارسازی بوده و صرفاً با تولید انبوه طرح‌های تکراری، تنها زیان و کاهش ارزش افزوده برای تولیدکننده را در پی دارد.
– اخبار اقتصادی – به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم،عبداله بهرامی مدیر عامل اتحادیه سراسری تعاونی‌های فرش دستباف ایران طی یادداشتی با اشاره به تبعیض در تسهیلات بانکی ، تضعیف جایگاه اجتماعی قالیبافان نوشت:صنعت فرش دستباف ایران با بیش از یک‌صد‌وپنجاه سال تجاری سازی وسه هزار سال سابقه فرهنگی وتاریخی ، نمادی از هنر و فرهنگ ملی و منبع ارزآوری قابل‌توجه است؛ اما متأسفانه سیاست‌های کنونی تخصیص تسهیلات کم‌بهره با بازپرداخت بلندمدت، تنها به مددجویان کمیته امداد و بهزیستی اختصاص یافته و این محدودسازی ناخواسته تصویری ناصحیح و تحقیرآمیز از قالیبافان حرفه‌ای ارائه می‌کند.نمایشگاه فرش قم ۱۴ سال در بلاتکلیفی استدودهه قبل، داشتن توانایی قالیبافی برای بانوان مزیتی اجتماعی و افتخار ملی به شمار می‌آمد، لیکن امروزه در سخنرانی‌ها و یادداشت‌های مسئولان، واژه‌ی «قالیباف» گاه با پسوندهای «مستضعف»، «بیچاره»، «روستایی» و «حاشیه‌نشین» همراه می‌شود؛ تصویری که باعث شده بسیاری از هنرمندان به‌جای افتخار به مهارت و خلاقیت خود، از اعلام شغلشان امتناع ورزند. این اشتباه کارشناسی و تبعیض ناروا، جایگاه رفیع هنرمند قالی باف را تنزل داده و انگیزه تولید را تضعیف کرده است.علاوه بر این، تسهیلات اعطاشده به مددجویان نهادهای حمایتی عمدتاً فاقد تخصص فرش بوده و بدون سفارش، بازاریابی یا برنامه‌ریزی و بازارسازی بوده و صرفاً با تولید انبوه طرح‌های تکراری، تنها زیان و کاهش ارزش افزوده برای تولیدکننده درپی دارد. حمایت از اقشار آسیب‌پذیر، خود بسیار ارزشمند است، اما تفکیک این گروه از فعالان حوزه فرش از سایر قالیبافان بدون شاخص‌های تولیدی و صادراتی، اقدامی غیرعادلانه و غیرعلمی است که نه‌تنها کمکی به ارتقای کیفیت نمی‌کند، بلکه چرخه ارزش‌آفرینی در این هنر-صنعت را به چالش می‌کشد.تسهیلات بانکی باید به دور از هرگونه تبعیض و با معیارهای مبتنی بر حجم تولید، کیفیت تولید ، نواوری ، ایجاد ارزش افزوده بیشتر و توان صادراتی در اختیار همه هنرمندان وصنعتگران فرش دستباف قرار گیرد.با هدایت نهادهای متولی امر و بهره‌گیری از ظرفیت گسترده شبکه تعاونی‌های فرش، اتحادیه های تولیدکنندگان وصادر کنندگان واصناف منابع باید به تمام هنرمندان ارزش‌آفرین تزریق شود تا ضمن حفظ شأن و منزلت اجتماعیِ «صنعتگر فرش»، زمینه‌ساز ارتقاء کیفیت، خلاقیت و افزایش ارزش افزوده گردد. تنها با رویکردی فراگیر و راهبردی می‌توانیم میراث ماندگار فرش ایرانی را احیا کنیم، اشتغال پایدار ایجاد نماییم و بار دیگر فرش ایرانی را در بازارهای جهانی به جایگاه شایسته‌اش بازگردانیم. انتهای پیام/
