بهجای اینکه صرفا ویزای توریستی کانادا را به چشم کلید ورود به این کشور ببینیم، بد نیست آن را دریچهای بدانیم که میتواند فرصتهای اقتصادی نوینی را در زمینههای خدماتی، سرمایهگذاری و بازارهای نوظهور باز کند.
همین امروز، بخش گردشگری در کانادا سهمی واقعی و رو به رشد در اقتصاد دارد: در سال ۲۰۲۴، گردشگری مستقیم ۱۶۹ میلیارد دلار کانادا به اقتصاد اضافه کرد و بیش از ۱.۷ میلیون شغل ایجاد کرد.
کانادا از جهات مختلف برای گردشگر ایرانی پرتجربه است: از طبیعت بکر و امنیت بالا تا تنوع فرهنگی و ساختار پیشرفته خدماتی. در همین حال، آمارها نشان میدهند در سال ۲۰۲۳، گردشگران غیرایرانی بالغ بر ۱۲.۶ میلیارد دلار در کانادا صرف کردند. این رقم تنها هزینه نبوده، محرکی قدرتمند برای توسعه کسبوکارهای محلی بهویژه در هتلداری، حملونقل و رستورانها هم محسوب میشود.
بر اساس گزارش Tourism Data Collective، صنعت گردشگری کانادا در سال ۲۰۲۳ بیش از ۱۲۴.۴ میلیارد دلار هزینه مستقیم از سوی مسافران داخلی و خارجی جذب کرده است، رقمی که با احتساب اثرات غیرمستقیم و القایی، به ۲۵۲.۲ میلیارد دلار ارزش اقتصادی رسیده و ۱.۱ میلیون شغل را پشتیبانی کرده است. دادههای Destination Canada نشان میدهد که در سال ۲۰۲۴، سهم گردشگری از تولید ناخالص داخلی این کشور به ۵۰.۸ میلیارد دلار، معادل ۱.۸ درصد GDP، افزایش یافته است. پیشبینی شورای جهانی سفر و گردشگری (WTTC) نیز حاکی از آن است که تا سال ۲۰۳۵، این سهم به ۶.۳ درصد خواهد رسید و بیش از ۲.۱ میلیون شغل در بخشهای مرتبط ایجاد خواهد شد. این ارقام نشان میدهد که هر تقاضا برای دریافت ویزای توریستی کانادا میتواند حلقهای کوچک اما مؤثر در زنجیرهای بزرگ از تعاملات اقتصادی و اشتغال باشد.
وقتی صحبت از ویزای توریستی کانادا میشود، اغلب تصویر ذهنیمان محدود به مناظر برفی، شهرهای آرام و جاذبههای گردشگری معروف است؛ اما واقعیت این است که پشت این تصویر کارتپستالی، شبکهای پیچیده از روابط اقتصادی، جریانهای ارزی و فرصتهای تجاری جریان دارد. همان فرایندی که با یک کلیک برای وقت سفارت کانادا آغاز میشود، میتواند به زنجیرهای از فعالیتهای اقتصادی منتهی شود: از سفارش خدمات سفر و بیمه گرفته تا تبادل ارز، قرارداد با راهنمایان محلی و حتی مذاکرات تجاری. این تضاد میان «سفر برای تفریح» و «سفر بهعنوان موتور محرک اقتصاد» همان زاویهای است که کمتر به آن پرداخته میشود—و دقیقا همینجا است که نگاه اقتصادی به گردشگری معنا پیدا میکند.
فرصتهای اقتصادی سفرهای توریستی به کانادا را میتوان در چند لایه بررسی کرد. در لایه اول، بخش خدمات مسافرتی و گردشگری داخلی ایران از افزایش تقاضا برای سفر سود میبرد. آژانسهای مسافرتی، شرکتهای بیمه، ارائهدهندگان خدمات ارزی و تورگردانان، همگی در زنجیره ارزش این بازار فعال میشوند.
در لایه دوم، افرادی که به کانادا سفر میکنند، با بازارهای متنوع این کشور آشنا میشوند و این آشنایی میتواند جرقهای برای راهاندازی کسبوکار یا سرمایهگذاری مشترک باشد، از همکاریهای کوچک در حوزه صادرات و واردات گرفته تا پروژههای بزرگتر در فناوری، آموزش یا گردشگری معکوس.
در نهایت، لایه سوم شامل انتقال دانش و تجربه است. بازگشت مسافران با ایدهها، ارتباطات و دیدگاههای تازه، میتواند به توسعه خدمات و محصولات نوآورانه در بازار داخلی منجر شود.
در فضای رقابتی امروز، برندهایی که بتوانند خدمات مرتبط با سفر به کانادا را فراتر از یک تراکنش ساده ارائه دهند، شانس بیشتری برای تثبیت جایگاه خود در بازار دارند. یک برند هوشمند میتواند سفر را به تجربهای جامع تبدیل کند، تجربهای که از مشاوره اولیه و تحلیل شرایط متقاضی آغاز میشود، با هماهنگی مدارک، وقت سفارت و پیگیری مراحل ادامه مییابد، و حتی پس از صدور ویزا نیز با ارائه راهنمای سفر، پیشنهادهای اقامت و معرفی فرصتهای اقتصادی تکمیل میشود.
چنین رویکردی نهتنها باعث ایجاد اعتماد میان مشتری و ارائهدهنده میشود، بلکه برند را به یک شریک استراتژیک در مسیر سفر و تعاملات اقتصادی بدل میکند. در این مدل، هر مشتری بالقوه یک سفیر برند و هر سفر یک پل ارتباطی به بازارهای جهانی است.
بر اساس پیشبینی شورای جهانی سفر و گردشگری، تا سال ۲۰۳۵ سهم بخش گردشگری از تولید ناخالص داخلی کانادا به ۶.۳ درصد خواهد رسید و بیش از ۲.۱ میلیون شغل در این حوزه ایجاد میشود.
این رشد صرفا محدود به افزایش تعداد مسافران یا توسعه زیرساختهای گردشگری نیست، بلکه اثرات چندوجهی بر حوزههای مرتبط مانند حملونقل، خدمات مالی، فناوری، آموزش و حتی تجارت بینالملل خواهد داشت.
افزایش تعاملات فرهنگی و اقتصادی میان کانادا و دیگر کشورها، از جمله ایران، میتواند مسیرهای تازهای برای صادرات خدمات، سرمایهگذاری مشترک و نوآوری در مدلهای کسبوکار فراهم کند. به بیان دیگر، چشمانداز آینده نشان میدهد که سفرهای توریستی نه یک هزینه، بلکه سرمایهگذاری بلندمدتی هستند که بازدهی آن در قالب اشتغال، رشد اقتصادی و توسعه روابط بینالملل نمایان میشود.
هر سفر داستانی دارد، اما بعضی سفرها فراتر از خاطرهسازی عمل میکنند و به نقطه آغاز مسیرهای تازه در زندگی شخصی و حرفهای بدل میشوند. انتخاب مقصدی مانند کانادا، با همه فرصتهای اقتصادی و فرهنگیاش، میتواند همین نقش را ایفا کند. شاید تنها یک رزرو وقت سفارت کانادا آغازگر مسیری باشد که نهتنها تجربهای ارزشمند در خارج از مرزها رقم میزند، بلکه پنجرهای به بازارها، ایدهها و همکاریهای جهانی میگشاید؛ مسیرهایی که هم فرد را رشد میدهند و هم اقتصاد را.
من همیشه سفر رو فقط یه تفریح میدیدم، ولی این مطلب نشون داد که سفر به کانادا میتونه یه فرصت اقتصادی باشه. واقعاً اینقدر تأثیر داره؟