به گزارش اکوایران: انسان ‌ها از نظر ذهنی برای یک “دنیای پساحقیقت” اشباع شده از هوش مصنوعی آماده نیستند.

وایرد: عصر هوش مصنوعی نوید سیل اطلاعات نادرست، دروغ‌های عمیق و «حقایق» توهم‌آمیز را می‌دهد. روانشناسان به تازگی شروع به دست و پنجه نرم کردن با پیامدها کرده‌اند.

هوش مصنوعی مسلماً سریع‌ترین فناوری پیشرفته‌ای است که بشر تاکنون توسعه داده است. یک سال پیش معمولاً دیده نمی‌شد که موضوع هوش مصنوعی در یک مکالمه معمولی مطرح شود، اما امروز به نظر می‌رسد که دائماً در مورد اینکه چگونه ابزارهای هوش مصنوعی مولد مانند ChatGPT و DALL-E بر آینده کار، گسترش اطلاعات و موارد دیگر تأثیر می‌گذارند، صحبت می‌شود. یک سوال اصلی که تاکنون تقریباً به طور کامل بررسی نشده است این است که این آینده تحت سلطه هوش مصنوعی چگونه بر ذهن مردم تأثیر می گذارد.

تحقیقاتی در مورد اینکه چگونه استفاده از هوش مصنوعی در مشاغل بر ذهن و زندگی افراد تأثیر می گذارد، انجام شده است، اما هنوز درک درستی از اینکه چگونه زندگی در میان این همه محتوا و سیستم های تولید شده توسط هوش مصنوعی بر حس و ادراک مردم نسبت به جهان تأثیر می گذارد، وجود ندارد. هوش مصنوعی چگونه افراد و جامعه را در آینده‌ای نه چندان دور تغییر می دهد؟

بدیهی است که هوش مصنوعی تولید اطلاعات نادرست را آسان تر می کند – از تصاویر جعلی گرفته تا اخبار جعلی. این بر حس اعتماد افراد در حین جستجو در رسانه های اجتماعی تأثیر می گذارد. هوش مصنوعی همچنین می‌تواند به کسی اجازه دهد تا از عزیزان شما تقلید کند، که توانایی عمومی افراد برای اعتماد به چیزی که زمانی غیرقابل انکار بود را از بین می‌برد. این ممکن است بر نحوه تفکر آنها در مورد هویت نیز تأثیر بگذارد.

هویت شما نیز می‌تواند توسط دیپ‌فیک تهدید شود، اگر مردم تصاویر یا ویدیوهایی از شما ایجاد کنند که در حال انجام کارهایی هستند که هرگز انجام نداده‌اید این مساله بغرنج‌تر می‌شود. روش‌های بی‌شماری وجود دارد که هوش مصنوعی می‌تواند نحوه عملکرد افراد در جهان را تغییر دهد. اما محققان تازه شروع به دست و پنجه نرم کردن با پیامدهای جهان اشباع‌شده از هوش مصنوعی کرده‌اند.

«لری روزن»، استاد بازنشسته روان‌شناسی در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، دومینگوئز هیلز، می‌گوید نگران است که هوش مصنوعی مردم را بیش از هر زمان به فناوری وابسته کند. او می‌گوید که انسان‌ها دوست دارند همه چیز تا حد امکان ساده و آسان باشد تا از استرس دوری کنند، بنابراین افراد ممکن است شروع به خودکارسازی هر جنبه از زندگی خود کنند.

همانطور که ممکن است از Google Maps برای رسیدن به همه جا استفاده کنید و در غیر این صورت نمی‌دانید که چگونه به آنجا بروید. هوش مصنوعی ممکن است باعث شود افراد از یادگیری چیزهایی که در غیر این صورت مجبور به یادگیری بودند، دست بکشند. به طور طعنه آمیزی، روزن فکر می کند که این می تواند استرس بیشتری ایجاد کند زیرا افراد در این حالت در هوش مصنوعی غرق شده‌اند و دیگر تمایل و رغبت به یادگیری چیز جدیدی ندارند.

من نگران این واقعیت هستم که ما کورکورانه به GPS اعتقاد داریم. ما آن را زیر سوال نمی‌بریم. آیا قرار است هوش مصنوعی را نیز کورکورانه باور کنیم و به آن ایمان بیاوریم؟» روزن می گوید. «همانطور که گفته شد، ما غرق واقعیت هوش مصنوعی شده‌ایم. ما آنقدر غرق شده‌ایم که نمی توانیم خودمان را مجبور به انجام یک کار ساده و تکمیل آن کنیم. وقتی با این چیز ناشناخته، یعنی هوش مصنوعی، در دنیای خود مواجه می شویم، اضطراب به سرعت افزایش می یابد.»

«مایکل گرازیانو»، استاد روان‌شناسی و علوم اعصاب در دانشگاه پرینستون، معتقد است هوش مصنوعی می‌تواند یک «دنیای پسا حقیقت» ایجاد کند. او می‌گوید که احتمالاً متقاعد کردن مردم به روایت‌های نادرست را آسان‌تر می‌کند، که از بسیاری جهات مخرب خواهد بود.

گرازیانو می‌گوید: «واقعیت به پیکسل تبدیل شده است و پیکسل‌ها در حال حاضر بی‌نهایت قابل اختراع هستند. “ما می توانیم آنها را هر طور که می خواهیم ایجاد کنیم.»

همانطور که گفته شد، گرازیانو همچنین از خود می‌پرسد که آیا هوش مصنوعی می‌تواند به ما در مقابله با همه‌گیری تنهایی، که فشار زیادی بر سلامت روان است کمک کند؟ آیا ممکن است مردم هوش مصنوعی را به عنوان یک دوست در نظر بگیرند؟ اما پس از آن چه اتفاقی می افتد؟ گرازیانو می گوید ما هنوز نمی‌دانیم.

گرازیانو می‌گوید: «ما در واقع نمی‌دانیم این فناوری چه تأثیری خواهد داشت.

«مایکل کوسینسکی»، روانشناس محاسباتی و دانشیار رفتار سازمانی در دانشگاه استنفورد، می‌گوید که هوش مصنوعی می‌تواند تأثیر جالبی بر نحوه تفکر افراد در مورد کارشان داشته باشد. او می‌گوید هوش مصنوعی در انجام بسیاری از وظایفی که امروزه انسان‌ها انجام می‌دهند بهتر خواهد بود، بنابراین مردم به آن تکیه خواهند کرد و اساساً می‌توانند چهره انسانی کاری شوند که هوش مصنوعی انجام می‌دهد.

کوسینکی می‌گوید: «نه تنها پزشکان، بلکه سیاستمداران، قضات و معلمان به طور فزاینده‌ای به رابطی برای الگوریتم‌ها تبدیل خواهند شد. زمانی که به پزشک مراجعه می‌کنید، پزشک همچنان بیماری شما را تشخیص می‌دهد، اما این تشخیص از دریچه هوش رایانه‌ای صادر می‌شود که علائم و نشانه‌های حیاتی شما را تجزیه و تحلیل می‌کند و به پزشک می‌گوید این دارو را به شما بدهد.»

هوش مصنوعی تقریباً بر هر جنبه‌ای از زندگی انسان تأثیر خواهد گذاشت.

گرازیانو می گوید تحقیقات بیشتری در مورد تأثیر این امر بر ذهن افراد مورد نیاز است. اگر رسانه‌های اجتماعی می‌توانند چنین تأثیر بزرگی بر جامعه داشته باشند، نمی‌توان گفت که یک فناوری به‌سرعت در حال پیشرفت مانند هوش مصنوعی چه پیامدهایی می‌تواند داشته باشد.

«کوسینکی» می‌گوید که مردم تازه شروع به دیدن این سیستم‌های هوش مصنوعی کرده‌اند که با چه سرعتی در حال پیشرفت هستند، و آن‌ها همچنان پیچیده‌تر می‌شوند و قادر به انجام کارهای بیشتری هستند. جهان ممکن است در عرض یک سال بسیار متفاوت به نظر برسد، و نمی توان گفت که در ادامه راه چگونه خواهد بود.

کوسینکی می‌گوید: «ما خیلی سریع به سمت جهانی تحت کنترل هوش مصنوعی و تحت سلطه هوش مصنوعی حرکت می‌کنیم».