حقوق کارگران ایرانی به پایین ترین سطح جهانی و حتی پایین‌تر از افغانستان سقوط کرد.
به گزارش نبض بازار،اقتصاد ایران در چند دهه اخیر با چالش‌های متعدد روبرو بوده است. نرخ تورم، نوسانات ارزی و کاهش ارزش پول ملی، تأثیرات عمیقی بر زندگی کارگران و طبقه متوسط گذاشته است.
با وجود تلاش‌های فراوان برای بهبود شرایط، مقایسه دستمزدها نشان می‌دهد که ایران در جایگاه نگران‌کننده‌ای قرار دارد. طبق داده‌های صندوق بین‌المللی پول، ایران در رتبه ۱۶۰ جهانی قرار دارد، جایی که حتی کشورهای فقیر و بحران‌زده نیز دستمزد بالاتری نسبت به ایران دارند.
این وضعیت در حالی ادامه دارد که هزینه‌های زندگی روز به روز بیشتر می‌شود و اغلب این هزینه‌ها بر مبنای دلار محاسبه می‌شوند. این مسئله فشار اقتصادی بیشتری بر دوش کارگران و خانواده‌های آن‌ها قرار می‌دهد.
با احتساب کارکرد ماهانه ۱۹۲ ساعت برای کارگران، حداقل دستمزد ساعتی آن‌ها در ایران معادل ۱۶۸۳۰ تومان و با احتساب دلار ۲۴ هزار تومانی حدود ۰.۶۲ دلار است که اگر تنها دستمزد مد نظر باشد در انتهای صف هستیم و اگر با کل مزایا باشد می‌شود ۱۱۹.۶۸دلار که باز در انتهای صف در رتبه۱۵۷ هستیم، مکانی که به هیچ وجه شایسته کارگر ایرانی نبوده و نیست.
مقایسه جهانی دستمزدها: ایران در کجای جهان قرار دارد؟
براساس تحقیقی که توسط فرامرز توفیقی انجام شده است، کارگران ایرانی با حداقل دستمزد ماهانه‌ی ۷۵ دلار، در جایگاهی پایین‌تر از کشورهای فقیر آفریقایی و بحران‌زده قرار دارند.
برای مثال، گامبیا و افغانستان که در گذشته به عنوان کشورهایی با وضعیت اقتصادی نابسامان شناخته می‌شدند، حالا دستمزد کارگرانشان بالاتر از ایران است. حتی کشورهای جنگ‌زده‌ای چون لیبی و عراق نیز جایگاهی بهتر از ایران دارند.
این مقایسه نشان‌دهنده عمق بحران در سیستم پرداخت دستمزد در ایران است که با افزایش تورم و کاهش ارزش ریال، وضعیت کارگران را بحرانی‌تر کرده است.
دلایل سقوط دستمزدها: نقش نوسانات ارزی و سیاست‌های ناکارآمد
یکی از دلایل اصلی این وضعیت، نوسانات شدید ارزی و سیاست‌های اقتصادی ناکارآمد در ایران است. نرخ دلار که مبنای بسیاری از هزینه‌ها قرار گرفته، بدون کنترل مشخصی افزایش یافته و این موضوع قدرت خرید کارگران را به شدت کاهش داده است.
از سوی دیگر، سیاست‌های دولت در تعیین حداقل دستمزد نیز نتوانسته است این کاهش قدرت خرید را جبران کند.
بررسی‌های متعدد نشان می‌دهد که با وجود افزایش ۳۹ درصدی دستمزد در سال ۹۹، همچنان این دستمزد به حداقل‌های جهانی نزدیک نیست و کارگران ایرانی در یکی از پایین‌ترین سطوح دستمزدی در جهان قرار دارند.
شما چه فکر می‌کنید؟ آیا دستمزدها در ایران نیاز به بازنگری جدی دارند؟ نظرات و تحلیل‌های خود را با ما به اشتراک بگذارید.
منبع:ایلنا
