۱۱ اردیبهشت روز جهانی کارگر فرا رسید،روزی که به پاس زحمات بی‌وقفه و تلاش‌های بی‌دریغ قشر زحمتکش جامعه تعطیل رسمی اعلام شده است.
به گزارش نبض بازار،طبق ماده ۶۳ قانون کار علاوه بر تعطیلات رسمی کشور، روز کارگر (۱۱ اردیبهشت) نیز جزء تعطیلات رسمی کارگران به حساب می‌آید. به عبارت دیگر هر کارگری که روابطش با کارفرما ذیل قانون کار باشد موظف است در این روز استراحت کند و کارفرما حق الزام او به کار را ندارد.
تکلیف کارفرمایان چیست؟
در صورتیکه کارگری در این روز به جای استراحت به کار مشغول شود طبق ماده ۵۹ قانون کار کارفرما موظف است ۴۰ درصد اضافه بر مزد هر ساعت کار عادی به عنوان اضافه کاری به وی پرداخت کند.
اما واقعیت چیست؟
متاسفانه مشاهده می‌شود که علیرغم صراحت قانون بسیاری از کارفرمایان این قانون را نادیده می‌گیرند و بدون پرداخت اضافه کاری، کارگران را در این روز به سر کار می‌طلبند. این موضوع، نگرانی‌هایی را در میان جامعه کارگری به وجود آورده است.
تبعات عدم رعایت قانون
عدم رعایت قانون تعطیلی روز کارگر، تبعات منفی متعددی را به دنبال دارد. از جمله این تبعات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تضعیف حقوق کارگران: عدم پرداخت اضافه کاری در این روز، به معنای تضعیف حقوق کارگران و نادیده گرفتن زحمات آنها است.
ایجاد نارضایتی شغلی: این موضوع می‌تواند منجر به نارضایتی شغلی در میان کارگران و کاهش انگیزه آنها شود.
تخلف از قانون: عدم رعایت قانون تعطیلی روز کارگر، تخلفی قانونی محسوب می‌شود و کارگران می‌توانند از طریق مراجع قانونی پیگیر احقاق حقوق خود باشند.
راهکار چیست؟
برای حل این مشکل لازم است که نظارت بر حسن اجرای قانون تعطیلی روز کارگر افزایش یابد. همچنین، تشکل‌های کارگری و رسانه‌ها می‌توانند با اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی به کارگران، در زمینه احقاق حقوق آنها گام بردارند.
در پایان باید به این نکته توجه داشت که روز کارگر، فرصتی برای قدردانی از زحمات بی‌وقفه کارگران و تلاش برای بهبود شرایط معیشتی و شغلی آنها است. امیدواریم که با تلاش‌های همگانی، شاهد روزی باشیم که تمامی کارگران در این روز، طعم واقعی تعطیلی و استراحت را بچشند.
منبع:ایلنا
