اقتصاد ایران: دانشمندان با استفاده از چتجیپیتی ، در عرض یک ساعت یک مقاله کامل را از ابتدا تا انتها نوشتند. به گزارش خبرگزاری اقتصادایران به نقل از نیچر، دانشمندان با کمک چتجیپیتی (ابزاری که توسط هوش مصنوعی هدایت می شود و می تواند متنی شبیه انسان را درک و تولید کند) در کمتر از ۱ ساعت […]
اقتصاد ایران: دانشمندان با استفاده از چتجیپیتی ، در عرض یک ساعت یک مقاله کامل را از ابتدا تا انتها نوشتند.
به گزارش خبرگزاری اقتصادایران به نقل از نیچر، دانشمندان با کمک چتجیپیتی (ابزاری که توسط هوش مصنوعی هدایت می شود و می تواند متنی شبیه انسان را درک و تولید کند) در کمتر از ۱ ساعت یک مقاله تحقیقاتی تولید کردهاند. این مقاله روان بود و در ساختار مورد انتظار برای یک مقاله علمی تهیه شد، اما محققان میگویند که قبل از اینکه ابزار واقعا مفید باشد، موانع زیادی وجود دارد که باید بر آنها غلبه کرد.
دانشمندان برای این تحقیق از مجموعه داده ای استفاده کردند که شامل اطلاعات ۲۵۰ هزار نفر در مورد وضعیت دیابت، مصرف میوه و سبزیجات و فعالیت بدنی بود.
نوشتن کد برای جستجو در داده ها
محققان از چتجیپیتی خواستند تا کدی بنویسد که از آن برای کشف الگوهای موجود در داده ها استفاده کنند تا بتوانند تجزیه و تحلیل را انجام دهند. چت بات در اولین تلاش خود، کدی تولید کرد که مملو از خطا بود و کار نکرد. اما زمانی که دانشمندان پیامهای خطا را ارسال کردند و از آن خواستند اشتباهات را تصحیح کند، در نهایت کدی تولید شد که میتوان از آن برای کاوش مجموعه دادهها استفاده کرد.
مرحله دوم
دانشمندان سپس با در دست داشتن مجموعه داده های ساختارمندتر، از چتجیپیتی خواستند تا به آنها برای توسعه هدف مطالعه کمک کند. این ابزار به آنها پیشنهاد کرد که چگونه فعالیت بدنی و رژیم غذایی بر خطر دیابت تأثیر میگذارد. هنگامی که چتجیپیتی کد بیشتری تولید کرد، این نتایج را ارائه داد: خوردن میوه و سبزیجات بیشتر و ورزش با کاهش خطر ابتلا به دیابت مرتبط است.
خلاصه نویسی
سپس از چتجیپیتی خواسته شد که یافته های کلیدی را در یک جدول خلاصه کند و کل بخش نتایج را بنویسد. آنها گام به گام، از چتجیپیتی خواستند که چکیده، مقدمه، روش ها و بخش های مختلف را بنویسد.
قدم نهایی
در نهایت، آنها از چتجیپیتی =خواستند که متن را اصلاح کند. ظاهرا این مقاله در فرم مقاله ای علمی بسیار عالی بود.
نگرانی های دانشمندان
یکی از مشکلاتی که محققان با آن مواجه شدند تمایل چتجیپیتی برای پر کردن شکاف ها با چیزهای ساختگی بود، پدیده ای که به عنوان توهم برای این ربات شناخته میشود. این ربات گفت و گو در این مورد، استنادات جعلی و اطلاعات نادرست تولید کرد.
دانشمندان همچنین نگران هستند که چنین ابزارهایی میتوانند درگیر شدن در شیوههای غیرصادقانه را برای محققان آسانتر کنند.
نگرانی دیگر این است که سهولت تولید مقالات با ابزارهای مولد هوش مصنوعی می تواند منجر به پر شدن مجلات با مقالات بی کیفیت شود.
ویتومیر کووانوویچ، که فناوریهای هوش مصنوعی را برای آموزش در دانشگاه استرالیای جنوبی در آدلاید توسعه میدهد، گفت که باید ابزارهای هوش مصنوعی در مقالات تحقیقاتی بیشتر دیده شود. در غیر این صورت، ارزیابی درستی یافته های یک مطالعه دشوار خواهد بود.
شانتانو سینگ، دانشمند ماساچوست، میگوید ابزارهای هوش مصنوعی مولد این پتانسیل را دارند که فرآیند تحقیق را با انجام کارهای ساده اما زمانبر (مانند خلاصهنویسی و تولید کد)تسریع کنند. او می گوید که می توان از هوش مصنوعی برای تولید مقالات از مجموعه داده ها یا برای توسعه فرضیه ها استفاده شود. اما از آنجایی که تشخیص توهم و سوگیری برای محققان دشوار است، نوشتن کامل مقالات هنوز کار معقولی نیست.
متن کامل این مقاله در زیر دردسترس است: