دیروز گروهی از فرهنگیان در تجمعی مقابل نهاد ریاست جمهوری، خواستار رسیدگی به مشکلات و مطالبات مربوط به رتبه‌بندی خود شدند. فرهنگیان بازنشسته سال ۱۴۰۰ نیز درخواست تجدید نظر در پرونده‌های خود را مطرح کردند.
تعداد زیادی از فرهنگیان زن و مرد در استان های مختلف کشور با حضور در تجمعاتی پیگیر آخرین وضعیت رتبه بندی خود شدند. علت اصلی برگزاری این تجمعات؛ عدم اعمال مزایای مالی رتبه‌بندی در حقوق معلمان بازنشسته سال ۱۴۰۰ میباشد.
“رتبه‌بندی حق ماست حق مسلم ماست”، “نگاه پشت شیشه جواب ما نمیشه” از جمله شعارهای این فرهنگیان بازنشسته بود.
یکی از فرهنگیان بازنشسته در این تجمع طی سخنانی اظهار کرد: ناعدالتی‌ها باعث شد تا دست به این تجمع بزنیم؛ چه کسانی ما را به این وضعیت رسانده‌اند؟! آیا تحقیق کرده‌اید چه کسی بودجه مصوب همترازی حقوق بازنشستگان و شاغلان سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ را هدر داد که ما امروز کف خیابان هستیم؛ چرا سه سال است که رتبه‌بندی برای ما اعمال نمی‌شود؟
آقای باقرزاده، معلمی بازنشسته از تبریز است که ۳۱ سال به عنوان دبیر ادبیات فارسی در مدارس کشور تدریس کرد. او در اول مهر ۱۴۰۰ بعد از ۳۱ سال فعالیت بازنشسته شده است. وی در ادامه گفت: طبق توصیه مسئولان امور اداری وزارت آموزش و پرورش، که اعلام کردند رتبه‌بندی شامل حال ما می‌شود، در اول مهر ۱۴۰۰ بازنشسته شدم، اما اکنون با گذشت سه سال خبری از اعمال مزایای رتبه‌بندی در حقوق بازنشستگی ما نیست.
این معلم بازنشسته ادامه داد: با رتبه ۳ بازنشسته شدم و اگر همان سال ۱۴۰۰ رتبه‌بندی در حقوق من اعمال می‌شد، ماهانه حدود ۵ میلیون تومان افزایش می‌یافت همچنین با توجه به افزایش سالانه حقوق، اکنون رقم قابل توجهی به حقوق من اضافه می‌شد.
وی تصریح کرد: هم‌اکنون فرهنگیان بازنشسته سال ۱۴۰۰ بین ۱۲ تا ۱۴ میلیون تومان حقوق بازنشستگی دریافت می‌کنند؛ طبق قانون مصوب مجلس، رتبه‌بندی از ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ اجرا می‌شود اما اکنون مسئولان می‌گویند چون یک روز بعد از این تاریخ بازنشسته شده‌اید، مشمول رتبه‌بندی نمی‌شوید!
این معلم ضمن گلایه از خلف وعده مسئولان گفت: قبل از انتخابات ریاست جمهوری با آقای پزشکیان جلسه‌ای داشتیم که قول داد بعد از انتخابات مشکل ما را پیگیری کند. آقای منادی نیز قبل از انتخابات مجلس قول پیگیری داد اما اکنون حتی پاسخگوی تماس‌های ما هم نیست.
وی تأکید کرد: متأسفانه مسئولان دائماً به ما وعده می‌دهند که وضعیت را اصلاح می‌کنیم اما در عمل خبری از اجرای وعده‌ها نیست.
پیش از این و در سال ۱۴۰۲ صادق ستاری‌فرد معاون وقت برنامه‌ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش گفته بود: برای پرداخت معوقات رتبه‌بندی معلمان بازنشسته سال ۱۴۰۰ با سازمان برنامه و بودجه و صندوق بازنشستگی هماهنگی‌های لازم انجام و اعتبار مورد نیاز پیش‌بینی شد. کسورات سهم صندوق و مطالبات به جا مانده بازنشستگان سال ۱۴۰۰ که مشمول رتبه‌بندی هستند، به‌زودی پرداخت خواهد شد.
معاون برنامه‌ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش عنوان کرده بود که برای پرداخت معوقات به ۲۶۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز بود که تأمین شد و بخشی از آن را بابت سهم کسورات تأمین اجتماعی و صندوق بازنشستگی کشوری است و بخشی به مطالبات معلمان بازنشسته اختصاص می‌یابد.
همچنین ۳۰ آذر ۱۴۰۲؛ مهدی مسکنی، مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری، اعلام کرده بود: با پیگیری‌های انجام‌شده در جهت اجرای رتبه‌بندی و براساس اعلام رسمی آموزش و پرورش، از مجموع حدود ۱۲۰ هزار نفر که در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ بازنشسته شدند، حدود ۶۲ هزار نفر مشمول طرح رتبه‌بندی می‌شوند. صندوق بازنشستگی کشوری برای این عزیزان احکام اعمال رتبه‌بندی سال‌های ۱۴۰۰، ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ را صادر کرده و ضرایب سنواتی بعدی نیز برای آنها اعمال شده است. اما به گفته فرهنگیان بازنشسته سال ۱۴۰۰، هنوز رتبه‌بندی در حقوق آنها اعمال نشده و صحبت‌های مسئولان در حد وعده باقی مانده است.
۴۷ هزار بازنشسته فرهنگی سال ۱۴۰۰ از رتبه‌بندی محروم هستند و به گفته آنها، این موضوع باعث کاهش ۴ تا ۷ میلیون تومانی حقوقشان شده است. گروه دیگر از فرهنگیان بازنشسته سال ۱۴۰۰ که در مقابل نهاد ریاست جمهوری تجمع کرده‌اند، همچنین آنها گفتند: مسئولان نهاد ریاست جمهوری به آنها قول داده‌اند که ساعت ۱۵ امروز برای بیان مشکلاتشان، جلسه‌ای با آنها برگزار شود.
در سال‌های اخیر، مسئله رتبه‌بندی معلمان به یکی از موضوعات مهم و مورد توجه در نظام آموزشی کشور تبدیل شده است. معلمان بازنشسته سال ۱۴۰۰، که به دلیل سنوات طولانی خدمت خود انتظار برخورداری از مزایای رتبه‌بندی را داشتند، هم‌اکنون در وضعیت دشواری قرار دارند.
با وجود اینکه این معلمان طبق قانون مشمول رتبه‌بندی هستند، به دلیل تغییرات تاریخی و اداری، از مزایای آن در حقوق بازنشستگی خود بی‌بهره مانده‌اند. این عدم بهره‌مندی به ویژه به علت بازنشستگی یک روز پس از اجرای رتبه‌بندی، موجب نارضایتی و اعتراض آنها شده و وعده‌های مکرر مسئولان برای تأمین بودجه و اصلاح وضعیت نیز به نتیجه‌ای نرسیده است. در این شرایط، بررسی ابعاد این موضوع و پیامدهای آن بر زندگی معلمان بازنشسته ضروری به نظر می‌رسد.
