روزنامه فرهیختگان در گزارشی به انتقاد از پخش فیلم مستند «کودک‌سرباز» که به تازگی توسط پگاه آهنگرانی ساخته شده، از سوی بی‌بی‌سی فارسی پرداخت.
بی‌بی‌سی فارسی در واکنش به سالگرد آغاز دفاع جانانه فرزندان ایران در برابر حزب بعث عراق فیلم مستند «کودک‌سرباز» ساخته جدید پگاه آهنگرانی را برای مخاطبانش پخش کرد. سوالی که در همین ابتدای بحث ذهن بسیاری را به خود مشغول می‌کند این است که چرا رسانه دولت فخیمه بریتانیا این زمان را برای قرائت خود از جنگ ایران و عراق انتخاب کرده است؟
پگاه آهنگرانی و تیم بی‌بی‌سی فارسی تصمیم می‌گیرند در پوستین «دایه مهربان‌تر از مادر» وارد صحنه شوند و با احضار تاریخ دفاع مقدس بر ذهن بیننده رژه بروند و بر نگاهش نسبت به مقاطع حساس و درخشان این سرزمین خدشه بیندازند. آهنگرانی برای سفارش‌دهندگان خود سنگ‌تمام گذاشته و در قالب یک صحنه‌آرایی دقیق و حساب‌شده قصد دارد از مفهوم دفاع مقدس آشنایی‌زدایی کند و با استفاده از سانتی‌مانتالیسم کور و کر غربی مخاطبانش را درمقابل سیستمی که با سازماندهی‌اش اجازه جدا شدن یک گوشه از این آب و خاک را به دشمن نداد، قرار دهد.
فیلمساز در مستند «کودک‌سرباز» همان‌گونه که از اسم و رسمش پیداست با دست گذاشتن روی شکاف میان دولت و ملت، جایی آن وسط‌ها قرار می‌گیرد و با ترکیب راست و دروغ اعتبارکی در میان طیف روشنفکرمآب‌تر اپوزیسیون برای خودش دستوپا می‌کند. ماجرا از این قرار است که تعدادی از رزمندگان دفاع مقدس -که در آن روز‌ها با سن کم در میدان جنگ حاضر بودند- با حضور در قاب دوربین پگاه آهنگرانی به روایت داستان خود در متن جنگ می‌پردازند و احساس و عواطف‌شان را با بینندگان بی‌بی‌سی در میان می‌گذارند. این صرفا ظاهر قضیه است و بی‌بی‌سی فارسی به‌همراه مقاطعه‌کارش پگاه آهنگرانی برای محض رضای خود موش نمی‌گیرند. علی‌رغم ظاهر ضدجنگ و متفاوت مستند کودک‌سرباز باید گفت نگاه محاسبه‌گری بر آن غالب شده تا همه‌چیز را براساس منطق بازار و دستاورد‌های آنی این عرصه ببینند
حرف اصلی را پگاه آهنگرانی در تکلمه مستندش بیان می‌کند: «این جنگ نهایتا هیچ تغییری در مرز‌های دو کشور به‌وجود نیاورد و دستاوردی برای هیچ‌کدام از طرفین نداشت.» در پاسخ به این فرد باید گفت کمترین دستاورد دفاع مقدس فراهم آوردن شرایطی امن برای مردم ایران بود که بتوانند بدون واهمه و ترس از دشمن خارجی به زندگی ادامه دهند و آرزوهای‌شان را محقق کنند. این را پگاه آهنگرانی بهتر از هرکسی می‌داند، چون اگر کشور ما در جنگ شکست می‌خورد و بخشی از خاکش را از دست می‌داد اکنون او نمی‌توانست با رانت خانواده‌اش وارد سینما شود و شهرتی برای خود دستوپا کند. عجب دنیای وحشتناکی دارند برخی از این چهره‌ها که با رانت به شهرت رسیدند!
بیوگرافی پگاه آهنگرانی
پگاه آهنگرانی متولد ۲ مرداد سال ۱۳۶۳ در شهر اراک میباشد، وی به غیر بازیگری، مستندساز هم است. پگاه آهنگرانی اولین بار در سن ۶ سالگی در فیلم گربهٔ آوازخوان به کارگردانی کامبوزیا پرتوی در اواخر سال ۱۳۶۹ بازیگری را تجربه کرد؛ و در سن ۱۵ سالگی در فیلم دختری با کفش‌های کتانی به شهرت رسید.
نام : پگاه آهنگرانی
متولد: ۲ مرداد سال ۱۳۶۳ در شهر اراک
پیشه: بازیگر- مستندساز
ملیت: ایرانی
سال فعالیت: ۱۳۶۹ تاکنون
همسر: علی عظیمی
پگاه آهنگرانی(متولد ۲ مرداد ماه ۱۳۶۳ در اراک) بازیگر و مستندساز ایرانی است.
پدرش جمشید آهنگرانی( کارگردان سینما) و مادرش منیژه حکمت( کارگردانایرانی) میباشد، پگاه تنها یک خواهر به نام مهشید دارد.
پگاه آهنگرانی تحصیلاتش را در هنرستان موسیقی ناتمام گذاشت ولی، نوازنده ویولن سل است.
پگاه آهنگرانی فعالیت سینمایی اش را با بازی در فیلم “گربه آوازخوان”( کامبوزیا پرتوی) در سال ۱۳۶۹ در ۶ سالگی شروع کرد. ولی در دومین بازی کارنامه هنری اش در سن پانزده سالگی بود درخشید.
پگاه آهنگرانی در سال ۱۳۸۶ در فیلم آتش سبز بدون حضور بازیگر بدل در زمان فیلمبرداری به دلیل سقوط، دچار حادثه و شکستگی مهره های کمر شد و تا مدتها به دلیل این سانحه بستری بود.
بازداشت و ممنوع الخروجی پگاه آهنگرانی:
در آبان ماه ۱۳۹۲ منیژه حکمت مادر پگاه خبر از حکم ۱۸ ماه حبس تغذیری وی در دادگاه بدوی خبرداد و از طریق دادسرای امنیت تهران سه سال ممنوع الخروج شده است. اتهام پگاه آهنگرانی شرکت در اعتراضات سال ۸۸ بود، وی همچنین عضو ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی در جریان انتخاب ریاست جمهوری بود.
در شبکه‌های اجتماعی علی عظیمی و پگاه آهنگرانی با انتشار پستی در تاریخ ۲ مردادماه ۱۴۰۲ به مناسبت زادروز ۳۹ سالگی پگاه، خبر ازدواج خود را نیز اعلام کردند.
