حسین علیزاده، نوازنده و آهنگساز ایرانی، دو روز پیش از مجموعه جدید خود با عنوان «دستگاههای موسیقی ایرانی» پردهبرداری کرد. علاوه بر کیفیت محتوای اثر، قیمت بسیار بالای آن در همان ابتدا نظرها را به خود جلب میکند.
پروژهی دستگاههای موسیقی ایرانی به روایت حسین علیزاده روز شنبه سی و یکم شهریورماه در فرهنگسرای ارسباران، رونمایی شد. بیش از چهل نفر از نوازندگان و خوانندگان موسیقی ایرانی در این اثر نوازندگی و خوانندگی کردهاند و اساس و محوریت آن موسیقی دستگاهی ایرانی است. اشعار هر کدام از قطعات را سیروس جمالی بر اساس هر گوشه و آواز و تصانیف ایرانی سروده است. این پروژه در نهایت، در قالب سیزده دستگاه و آواز و ۳۰۲ قطعه به اتمام رسیده است.
حسین علیزاده در آیین رونمایی از مجموعه که پس از نشست رسانهای با حضور محمود دولت آبادی، نیما جوان، علیاکبر شکارچی، داود گنجهای، حمیدرضا دیبازر، علی جعفری پویان، محمدمهدی گورنگی، سهراب سلیمی و محمدعلی مراتی برگزار شد، به همراه مدیر تولید، مدیر انتشارات و.. درباره این اثر توضیحاتی داد.
علیزاده طی توضیحاتش بر فراگیری ردیف و توجه نسلهای جدیدتر به این مقوله مهم در موسیقی ایرانی تاکید کرد و گفت: در تاریخ موسیقی ایرانی همواره برای حفظ و حراست موسیقی صحبتهای فراوانی مطرح میشود. ردیف هم جزوی از این تاریخ موسیقی است که در اشکال مختلف ارائه شدهاند.
اثری فاخر اما خیلی بسیار بسیار گران!
جدا از تمام ویژگیهای مجموعه کتابها و سیدیهای حسین علیزاده که پروژه دستگاههای موسیقی ایرانی نام دارد، آنچه بیش از هرچیز جلب توجه میکند مبلغ فروش آن است.
بر اساس اعلام سایت انتشارات مربوطه، قیمت مجموعه سیدیهای دستگاههای موسیقی ایرانی چهار میلیون تومان، مجموعه کتابها هشت میلیون تومان، و مجموعه دستگاه راستپنجگاه (که بخش دیگری از مجموعه است و به تازگی در سایت نشر برای فروش قرار گرفته)، هفتصد و پنجاه هزار تومان قیمتگذاری شده است.
با این حساب مبلغ کل برای خریدار دوازده میلیون و هفتصد و پنجاه هزار تومان آب خواهد خورد! این در حالی است که بر اساس ارتباط محتوایی اثر و بخشهای مختلف آن، خریدار باید در نهایت برای داشتن پکیجی کامل، همه مجموعهها را خریداری کند.
آیا وزارت ارشاد و دفتر موسیقی مسئول قیمتگذاریها هستند؟
بنا به گفته مسئولان مربوطه در وزارت ارشاد؛ قیمتگذاریها زیر نظر دفتر موسیقی انجام نمیشود و این بخش از وزارت ارشاد تنها وظیفه صدور مجوزها را به عهده دارد.
همه اینها در حالی است که نسل جدید و هنرمندانی که تازه با به عرصه فعالیت گذاشتهاند، همچنین هنرآموزان و حتی حرفهایها بنا به دلایل مختلف و چالشهای اقتصادی بیشمار، صرفا میتوانند مخارج روزمه خود را به واسطه کاری که دارند یا حتی مشاغل دیگر، تامین کنند. در ادامه باید دید آیا مخاطبان جدی موسیقی و آنها که از اوضاع مالی بهتری برخوردار هستند، از این مجموعه بسیار گران هرچند دارای کیفیت باشد، استقبال میکنند یا خیر!
البته باید یادآور شد پیش از این نیز برخی هنرمندان به تالیف و انتشار آثار گران پرداختهاند. کتاب «گالری گلستان» به روایت لیلی گلستان یکی از همین کتابهای گران است که به فعالیتهای گالری مذکور از سال ابتدا تا سال ۱۴۰۲. میپردازد. البته مبلغ این کتاب که امسال منتشر شده، دو میلیون و چهارصد هزارتومان است. صابر ابر بازیگر تئاتر و سینما نیز سال ۱۳۹۷ کتابی را منتشر کرد که مبلغش در آن مقطع بسیار بالا بود و انتقاد تعدادی از مخاطبان و رسانهها را برانگیخته بود. این اثر که «هفت خانه آنورتر» نام داشت آن زمان سیصد هزار تومان قیمتگذاری شده بود و خیلیها آن را اثری «لاکچری» میدانستند.
حمایت دولتی چه میشود از گنجینه زنده حسین علیزاده؟
البته نباید نقش دفتر موسیقی و انجمن موسیقی را در همکاری با هنرمندان شاخص و استادان نسل طلایی موسیقی که علیزاده یکی از آنهاست نادیده گرفت.
این سوال مطرح میشود که آیا این دو بخش مهم در موسیقی کل کشور بودجهای برای حمایتهای این چنینی دارد؟ بلافاصله باید گفت وزارتخانه و دفتر و انجمنی که نتوانند یا حمایتهای دولتی این گنجینه ای زنده را حمایت کنند پس به چه کار می آیند؟ هرچند هم دفتر موسیقی و هم انجمن موسیقی ایران در چند سال گذشته آلبومهای فاخری از اساتید منتشر کرده اند. اما تا به امروز حامی پروژه بزرگی مجموعه دستگاه های ایرانی نبودهاند.
سخن پایانی
به هر روی اینگونه مینماید که دفتر موسیقی و وزارت ارشاد باید نسبت به قیمتگذاری آثار موسیقایی چه در قالب کتاب و چه در قالب آلبوم، مصوبههایی جدید را ایجاد و در دستور کار قرار دهد. درغیر این صورت حوزه نشر نیز که بخشی از معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به حساب میآید، به سرنوشت کنسرتهای گران و لاکچری تبدیل خواهد شد.