معلمان و فرهنگیان به عدم پرداخت حق الزحمه امتحانات نهایی در حوزه آموزش و پرورش اعتراض دارند. این اعتراضات نشاندهنده اهمیت مسئله پرداخت حق الزحمه برای آنها است و نیاز آنان به رسیدگی به وضعیت مالی خود را نشان میدهد.
برخی از فرهنگیان با ارسال پیامها به وزارت آموزش و پرورش در خصوص عدم پرداخت حق الزحمه امتحانات نهایی معلمان، اعتراض خود را اعلام کردند.
آنها با ارسال سخنان زیر یک مسئول وزارت آموزش و پرورش در ۲۳ تیر ۱۴۰۲، به شرح:
رئیس مرکز ارزشیابی و تضمین کیفیت نظام آموزش و پرورش با اشاره به مشارکت ۱۷۱ هزار نفر در برگزاری امتحانات خردادماه ۱۴۰۲ گفت: حقالزحمه این افراد قبل از آغاز سال تحصیلی جدید (مهرماه) واریز میشود. محسن زارعی؛ رئیس مرکز ارزشیابی و تضمین کیفیت نظام آموزش و پرورش درباره افزایش حقالزحمه مصححان برگههای امتحانات نهایی خرداد ۱۴۰۲ اظهار کرد: حقالزحمه مصححان شرکتکننده در تصحیح برگههای امتحانات نهایی خرداد ۱۴۰۲ با افزایش ۲۵ درصدی همراه شد.
سه ماه مهر، آبان و آذر تمام شد و هنوز این حق الزحمه معلمان پرداخت نشده است!
تاثیر رتبه بندی معلمان بر حقوق
رتبهبندی معلمان ممکن است به معیارهای مختلفی مانند سابقه کار، مهارتهای تدریس، ارزش افزوده آموزشی، مشارکت در فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی و … ارتباط داشته باشد. این رتبهبندیها معمولاً توسط وزارت آموزش و پرورش یا سازمانهای مرتبط دیگر انجام میشود.
رتبهبندی معلمان ممکن است تأثیر مستقیم بر حقوق آنها داشته باشد. به طور کلی، معلمان با رتبهبندی بالاتر ممکن است از حقوق و مزایا بیشتری برخوردار شوند. این موضوع به سیاستها و قوانین هر کشور و سازمان آموزشی وابسته است. همچنین رتبهبندی ممکن است در افزایش حقوق پایه معلمان و یا اهدافی مانند افزایش کیفیت آموزش تأثیرگذار باشد.
رتبه بندی معلمان شبیه اساتید دانشگاه میشود
معاون برنامه ریزی و توسعه منابع وزیر آموزش و پرورش با اشاره به اینکه رتبه بندی معلمان شبیه به اساتید دانشگاه میشود، تصریح کرد: اینگونه باید هر سال فعالیت آموزشی، پژوهشی و فرهنگی معلمان احصاء شود و معلمان ناظر به آیین نامه رتبه بندی برای ارتقای خود تلاش کنند.
علی فرهادی گفت: در دانشگاه ممکن است یک نفر با رتبه استادیاری، عضو هیات علمی دانشگاه شود و با استادیاری بازنشسته شود، اما اساتید سالی یک بار پایه ترفیع و نه ارتقاء میگیرند. آن پایه ترفیع ناظر به فعالیت آموزشی، پژوهشی و اجرایی اساتید دانشگاه است. از این رو اینگونه نیست که یک استادیار حتما استاد تمام و دانشیار شود بلکه ناظر به فعالیت خود ارتقاء میگیرد؛ در رتبهبندی معلمان هم همینگونه است.
وی بیان کرد: چه بسا دو معلم با شرایط مشابه آغاز کار کنند، اما به صورت مشابه ارتقاء نگیرند. رتبه بندی دنبال همین موضوع است که بر اساس فعالیت و نه بر اساس سنوات خدمت، معلمان را ارتقاء دهد. این رتبه بندی اولیه که ایجاد شد و معترضینی داشت، شروع کار بود، اما در ادامه کار اینگونه نیست.