موفقیت فیلم جدید «اوپنهایمر» در گیشه جهانی سینما، سریالی با همین نام که بیش از ۴۰ سال پیش و در سال ۱۹۸۰ ساخته شده بود را بار دیگر در کانون توجهها قرار داده است.
قابل درک است که پس از اکران موفق درام زندگینامه «اوپنهایمر» ساخته «کریستوفر نولان» در سینماهای جهان، علاقهها به دانستن درباره زندگی و زمانه «جی رابرت اوپنهایمر» بیشتر شده است.
فیلم فراگیر «نولان» که فیلمنامه آن بر اساس کتاب «پرومته آمریکایی، پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر» نوشته شده است، شرح مفصلی از زندگی رئیس پروژه منهتن در دوران جنگ جهانی دوم ارائه میدهد که مسئول ساخت بمب اتمی را بر عهده داشت و «کیلین مورفی» در نقش اصلی «اوپنهایمر» ظاهر شده است.
در طول سالها، تلاشهای متعددی برای روایت داستان اوپنهایمر صورت گرفته است؛ از جمله درام جنگی «مرد چاق و پسر کوچک» در سال ۱۹۸۹ با بازی «پل نیومن» و «جان کیوزاک» و نمایش «دکتر اتمی» که توسط اپرای متروپولیتن اجرا شد و به زندگی خصوصی ایند فیزیکدان پرداخت.
اما یک مینی سریال کاملاً فراموش شده نیز وجود دارد که به دلیل افزایش سطح شیفتگی به شخصیت اوپنهایمر به لطف فیلم جدید «نولان»، بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است و مخاطبان جدیدی پیدا کرده است. سریال هفت قسمتی محصول بیبیسی با عنوان «اپنهایمر» ظاهراً در زمان نمایش در بریتانیا در سال ۱۹۸۰، برنامه پربینندهای بوده و مجموع هفت نامزدی جایزه بفتا را به خود اختصاص داد و سه جایزه از جمله بهترین سریال درام را نیز از آن خود کرده است.
مینیسریال «اپنهایمر» بیبیسی با حضور بازیگران عمدتاً آمریکایی، دو نامزدی امی و جایزه گلدن گلوب را برای بازیگر نقش اول خود دریافت کرد. قبل از اینکه «کیلین مورفی» در این نقش ظاهر شود، ستاره سالهای آینده «قانون و نظم» یعنی «سم واترستون» نقش اوپنهایمر را در این سریال بازی کرده بود.
«واترستون» ۴۰ ساله که تا حد زیادی به خاطر نقش طولانیاش در سریال «قانون و نظم» شبکه NBC شناخته شد، زمانی که به عنوان بازیگر نقش اصلی سریال «اپنهایمر» محصول بیبیسی انتخاب شد، چهره چندان شناخته شدهای نبود. این بازیگر هنوز چند سالی از بازی نامزد اسکار خود در نقش سیدنی شانبرگ در فیلم «میدان کشتار» که رسما او را به جمع نخبگان هالیوود معرفی کرد، فاصله داشت.
ورایتی در مقاله اخیر خود در مورد ساخت نسخه مینی سریال شبکه بیبیسی اشاره میکند که این سریال از بازیگران آمریکایی مستقر بریتانیا به عنوان یک تاکتیک صرفهجویی در هزینهها استفاده کردند. آنها فقط باید تصمیم میگرفتند که چه کسی را برای نقش محوری انتخاب کنند. یکی از گزینههایی که میتوانست انتخاب جذابی باشد، «آنتونی پرکینز» از فیلم «روانی» ساخته «آلفرد هیچکاک بود». مسلماً «پرکینز» به عنوان فیزیکدانی باهوش و خاص، انتخابی الهامبخش به نظر میرسد. این نقش در نهایت پس از پیشنهاد «روث کالب» تهیهکننده مینیسریال «اوپنهایمر» به واترستون رسید. او متعاقباً پس از فیلمبرداری فیلمی در ویسکانسین آمریکا، برای بازی در این مینیسریال به غرب لندن رفت.
نقشآفرینی درخشان «واترستون» در نقش شخصیت سرد اوپنهایمر، همان چیزی بوده که بیبیسی در پی آن بود. یکی از دانشمندانی که روی پروژه منهتن کار میکرد، اعلام کرد که «واترستون» در واقع «اوپنهایمرتر از اوپنهایمر» بوده است. «پیتر پرینس» نویسنده فیلمنامه این سریال نیز پس از تماشای مجدد سریال عنوان کرد: «خاطره ماندگار من از تولید این است که سام واترستون چقدر خوب کار کرد. من دوباره چند قسمت را تماشا کردم تا حافظهام تازه شود و دوباره یادآوری کردم که سم به عنوان بازیگر چقدر خوب است. او اوپنهایمر پیچیده بود: جذاب، متعارض و جاه طلب.»
پس از اقبال جهانی نسبت به فیلم «اوپنهایمر» ساخته «نولان»، توجه مجدد به مینیسریال کمتر دیدهشده «اونهایمر» نیز افزایش یافته و شبکه بیبی سی نیز اخیرا این سریال را روی پلتفرم «iPlayer» قرار داده است. در این سریال علاوه بر «سم واترستون» بازیگرانی چون «دیوید سوچت»، «کیت هارپر»، «جان کارسون»، «کریستوفر مونکه» و «جانا شلدن» نیز نقشآفرینی کردهاند.