گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم–زینب امیدی: حکایت ناامنی اطراف دانشگاه صنعتی شریف و مالباخته شدن دانشجویان آن توسط سارقان و خفتگیران سالهاست که محل بحث بوده است؛ حالا این مساله برای چندمین بار تکرار و در یکی دو ماه اخیر آسیبهای مختلفی به جان و مال تعدادی از دانشجویان زده است. این امر باعث شد دانشجویان این دانشگاه در فضای مجازی کارزاری تحت عنوان «درخواست رسیدگی به امنیت محله طرشت» راه بیاندازند تا مطالبات خود را عمومیتر و علنیتر از مسئولین مربوطه پیگیری کنند.
ماجرای دانشگاه شریف و امنیتی که باید تامین شود
البته این معضل در گذشته هم وجود داشته و موضوع جدیدی نیست؛ در سال ۹۷ دانشجویان در راستای حفظ امنیت اطراف دانشگاه با ۲ هزار و ۴۰۰ امضا پویش «امنیت نداریم» را راه انداختند.
در سال ۱۴۰۱ نیز یک کمپین دانشجویی به نام #وایسا_باهم_بریم راه اندازی شد تا دانشجویان در کنار هم با این ناامنی مقابله کنند؛ اما آنچه شاهدش هستیم، ادامهدار بودن سناریوی سرقت و خفت گیری از دانشجویان دانشگاه شریف است.
طی ماههای اخیر سرقت از کتابخانه مرکزی دانشگاه و انتشار فیلم دزدی از آنجا توسط شخصی که برای ورود به دانشگاه کارت جعلی انجمن فارغ التحصیلان را به حراست دانشگاه نشان داده بود حاشیه ساز شد و موجب گشت دانشجویان در محیط داخلی دانشگاه نیز بیشتر از قبل مراقب اموال شخصی خود باشند.
با توجه به اخبار زورگیری و سرقت از دانشجویان دانشگاه شریف که باعث راه اندازی کارزار درخواست رسیدگی به امنیت محل طرشت شده است؛ این مساله را از محمدحسین نریمانی عضو شورای صنفی خوابگاه احمدی روشن دانشگاه شریف نیز جویا شدیم.
نریمانی با اشاره به راه اندازی این کارزار در فضای مجازی گفت: مساله سرقت در محدوده دانشگاه شریف چیزی جدیدی نیست و ما هفتهای یکی دوبار به دیدن آن عادت کردیم. چندماه پیش خودم به هنگام ورود به خوابگاه شاهد دزدی گوشی از یک خانم بودم. یعنی ماجرای ناامنی این محدوده مختص دانشگاه شریف نیست و ساکنین این منطقه را هم درگیر کرده است.
تهدید با قمه، شکستن ترقوه و دزدیدن گوشی!
وی ادامه داد: دوماه پیش نیز مسئول شب خوابگاه پسران را پشت دیوار خوابگاه با قمه تهدید کرده بودند که در نهایت منجر به سرقت گوشی، درگیری و شکسته شدن استخوان ترقوه این فرد شده بود.
بیش از ۹۰ دانشجوی شریف از ۱۴۰۲ تاکنون مالباخته شدند
نریمانی در خصوص آمار دانشجویان مالباخته به علت ناامنی اطراف دانشگاه شریف نیز گفت: از دی ماه سال ۱۴۰۲ تا اردیبهشت ماه سال جاری، ۹۰ دانشجوی دانشگاه شریف فرم مربوط به سرقت و مالباختگی را پر کردهاند و ما اسامی، کد دانشجویی، کد ملی، وسیله سرقت شده و جزئیات محل وقوع حادثه را ثبت شده داریم. اما چیزی که به عینه شاهدش هستیم حاکی از بالاتر بودن این تعداد دارد. عدهای از دانشجویان به علت ناامیدی از پیگیری ماجرای مالباختگی خود قید پر کردن فرم و باقی ماجراهایش را میزنند.
به علت قدیمی بودن این معضل طی سالیان متمادی در دانشگاه شریف، چرایی این سوال را از محمدمهدی سخایی مسئول سابق کمیته امنیت شورای صنفی دانشگاه شریف نیز پرسیدیم.
سخایی در توضیح مشکل تامین امنیت این دانشگاه به تسنیم گفت: ما مساله تامین امنیت اطراف دانشگاه و خوابگاه طرشت را از سالهای ۹۸،۹۹ از مسئولین دانشگاه و کلانتری ستارخان پیگیر بودیم، که نتیجه آن استقرار دو کانکس پلیس در خیابان قاسمی و سمت خوابگاه طرشت پایین اتوبان شیخ فضل الله شد.
سرباز صفر بدون تجهیزات لازم کفایت نمیکند
وی ادامه داد: هزینه کانکسها از سمت دانشگاه پرداخت شد و بحث تامین نیروی آن بر عهده کلانتری بود، اما سرباز صفر بدون تجهیزات لازم کفایت نمیکرد و ما خواستار حضور نیروی کادری بودیم. به هرحال یک تامین امنیت نسبی برای دانشجویان فراهم شده بود؛ تا اینکه در اغتشاشات سال گذشته و درگیریهای پیش آمده دو کانکس خسارت دید و از حالت کاربری خارج شد.
برگزاری کلاس های آموزشی مقابله با سرقت شخصی از مهرماه
برای بررسی بیشتر این معضل در دانشگاه شریف که هنوز بعد سالها پیگیری به طول کامل حل و فصل نشده است، به سراغ آقای روح ورزی مدیر حراست دانشگاه صنعتی شریف رفتیم.
روح ورزی با اشاره به جلساتی که دانشگاه طی دوماه گذشته با رئیس اداره کیف قاپی آگاهی تهران بزرگ داشته است گفت: قرار شده تا برای ۷ خوابگاه دانشگاه توسط کارگاهان مجرب آگاهی تهران از ابتدای مهرماه و آغاز سال تحصیلی، آموزش آگاهیهای مقابله با کیف قابی، موبایل قاپی و در کل سرقت شخصی داده شود؛ مثل اعلام مسیرهای پر خطر و با آمار بالای سرقت به دانشجویان، اعلام مسیرهای امن برای تردد در شب و یا آموزش اینکه گوشی و لب تاپ خود را هنگام عبور از پیاده رو و خیابان به چه نحوی دست بگیرند و نظیر این ها.
وی با اعلام این خبر که هفته گذشته با سردار رادان در خصوص بحث تامین امنیت دانشگاه شریف جلسه داشته اند تصریح کرد: سردار رادان نیز قول تامین امنیت هرچه بیشتر دانشگاه داده اند. همچنین ما جلسه دیگری با سرهنگ کریمی فرمانده سپاه ناحیه شهید باهنر داشتیم که طی آن، به حوزه بسیج ۱۱۷ نینوا دستور گشت زنی در مناطق اطراف دانشگاه را دادند. ما حالا شاهد حضور ماشین ها و موتورهای گشت زنی نیروهای بسیج هستیم که شرایط را تا حد زیادی بهتر کرده است و امیدواریم با شروع سال تحصیلی کمتر شاهد ناامنی در اطراف دانشگاه و خوابگاه های آن باشیم.
استقرار کانکس و گشت زنی های مداوم موجب ایجاد ناامنی برای سارقان و بزهکاران شده است
روح ورزی همچنین افزود: دانشگاه یک کانکس در خیابان اکبری حد فاصل خوابگاه دختران و دانشگاه به عنوان پاسگاه گشت به نیروهای بسیج ۱۱۷ نینوا داده است تا بتوانند امنیت هرچه بیشتر را برای دانشجویان فراهم کنند. وجود این کانکس و گشت زنی های مداوم موجب ایجاد ناامنی برای سارقان و بزهکاران خواهد شد.
دانشجویان شریف چه میخواهند؟
طبق آن چیزی که دانشجویان به صورت رسمی در کارزار رسیدگی به مشکل خود عنوان کردهاند، خواستار تامین نور مسیر تردد خوابگاه تا دانشگاه الخصوص مکانهای تاریک هستند که در برخی مسیرها نیاز به تعمیر مجدد دارد.
همچنین در سمت غربی دانشگاه خوابگاه خودگردان دخترانه شریف وجود دارد که به علت وجود زمین متروکهای که با فاصله کمی از این خوابگاه واقع شده و محل تجمع معتادین گشته، امنیت آنجا پایین آمده است.
این زمین در حال حاضر مشکل قضایی دارد و در دست بررسی است؛ اما دانشجویان خواستار مسدود کردن این زمین برای ورود خلافکاران و معتادین هستند تا از این طریق امنیت آن محدوده را بالا ببرند.
باغات طرشت نیز به علت مشکلات قضایی تعیین تکلیف نشده و محل تجمع سگهای ولگرد و اختفای خلافکاران گشته و دانشجویان خواستار دیوارکشی برای این زمینها نیز هستند. راهاندازی دوچرخهها در مسیر خوابگاه تا دانشگاه، ️نصب کانکس و راهاندازی گشت پلیس، همچنین تامین سرویس مسیر خوابگاهها تا دانشگاه و افزایش کیفیت دوربینها بهویژه در خوابگاهها از جمله درخواستهای دانشجویان دانشگاه شریف برای تامین امنیت جانی و مالیشان است.
قطع به یقین حضور گشت های بسیج منطقه و استقرار کانکس می تواند تا حد زیادی به تامین امنیت دانشگاه شریف کمک کند، اما باقی مواردی که دانشجویان آنها را مطرح کردند نیز در صورت عدم رسیدگی با شروع سال تحصیلی جدید از مهرماه، شدت خواهند گرفت و به همین خاطر دانشجویان دانشگاه شریف خواستار پیگیری این مساله از کلانتری منطقه، شهرداری، دادستانی و یا حتی شورای عالی منطقه طرشت هستند تا به یک نتیجه اثر بخش در خصوص این مهم برسند.
انتهای پیام/