بانک جهانی در گزارش تازه‌ترین شاخص‌های اقتصادی افغانستان که در ۲۸ جون/ژوئن منتشر کرده است، نرخ تورم در افغانستان را منفی حدود یک (۰.۹۵) در ماه اوریل و منفی ۳.۳ در مواد غذایی در طول یک سال اعلام کرده است.
تورم در افغانستان به منفی یک درصد کاهش یافت. بانک جهانی در گزارش تازه‌ترین شاخص‌های اقتصادی افغانستان که در ۲۸ جون/ژوئن منتشر کرده است، نرخ تورم در افغانستان را منفی حدود یک (۰.۹۵) در ماه اوریل و منفی ۳.۳ در مواد غذایی در طول یک سال اعلام کرده است.
برخی تحلیل‌گران اقتصاد افغانستان، اما می‌گویند «گزارش بانک جهانی به جای پرداختن به فقر روزافزون و عمیقا نگران‌کننده در افغانستان، به موضوعی پرداخته که به گونه ضمنی شاید در جهت ثابت نگه‌داشتنِ سطح فقر مُمد واقع شود.»
وضعیت تورم منفی در درازمدت باعث کاهش و حتی توقف سرمایه‌گذاری می‌شود.
واکنش طالبان: نتیجه «مبارزه اقتصادی» ماست
سخنگوی حکومت طالبان افغانستان می‌گوید نرخ «تورم منفی» در افغانستان نتیجه «مبارزه اقتصادی» طالبان است.
به گزارش بی بی سی، ذبیح‌الله مجاهد که از قندهارِ مقر رهبری طالبان کار می‌کند در توییتی با نشر جدول نرخ تورم در کشور‌ها که نرخ «تورم منفی» یک را در افغانستان نشان می‌دهد در توییتی نوشته است: «مبارزه اقتصادی و نتایج مثبت آن؛ نرخ مواد در افغانستان از بسیاری کشور‌های مترقی و کشور‌های روبه انکشاف (در حال توسعه) هم پایین است.»
توییت ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان (امارت اسلامی افغانستان) درباره تورم افغانستان که به منفی یک درصد رسیده است
سخنگوی طالبان افزوده که از «یافته‌های این فهرست واضح می‌گردد که افغانستان از بسیاری کشور‌ها در کنترل تورم مقدم (پیش) است.»
افزایش بیکاری و فقر باعث کاهش شدید قدرت خرید مردم شده است. برخی مخاطبان بی‌بی‌سی گفتند در روز‌های عید قربان، پولی برای خرید‌های عیدی فامیل خود نداشتند.
لازم به ذکر است تورم یا افزایش نرخ تورم، به افزایش قیمت‌ها و کاهش ارزش پول در بازار گفته می‌شود. به عبارت دیگر، تورم به افزایش نرخ قیمت‌ها و کاهش ارزش پول کشور می‌انجامد. این پدیده معمولاً به دلیل افزایش نرخ تقاضا برای کالاها و خدمات و کاهش عرضه آنها در بازار و همچنین افزایش هزینه‌های تولید کالاها و خدمات رخ می‌دهد. افزایش نرخ تورم منجر به کاهش توان خرید و قدرت خرید مردم می‌شود و این باعث افزایش فقر و عدم توازن در اقتصاد کشور می‌شود.
بانک مرکزی کشور و دولت معمولاً در برابر تورم با استفاده از ابزاری مانند سیاست پولی و مالی، تلاش می‌کنند که تورم را کنترل کنند. این اقدامات ممکن است شامل تنظیم نرخ بهره، کاهش هزینه‌های تولید، کاهش بدهی دولت، کاهش هزینه‌های دولتی، افزایش قیمت بنزین و افزایش مالیات باشد. همچنین، برخی از رویکردهای دیگری که برای کاهش تورم مورد استفاده قرار می‌گیرند، شامل افزایش تولید و اشتغال، افزایش رقابت و بازاریابی، رفع موانع مربوط به تجارت و کاهش هزینه‌های تجارت و خدمات، و همچنین افزایش همکاری بین دولت و بخش خصوصی است.
