به گزارش اکوایران، شورش گروه واگنر علیه کرملین، نه تنها بر معادلات سیاست داخلی روسیه و جنگ این کشور علیه اوکراین می‌تواند موثر باشد، بلکه دامنه تاثیرات آن می‌تواند فراتر از مرزهای این کشور گسترش یابد.

تغییر پارادایم

به نوشته جروزالم پست، در حال حاضر، شورش تکان‌دهنده گروه واگنر روسیه علیه ولادیمیر پوتین، پایان یافته است. صرف نظر از این‌که در آینده واگنر و پوتین طرح مخاصمه جدیدی را خواهند ریخت یا نه، این رویداد می‌تواند آبستن تغییر پارادایمی باشد که تأثیر جنگ روسیه و اوکراین را بر مناسبات منطقه‌ای اسرائیل و ایران هم تغییر دهد.

از زمان حمله مسکو به کیف در فوریه ۲۰۲۲، جنگ به طور متناوب احیای توافق هسته‌ای ایران را به تعویق انداخت، چرا که به ناگهان پوتین با دولت بایدن و غرب در تضاد قرار گرفت. این مسئله در اسرائیل به این ترس دامن زد که روسیه به عملیات هوایی اسرائیل علیه نیروهای نزدیک به ایران در سوریه پایان دهد. در ماه اکتبر گذشته بار دیگر توافق هسته‌ای ایران به تعویق افتاد. این بار اتهامات جدیدی اوج گرفت مبنی بر این‌که تهران هواپیماهای بدون سرنشین را در اختیار پوتین قرار داده و این ترس را در تل‌آویو برانگیخت که در ازای آن پوتین سلاح‌های پیشرفته جدیدی را در اختیار تهران قرار می‌دهد. این‌ها در شرایطی است که تهران و مسکو چنین اتهاماتی را رد کرده‌اند.

به نظر می رسد برخی از این روندها –صرف نظر از تأثیر گسترده‌تر آن بر روابط اسرائیل و روسیه در رابطه با آژانس یهود و سایر موضوعات-  به نفع اسرائیل بوده و برخی به وضوح نه.

شورش واگنر و مناسبات ایران و اسرائیل

اکنون سئوال این است که شورش گروه واگنر در روسیه چه تأثیری بر اسرائیل و ایران خواهد داشت.

اول این‌که ممکن است برای اسرائیل چیزی تغییر نکند. پوتین ممکن است در قدرت بماند و با وجود کودتای واگنر که موقعیت او را تضعیف کرد، به جنگ با اوکراین ادامه دهد. این می‌تواند روند فشار جنگ روسیه و اوکراین علیه توافق هسته‌ای گسترده‌تر بین غرب و ایران را ادامه دهد –موضوعی که مسلما باعث خوشحالی اسرائیل می‌شود. اما این ماجرا می‌تواند مسئله تهدید امنیتی در سوریه علیه اسرائیل و کمک‌های نظامی بیشتر روسیه به ایران را حفظ کند -کمک های نظامی از این دست می‌تواند شامل تسلیحات سایبری جدید، سامانه ضدموشکی پیشرفته اس-۴۰۰، هواپیماهای پیشرفته جدید روسیه و یا حتی پیشرفت در زمینه هسته‌ای باشد.

اما این شورش ممکن است خیلی چیزها را تغییر دهد –این در صورتی است که پوتین تضعیف شده و این مسئله به پایان جنگ اوکراین یا حتی از نفس افتادن آن بدون نتیجه‌گیری رسمی منجر شود. در این شرایط ممکن است روسیه دوباره همکاری بیش‌تری با ایالات متحده در مورد ایران آغاز کند. مسلما اسرائیل از این بابت خوشحال نخواهد شد.

در این شرایط ممکن است پوتین -یا شخص دیگری که ممکن است جایگزین او شود- تنش‌ها با اسرائیل بر سر سوریه را کاهش دهد، زیرا حمایت تل‌آویو از اوکراین کم‌اهمیت خواهد بود.

به همین ترتیب، اگر اوکراین اهمیت کم‌تری پیدا کند، روسیه ممکن است احساس نیاز کم‌تری برای بازپرداخت تسلیحاتی کمک‌های ایران داشته باشد و ممکن است به پرداخت پول به آن‌ها بسنده کند. این ممکن است مهم‌ترین تأثیری باشد که مسکو می‌تواند بر وضعیت اسرائیل داشته باشد، زیرا موضوع هسته‌ای طرف‌های زیادی را درگیر می‌کند و تنها روسیه می‌تواند با دادن سلاح‌های جدید روسی به ایران توازن تسلیحات را برهم بزند -یا با نشان دادن خویشتن‌داری تعادل را حفظ کند.

سناریوهای غیرمنتظره دیگری نیز وجود دارد. برخی نگرانند که در صورت سرنگونی پوتین، برخی از سلاح‌های هسته‌ای روسیه به دست تروریست‌ها یا دولت‌ها یا گروه‌های سرکش بیفتد. این بدترین سناریو برای اسرائیل و غرب خواهد بود.