اکوایران: با کاهش قیمت نفت به کانال ۶۰ دلار در هر بشکه، احتمال اینکه اقتصادهای برتر جهان بتوانند به شکل موثرتری با فشارهای تورمی مبارزه کنند، افزایش یافته است؛ این بدان معناست که بانک‌های مرکزی اصلی اکنون می‌توانند با اعتماد بیشتری به کاهش نرخ‌های بهره اقدام کنند.
به گزارش اکوایران، اقتصادهای پیشرفته جهان ممکن است به دلیل کاهش قیمت نفت، دلیلی تازه برای امیدواری به رشد در سال آینده میلادی داشته باشند. قیمت نفت برنت، شاخص جهانی، اخیرا به زیر ۷۰ دلار در هر بشکه سقوط کرده که پایین‌ترین میزان از اواخر سال ۲۰۲۱ تاکنون است.
به نوشته بلومبرگ، این افت قیمت می‌تواند فشارهای تورمی را کاهش داده و بانک‌های مرکزی را تشویق به کاهش نرخ بهره کند؛ اتفاقی که به جلوگیری از رکود اقتصادی کمک می‌کند.
برخی تحلیل‌گران از جمله کارشناسان سیتی‌گروپ و جی‌پی مورگان چیس پیش‌بینی می‌کنند که قیمت نفت ممکن است حتی بیشتر کاهش یابد و احتمالا تا سال ۲۰۲۵ میلادی به ۶۰ دلار در هر بشکه برسد. این کاهش می‌تواند به اقتصاد ایالات متحده و سایر کشورها از طریق کاهش تورم و حمایت از رشد کمک کند. کاهش قیمت نفت به معنی کاهش هزینه انرژی است که تورم را کاهش داده و درآمد قابل تصرف مصرف‌کنندگان را افزایش می‌دهد و این امر به رشد اقتصادی کمک می‌کند.
بانک‌های مرکزی در حال واکنش به این تغییر هستند. انتظار می‌رود بانک مرکزی اروپا در ماه جاری نرخ بهره را کاهش دهد و فدرال رزرو آمریکا نیز ممکن است به‌زودی به این روند بپیوندد. کاهش قیمت نفت به ۶۰ دلار می‌تواند این روند را تقویت و به اقتصادها کمک کند تا از هزینه‌های بالای استقراض بدون به وجود آمدن رکود شدید، عبور کنند.
کاهش قیمت نفت همچنین باعث کاهش تورم در اقتصادهای بزرگ خواهد شد. به عنوان مثال، کاهش شدید قیمت نفت می‌تواند تورم را در ایالات متحده و اروپا در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ حدود ۰/۴ درصد کاهش دهد، در حالیکه در چین این کاهش ممکن است حدود ۰.۲ درصد باشد.
با وجود نشانه‌هایی از کاهش رشد اقتصادی در ایالات متحده و چین، عرضه جهانی نفت همچنان قوی است. بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، تولید جهانی نفت قرار است روزانه ۱/۵ میلیون بشکه افزایش یابد که این افزایش تولید عمدتا توسط میادین نفتی شیل آمریکا هدایت می‌شود. این افزایش عرضه از رشد تقاضا پیشی گرفته که یکی از دلایل اصلی کاهش قیمت نفت است، حتی با وجود اینکه اعضای اوپک پلاس مانند عربستان سعودی عرضه خود را کاهش داده‌اند.
اگرچه کاهش قیمت نفت بلافاصله بر تورم تأثیر می‌گذارد، تأثیر آن بر رشد اقتصادی ممکن است تدریجی‌تر باشد. تحت سناریوی ۶۰ دلاری، چشم‌انداز رشد ایالات متحده تغییر چندانی نخواهد کرد، اما بریتانیا و منطقه یورو ممکن است شاهد افزایش کوچکی در رشد باشند.
برای خانوارهای کشورهای توسعه‌یافته، کاهش قیمت نفت به کاهش تورم کمک کرده و درآمد واقعی را افزایش می‌دهد و قدرت خرید مصرف‌کنندگان را تقویت می‌کند. بانک‌های مرکزی مانند بانک مرکزی اروپا و فدرال رزرو آمریکا با دقت به این تغییرات در قیمت نفت نگاه می‌کنند و آماده‌اند سیاست‌های پولی خود را براساس آن تنظیم کنند.
در ایالات متحده، جانت یلن – وزیر خزانه‌داری – اخیرا اظهار داشت که اقتصاد این کشور در حال تجربه شرایطی است که بسیاری آن را «فرود نرم» می‌نامند. با کاهش خطرات تورمی و چرخش سیاست‌گذاران به سوی کاهش نرخ بهره، کاهش بیشتر قیمت نفت می‌تواند به حفظ این روند مثبت کمک کند و قدرت خرید مصرف‌کنندگان آمریکایی را بازگرداند و برخی از چالش‌های فعلی اقتصاد را کاهش دهد.
