به گزارش اکوایران، پس از افزایش فعالیت‌های ایالات متحده در منطقه، ایران مانورهای دریایی خود در خلیج‌فارس، خصوصاً در منطقه جزایر استراتژیک سه‌گانه را آغاز کرد. حضور ایالات متحده به دلیل مناقشات چندین‌ساله امارات و جمهوری اسلامی است. چندین دهه است که چنین فضای متشنجی در منطقه وجود دارد که از طریق قراردادهای نفتی تا حدی کنترل شده اما به دلیل بیانیه مشترک روسیه و شورای همکاری خلیج‌فارس در ماه گذشته، فضا باری دیگر ناآرام شده است.

واکنش به حضور ایالات متحده

به گزارش خبرگزاری میدل ایست آی، روز چهارشنبه در بحبوحه افزایش تنش‌ها با آمریکا، جمهوری اسلامی رزمایشی دریایی را در نزدیکی جزایر استراتژیک تحت کنترل ایران که امارات سالیان سال ادعای مالکیت آنها را دارد، برگزار کرد. این مانورها دو هفته پس از افزایش حضور نظامی آمریکا رد خلیج‌فارس و در نزدیکی جزیره‌های سه‌گانه آغاز شد. آمریکا جت‌های اف۳۵، ۲۵۰۰ نیروی تفنگدار دریایی و حداقل دو ناو جنگی را عازم منطقه کرد.

افزایش نیروهای آمریکایی در پی شکایت امارات از واشنگتن به دلیل واکنش ضعیف این کشور به توقیف اخیر تانکرهای نفت در منطقه توسط جمهوری اسلامی صورت گرفت. در پی چنین اقداماتی، دریادار علیرضا تنگسیری به همسایگان ایران در مورد همکاری و پیوستن به طرح‌های تفرقه‌افکنانه کشورهای فرامنطقه‌ای هشدار داد. ایران در این رزمایش شناورهای مجهز به سامانه موشکی کروز غدیر و موشک‌های بالستیک فتح ۳۶۰ به همراه پهپادها، هواپیماهای جنگی و بالگردها را مستقر کرد. خبرگزاری رسمی ایرنا به نقل از سرتیپ علی عظمایی گفت: «رزمایش نیروی دریایی انقلاب اسلامی صبح چهارشنبه برای دفاع از جزایر ایرانی در خلیج‌فارس انجام شد.

از بین سه جزایر، تنها ابوموسی دارای جمعیت غیرنظامی است که حدود ۲۰۰۰ نفر است. علت اهمیت این جزایر به دلیل نزدیکی به یکی از مهم‌ترین تنگه‌های استراتژیک جهان، تنگه هرمز بوده که گذرگاه دریایی حیاتی بین خلیج‌فارس و اقیانوس آزاد است که حدود ۲۰ درصد نفت جهان و حدود ۲۵ درصد از گاز طبیعی مایع جهان از آن عبور می‌کند. ده‌ها سال است که این منطقه عامل مناقشات میان ایران و امارات است. ایران در سال ۱۹۷۱ و یک روز قبل از استقلال امارات از بریتانیا، کنترل این جزایر را به دست گرفت. تهران می‌گوید این جزایر از دوران باستان بخشی از امپراتوری‌های ایرانی بوده‌اند و استدلال می‌کند که تفاهم‌نامه سال ۱۹۷۱ بین دولت قبلی شاه ایران و حاکم شارجه، حضور نظامی این کشور در این جزایر را توجیه می‌کند. برای نزدیک به بیست سال، امارات متحده عربی و ایران یک توافق موقت ناآرام را حفظ کردند که منجر به تقسیم درآمدهای نفتی دریایی ابوموسی توسط هر دو کشور شده است. اما با این حال، پس از شکست مذاکرات برای حل‌و‌فصل اختلافات در سال ۱۹۹۲، ایران شروع به تقویت حضور نظامی خود در جزایر کرد. امارات متحده عربی می‌گوید که این جزایر برای قرن‌ها توسط بازرگانان عرب اداره می‌شد و تلاش ناموفقی برای ارجاع این اختلاف به دادگاه بین‌المللی دادگستری برای داوری داشت.

تنش در اطراف جزایر حتی قبل از اینکه ایالات متحده حضور نیروهای خود را در منطقه تقویت کند، در حال شکل‌گیری بود. ماه گذشته، ایران سفیر روسیه در تهران در اعتراض به بیانیه مشترک مسکو با دولت‌های خلیج‌فارس که مالکیت تهران بر جزایر سه‌گانه را به چالش می‌کشید را احضار کرد. چین نیز در سال گذشته بیانیه مشابهی منتشر کرده بود. کنش‌های نظامی ایران می‌تواند تلاش‌های اخیر امارات و عربستان سعودی برای تنش‌زدایی با ایران را پیچیده کند. در ماه می، امارات متحده عربی از یک نیروی امنیتی چندملیتی تحت رهبری ایالات متحده که از کشتیرانی در خلیج‌فارس محافظت می‌کند، خارج شد و اعلام کرد که به همراه ایران و با حمایت چین به یک نیروی دریایی مشترک خواهد پیوست.