در یکی از محروم‌ترین مناطق استان تهران، با دستور شهید آیت‌الله رئیسی، ساخت ۱۰ مدرسه آغاز شد؛ مدارسی که امروز به نماد عشق، امید و عدالت آموزشی در شهرستان بهارستان تبدیل شده‌اند.
– اخبار استانها – به گزارش خبرگزاری تسنیم از بهارستان، در دل یکی از محروم‌ترین نقاط استان تهران، جایی که کودکانش هنوز با چشم‌هایی پر از رویا به آینده نگاه می‌کنند، صدایی برخاست. صدای کلنگی که نه صرفاً نماد آغاز یک ساخت‌وساز، بلکه نشانه‌ای از عزم، توجه و عشق بود. این صدا متعلق به تصمیمی بود که “شهید جمهور”، آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی، با قلبی لبریز از دغدغه عدالت آموزشی گرفت.در کمتر از یک سال، با پیگیری مستقیم و جدی او، عملیات ساخت ۱۰ مدرسه در شهرستان بهارستان آغاز شد. مدارسی که تنها دیوار و سقف نبودند؛ بلکه نماد امید، توجه، و احترام به دانش‌آموزانی بودند که سال‌ها با کمبود فضا، تجهیزات و امکانات آموزشی روبه‌رو بودند.یکی از این مدارس، مدرسه‌ای است که نام یکی از شهدای سرافراز امنیت شهرستان، “شهید امیر کمندی”، را بر خود دارد. مدرسه‌ای تازه‌تأسیس که اکنون به خانه دوم صدها کودک تبدیل شده است. زهرا یوسفی مدیر مدرسه شهید امیر کمندی در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم با چشمانی اشک‌آلود از روز دیدار با شهید جمهور می‌گوید: آیت‌الله رئیسی خودش آمد، میان بچه‌ها نشست. آن روز نه فقط زنگ آغاز سال تحصیلی زده شد، بلکه زنگ امید و عزت هم در دل ما نواخته شد. رئیس‌جمهور مردمی ما در کنار معلمان و دانش‌آموزان نشست، پای صحبت‌شان نشست، با رویی گشاده و دل‌گرم به ایران امید داد.وی در ادامه سخنانش گفت: در آن دیدار، وقتی با ایشان هم‌کلام شدم، با همان مهربانی خاصی که داشتند، گفتند: به برکت نام شهیدی که این مدرسه مزین به آن است، راه شهدا را ادامه دهید. آن لحظه برای من تا همیشه ماندگار شد. انگار وظیفه‌ای سنگین‌تر از همیشه بر دوشم نهاده شد؛ ادامه دادن راه حقیقت، راه تعلیم، راه تربیت که با تمام توان این راه را می‌روم.یوسفی افزود: روز افتتاح، تنها یک مراسم اداری نبود ، حضور رئیس‌جمهور میان مردم، در گرمای مهر ماه، با لباسی ساده و رویی باز، دل‌های همه را تسخیر کرد. دانش‌آموزان از ذوق و شادی پر می‌کشیدند، معلمان با چشمانی پر از اشک و لبخند، حضور کسی را جشن می‌گرفتند که آنان را دید، شنید و به رسم شهدا، با آنان زندگی کرد.نیمه‌شب‌های قضایی؛ روایتی از ۱۹ ساعت کار روزانه شهید رئیسیوی اضافه کرد: در مدرسه شهید امیر کمندی، حالا زنگ‌ها با صدایی بلندتر از همیشه نواخته می‌شوند، دانش‌آموزان با افتخار از دیوارهایی عبور می‌کنند که با نام شهید مزین شده‌اند و معلمانی تدریس می‌کنند که دل‌شان گرم است به یاد کسی که رفت تا بماند.مدیر مدرسه شهید امیر کمندی گفت: شاید هیچ تصویر یا تندیسی نتواند بزرگی آن لحظات را به تصویر بکشد، اما هر بار که دختری یا پسری در کلاس‌های این مدرسه دفترش را باز می‌کند، روح شهید جمهور، لبخند به لب، از دور نظاره‌گر است؛ نظاره‌گر شکفتن گل‌هایی که با دستان او فرصت رویش یافتند.گزارش از احسان همتی
